Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Γεια σας φίλοι μου.
Απουσίασα κάμποσες μέρες απο την γειτονιά. Στην αρχή ήταν ο υπολογιστής.
Αρχαίος και αυτός σαν εμένα, τι επαθε δεν ξέρω, μόνο ανοιγε.... τίποτα αλλο.
Τον κοιταξε ο γιος μου οταν βρήκε ευκαιρία (λογω εξεταστικής) , τι του εκανε
δεν ξέρω αλλά λειτουργεί.
Μετα ήρθε το λουμπάγκο. Πόνοι αφορητοι, δεν έχουν περάσει ακόμη αλλα γλυκαίνουν
σιγα σιγά. Δεν είχα ορεξη για τίποτα.
Αλλά δεν μιλούσα , γιατί το προκάλεσα εγω.
Οταν κατέβηκα στο χωριό και πηγα στο περιβόλι, κόντεψα να τρελλαθώ απο
την χαρά μου. Ολα τα φυτά που τα είχα δεί πεσμένα στο έδαφος απο το χαλάζι
είχαν σηκωθεί, και ορισμένα ξεκίνησαν την ανθοφορία τους.
Οπότε άρχισα το ξεβοτάνιασμα. Ορεξη έχω αλλα δεν παύω να είμαι αμάθητη, οπότε
σκυμένη τόσες ώρες ήρθε και έδεσε το γλυκό. Το πως γύρισα στην αθήνα δεν λέγεται.
Ολα αυτα πριν 10 μέρες. Πάνε ομως περασαν.

στην πάνω φωτο είναι τα αντίδια και στην κάτω οι πατάτες
εδώ τα ραδίκια
και εδω ντοματες ,πιπεριες και μελιτζάνες. (μου φαίνεται θαύμα που αντεξαν το χαλάζι)
Αυτό το μικρό χαλάκι το τέλειωσα στο χωριό

και αυτά τα μοτιφ, που δεν ξέρω ακόμα τι θα γίνουν (θα εξαρτηθεί απο το πόσα
θα γίνουν ) τα εκανα εδω, τις ημερες των δυνατών πόνων, που δεν μπορούσα να κάνω
τιποτα άλλο.

Να είστε όλοι καλά.

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

.....κατορθώσαμε να βρούμε μια οκά φασολάκια.
εν πρώτοις τα καθαρίζουμε. Μη πετάξετε όμως τις κλωστές και τις
άκρες που θα κόψετε. Βάλτε τις κατα μέρος.......

παρακάτω συνεχίζει με τον τρόπο μαγειρέματος , εμάς όμως μας ενδιαφέρουν
οι κλωστές και οι άκρες των φασολιών.

βάλτε τώρα τις κλωστές και τις άκρες απο τα φασολάκια που έχετε
για πέταμα να βράσουν με νερό και λίγο αλάτι.
Οταν το νερό αρχίζει να λιγοστεύει αν δοκιμάσετε θα δείτε οτι
αποκτήσατε ενα εξαίρετο χορτόζουμο.
Αν κόψετε τώρα μέσα σε αυτό το χορτόζουμο μερικά καροτάκια και ένα δύο
κρεμμύδια , έχετε μια τέλεια χορτόσουπα για το βράδυ.
Αν τύχει δε και έχετε και καμμιά βρασμένη πατάτα και την κόψετε μέσα
στήν σούπα λίγο πριν την σερβίρετε -ψιλες φετούλες- θα δείτε με
πόσο ενθουσιασμό θα καταβροχθιστεί.

Μία απο τις συνταγές που υπήρχαν στα κατοχικά φύλλα των εφημερίδων
για να βοηθήσουν τις νοικοκυρές στο δύσκολο έργο τους, να προσπαθούν να
έχουν φαγητό χωρίς υλικά ή με ελάχιστα υλικά.
Απόσπασμα απο το βιβλίο ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ.....ΠΕΙΝΑΣ η ζωή στην αθήνα την περίοδο
της Κατοχής.
Συνεχίζω απο το ιδιο βιβλίο.....η ανεργία στις μέρες μας έχει απογειωθεί. οι μισθοί ψαλιδίζονται
μήνα με τον μήνα ενώ ταυτόχρονα ή ακρίβεια γιγαντώνεται. ολα αυτά φέρνουν στον , μεταξύ σοβαρού και αστείου, τις συνθήκες ζωής αλλά και τους εφευρετικότατους τρόπους επιβίωσης κατα τήν περίοδο της Κατοχής.
ενας απο τους πιο χαρακτηριστικούς δείκτες βιοτικού επιπέδου για κάθε περίοδο είναι σίγουρα το διαιτολόγιο. τί έτρωγε ο κόσμος τότε; πόσο κοντά είμαστε στο να αναπροσαρμόσουμε το σημερινό μας διαιτολόγιο σε κατι παρόμοιο με εκείνο των δύσκολων χρόνων;

το ανησυχητικό είναι οτι εκείνη η δραματική κατάσταση ίσως να μην είναι τόσο μακριά απο το σήμερα.

Διαβάστε το. Πέρα απο τις πληροφορίες που παίρνουμε για την ζωή εκείνη την εποχή
έχει υπέροχες συνταγές για κατοχικά και μεσοπρόθεσμα φαγητά.
Είναι γραμμένο απο την Ελένη Νικολαϊδου , εκδόσεις οξυγόνο.

Να είστε καλά.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Τελείωσα το φαγητό, έβαλα ενα γλυκό που έκανα στο ψυγείο και κάθισα να βολτάρω στην γειτονιά των μπλόγκς..
Ο καιρός σκοτείνιασε απότομα και ήδη μια μπόρα είναι σε εξέλιξη στην Αθήνα.
Απο παιδί, κάθε φορά που λέγαμε....πάλι βρέχει;; η μητέρα μου μας έλεγε μια μαντινάδα που δείχνει τον σεβασμό των ανθρώπων στην βροχή.
Την θυμήθηκα σήμερα και σας την λέω:
οποιος καταραστεί παπά
πεί πάλι βρέχει
και κλάσει μες την εκκλησιά
αυτός σωσμό δεν έχει.
Να είστε όλοι καλά.