Κυριακή 27 Απριλίου 2008

Η Νίκη της ζωής

Μεγάλη Τετάρτη, κάτω στο χωριό.
Ανοιξιάτικος ο καιρός, ανθισμένες οι αυλές και εγώ βίωνα την Μεγάλη Εβδομάδα μέσα μου.
Δεν ξέρω τι πονούσε περισσότερο. Ο πόνος της απώλειας που γίνεται εντονότερος τις γιορτινές μέρες, ή η αποδοχή της παραίτησης .
Καθισμένη στα σκαλιά της βεράντας, μέσα σε μια μεθυστική ατμόσφαιρα απο τις ανθισμένες πορτοκαλιές...δεν έκανα τίποτα. Ετσι καθόμουν και έξυνα την πληγή, για να ματώσει να πονέσω , να αισθανώ οτι ζώ.
Βυθισμένη σε μια αρρωστημένη -τολμώ να την αποκαλέσω ετσι - αυτολύπηση, περίμενα να χτυπήσει η καμπάνα.
Πρίν απο την καμπάνα χτύπησε το τηλέφωνο.
Ηταν η Νίκη. Η Νίκη ο πολεμιστής της ζωής, ο δημιουργός αισιοδοξίας και χαράς, ο σφοδρός και ένθερμος πολέμιος κάθε μορφής απαισιοδοξίας και άρνησης.
Δύο φορές την πολέμησε ο καρκίνος και νικήθηκε και τις δύο .
Την τελευταία φορά η παρενέργεια μιας καινούριας θεραπείας , την καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι, και το τηλεφώνημα ηταν απο την Γερμανία οπου βρίσκεται, προσπαθώντας να ξαναπερπατήσει.
Μια Νίκη - άραγε ειναι συμβολικό το όνομα της;;- γεμάτη αισιοδοξία ,χαρά ,προσμονή.
Η φωνή της , βάλσαμο. Οι ερωτήσεις της, ανακούφιση που μπορούσα να μιλήσω.
Είπαμε πολλά. Καί κάποια στιγμή με ρώτησε: Τι λαμπάδες έφτιαξες για τα παιδιά σου φέτος;;
Ξέρει οτι κάθε χρόνο φτιάχνω εγω τις λαμπάδες τους.
Δεν έκανα. Δέν είχα διάθεση. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. η δική μου απάντηση.
Η Νίκη ξέρει για μένα. Για την κατάθλιψη που βίωσα, και για την αιτία της.
Κακώς ! Δεν πρέπει να παραιτούμαστε απο την ζωή.
Μού είπε κι άλλα. Που τα ήξερα αλλά τα αρνιόμουν.
Τον πυροβολισμό όμως τον άφησε για το τέλος.
Να κάνεις λαμπάδες για τα παιδιά ! Ο Θεός που μας δίνει ζωή ειναι γιατί περιμένει πράγματα απο εμάς!
Σίγουρα ο Θεός δεν περιμένει να κάνω λαμπάδες. Περιμένει -..ισως - να μη απορρίπτω την ιδια την ζωή. Και για πρώτη φορά, σκέφθηκα οτι αυτός ο έντονος πόνος που αρνούμαι να αφήσω να μειωθεί, ίσως αποτελεί βλασφημία απέναντι στο θέλημα Του. Δέν ξέρω.
Μεγάλη Πέμπτη πολύ πρωί άρχισα να φτιάχνω τις λαμπάδες που κράτησαν εχθές τα παιδιά μου στην Ανάσταση.
Η λαμπάδα του γιού μου.
Και της κόρης μου.

Παλιές λαμπάδες που τώρα στολίζουν την πόρτα της κρεβατοκάμαρας στο χωριό.
Αυτές τις είχε δεί η αδελφή μου.
Πιστεύω οτι είδε και τις φετινές. Και της αρέσανε.


26 σχόλια:

  1. Η Νίκη έχει δίκιο! Χρειαζόμαστε ταρακουνήματα για να εκτιμήσουμε αυτά που θεωρούμε δεδομένα. Σε ταρακούνησε και καλά έκανε! Πολύ όμορφες οι λαμπάδες σου και οι τωρινές και οι παλιές. Και του χρόνου, με ακόμα καλύτερηη διάθεση! ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστός Ανέστη
    Χρόνια πολλά και καλά
    ότι καλύτερο για όλο τον κόσμο

    Φιλιά θαλασσινά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χριστός ανέστη και χρόνια πολλά.
    Η φίλη σου είναι πολύ δυνατή και έχει δίκαιο. δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. είμαι ένας άνθρωπος που τα παρατάω εύκολα και θα προσπαθήσω να αφομοιώσω το παράδειγμά της

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. oneiromageiremata, ναι με ταρακούνησε γιατί εχω βυθιστεί στην αυτολύπηση ενω αυτή παλεύει χωρίς να χάνει το γέλιο της.
    Το θετικό ειναι οτι προσπαθώ.Και θα συνεχίσω.
    Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.
    Να εισαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καπετάνιε, αληθώς ανέστη και συνυπογράφω την ευχή σας για οτι καλύτερο για ολον τον κόσμο.
    Ιδίως τώρα που το τέρας της πείνας για όλο τον κόσμο, έκανε την εμφάνιση του πιο δυνατό απο κάθε άλλη φορά.
    ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ με υγεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

    Καλλιτεχνική φλέβα..πανέμορφες οι λαμπάδες σου. Εξαιρετικές δημιουργίες.

    Ο θεός να δίνει δύναμη στη φίλη σου...βαρύ σταυρό σηκώνει...

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πράσινη κλωστή, κι εγώ την θαυμάζω για το κουράγιο της.εγώ απογοητεύομαι εύκολα αλλα συνεχίζω ή τουλάχιστον προσπαθώ.
    Να εισαι καλά και του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. γλαρένια αληθώς Ανέστη.
    Βαρύ φορτίο αλήθεια, τό κάνει ομως να φαίνεται ελαφρό με την αισιοδοξία της και το αμείωτο θάρρος της.
    Να εισαι καλά. Και του χρόνου με την οικογένεια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλή μου redhat...

    Αληθώς ανέστη...

    το αυτό προσμένουμε και για τις δικές μας ψυχές...

    συνέχισε να παλεύεις... κάτι θα ξέρει Εκείνος...

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σίγουρα θα της άρεσε! Δεν μπορεί παρά να μας βλέπουν κι ο μπαμπάς μου θα καμαρώνει τον εγγονό-προστάτη της φοβιτσιάρας θείας του (στα βεγγαλικά).


    Χρόνια πολλά γεμάτα χαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χρόνια Πολλά!!!

    Ναι... Σίγουρα είχε δίκιο η Νίκη (όπως είπε και η Ονειρομαγειρέματα!!!)

    Θα φτιάχνεις... πάντα!!!
    ακόμα και στο μυαλό σου
    (και η πράξη ας έπεται...)
    Θα δημιουργείς όμως... αένααααααα!!!!

    Ομολογώ... Στάθηκα τυχερή, που η βαφτιστήρα μου δεν ήρθε φέτος- λόγω προετοιμασίας πανελλαδικών, παρέμεινε στο "κλεινόν άστυ"-, έτσι δεν χρειάστηκε να πιεστώ- Της στολίζω πάντα ένα χειροποίητο κερί με κόσμημα από τα χέρια μου... θα το λάβει όμως όταν ... "μπορώ" να της το φτιάξω...τις επόμενες μέρες!!!!
    Φιλιάαααα
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. διαβάτη το παλεύω συνεχώς, οχι τόσο για μένα όσο για τους αγαπημένους μου.Ειναι ομως κάποιες φορές που τα παρατάω.
    Σε ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ρενάτα ΝΑΙ!!!! το πιστεύω οτι μας βλέπουν.Πιστεύω οτι υπάρχουν σε μια αλλη διάσταση, δεν ξέρω, πάντως ετσι ανακουφίζομαι απο την απώλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. kyriayf αν και πάντα μου άρεσαν οι κατασκευές, ωστόσο τώρα πιάνω τον εαυτό μου να τις κάνει για την αδελφή μου, της άρεσαν οτι και να εφτιάχνα και με παρότρυνε να συνεχίζω. Ετσι εχεις απόλυτο δίκιο οταν λές οτι θα φτιάχνω πάντα....εστω και στο μυαλό μου.
    Να εισαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. δέσποινα αληθώς ανέστη. σε ευχαριστώ για την επίσκεψη σου.
    Καλοδεχούμενη πάντα.
    Χρόνια Πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Χριστός Ανέστη redhat μου!

    μ αγγιξε το ποστ σου..ίσως επειδή βρήκα μικρά κομματακια δικά μου μέσα..

    να σαι πάντα καλά!
    και κάυε στιγμούλα και μια δημιουργια!

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οπλίσου με δύναμη από αυτή που έχεις καταχωνιασμένη (γιατί έχεις πολλή!!!) και στάσου στα πόδια σου!
    Όλοι πέφτουμε και είναι ανθρώπινο. Το να μένουμε όμως κατάχαμα είναι σατανικό (λέει ο άγ. Γρηγόριος).
    Η Ανάσταση αυτό το δώρο προσκομίζει στ' ανθρώπινα πράγματα: Το να ελπίζεις, ενώ δεν υπάρχει περιθώριο. Το να χαίρεσαι, ενώ πριν λίγο έχεις πλαντάξει στο κλάμα.

    Χαίρε, λοιπόν, και υγίαινε ψυχικά και σωματικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μπράβο Νίκη.......... και εγώ μαζί της!!!

    Χρόνια πολλά !! χριστός Ανέστη!!!

    χαμογέλα, καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. νηφάλια μέθη μου , σε ευχαριστώ. Πιστεύω στην ευχή σου. Κάθε στιγμή και μια δημιουργία. Πολύ αληθινή.
    Να εισαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. π.κ. δύναμη μου δίνουν οι αγαπημένοι μου, που με θέλουν δίπλα τους. Μη με παρεξηγήσετε, αλλά τα τελευταία χρόνια μέσα απο τον πόνο της απώλειας ένοιωσα την δύναμη και την αλήθεια του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
    Σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ζαχαρούλα, καταπληκτικός άνθρωπος η Νίκη.Και χαμογελάω. Συμβάλλετε και εσεις οι φίλοι μου σε αυτό.
    Να εισαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλή μου,
    άσε τη ζωή να σε παρασύρει, ξέρει αυτή... Αυτό άλλωστε δε θα ήθελε και η αδελφή σου; Δεν έφυγε. Ζει μέσα σου, όταν αγγίζεις με το βλέμμα σου αγαπημένες της εικόνες, όταν τη θυμάσαι γλυκά.
    Δεν ξεπερνιέται η απώλεια της φυσικής παρουσίας. Όμως το βάρος αρχίζεις και το κουβαλάς πιο γλυκά. Όπως είπες, είναι ασέβεια η αυτολύπηση! Άσε τη ζωή να μιλήσει,
    Μπράβο στη Νίκη!
    Και υπέροχες οι λαμπάδες σου! Τι ωραία να μπορείς να εκφράζεσαι δημιουργώντας!

    Φιλιά γλυκά σου στέλνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σε όλους μας έρχεται η στιγμή που "πιάνουμε πάτο".Και τότε δίνουμε δύναμη στα πόδια μας και ωθούμαστε ξανά στην επιφάνεια να αναπνεύσουμε.
    Στην ζωή μου βίωσα την απώλεια αγαπημένων από πολύ μικρή.Βρήκα λέξεις κλειδιά για να βοηθηθώ και τα κατάφερα.Οπως πχ θάνατος-ταξίδι μακρινό.
    Να αγαπάμε και να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται και να πιστεύουμε ότι τα καλύτερα θα έρθουν.
    Εχουμε παιδιά που δεν θέλουν να μας βλέπουν καταθληπτικές,φευγάτες...Οφείλουμε να προσπαθήσουμε γιαυτά,μας έχουν ανάγκη γερές αισιόδοξες γελαστές:)
    Καλή σου μέρα καλή μου.Σε φιλώ τρυφερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. κοκκινη ομπρέλα μου, έχεις δίκιο.η ζωή με παρασύρει. μόνο που πρέπει να την βοηθήσω κι εγώ κι όχι να αντιστέκομαι.αυτό προσπαθώ να κάνω και ειλικρινά αρχίζω να το πιστεύω.
    Να εισαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. δρομάκι μου, τώρα βρίσκομαι στα μισά του δρόμου για να ανέβω στην επιφάνεια.
    Θα ανέβω όμως που θα πάει ;
    Το χρωστάω στα παιδιά μου.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....