Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Σας αρέσουν;;;;

Σας αρέσει αυτό που βλέπετε;;;
Θέλετε να μάθετε να το κάνετε;; ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ.
Στον όρθιο αργαλειό με δύο μίτους, αλλά και σε φορητά πλαίσια ερευνάται μια ποικιλία τεχνικών ύφανσης, Η απλή λειτουργία αυτών των εργαλείων προσφέρεται κυρίως για τις ανισομερείς τεχνικές όπου επικρατεί το υφάδι.
Ιστορικά οι τεχνικές αυτές έχουν χρησιμοποιηθεί στα επίτοιχα υφάσματα της αρχαιότητας,στις tapisseries της αναγέννησης, στα χαλιά κόμπου, τα κιλίμια,στα θηλειαστά σκεπάσματα άλλα και σε ελεύθερα έργα της νεότερης χωρουφαντικής και γλυπτικής.
Εσείς θα φτιάξετε καλύτερο!!!!!
Εργαστήριο ύφανσης σε οριζόντιο αργαλειό με δύο, τέσσερα, έξι ή οκτώ μιτάρια.
Διδάσκεται το σχέδιο του υφάσματος, η προετοιμασία του νήματος (διάσιμο του στημονιού) και το ΄΄ντύσιμο΄΄ του οριζόντιου αργαλειού, δηλ. το πέρασμα των νημάτων απο το χτένι, τα μιτάρια και το τύλιγμα στο αντί του αργαλειού.
Σας γοητεύουν τα φυσικά χρώματα;;;
Η πολύτιμη γνώση των χρωστικών ιδιοτήτων των φυτών μαρτυρείται αδιάσπαστη στον ελληνικό χώρο απο τις απεικονήσεις των κρόκων των μινωικών τοιχογραφιών και τους σωρούς της πολύτιμης κογχυλιακής πορφύρας που βρέθηκαν στα ελληνικά παράλια, έως τα ζεστά χρώματα των μεταβυζαντινών υφασμάτων και την δημιουργία της πρότυπης συντεχνίας ριζαροβαφέων στα Αμπελάκια της Θεσσαλίας.
Στα εργαστήρια των φυτοβαφών διδάσκονται παραδοσιακές και σύγχρονες μέθοδοι στερέωσης των χρωμάτων με φυτικά και χημικά υλικά βαφής με φυτά του ελληνικού χώρου (ευκάλυπτο, πεύκο, κυπαρίσσι, βελανιδιά, ροδιά, ελιά, καρυδιά, ξυνίδα, σπάρτα, μαργαρίτες, ριζάρι, σταφυλοϋακινθο και άλλα ) καθώς και με εισαγόμενα υλικά όπως χέννα, μπακάμι, κρεμέζι, κογχινέλη, αγχούσα και ίντιγκο.
Σας φαίνονται μπλεγμένα;;;;
Ας τα ξεμπλέξουμε.
Χρωματικές αρμονίες, σχέσεις και εφαρμογές των χρωμάτων στην κατασκευή και διακόσμηση του υφάσματος.
Σεμινάριο με θεωρητικό και εργαστηριακό μέρος που αφορά στις αρχές της θεωρίας των χρωμάτων και πως αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια ποικιλία καλλιτεχνικών εφαρμογών όπως το γνέσιμο, η βαφική, η υφαντική, η κεντητική, η πλεκτική, η ραπτική, η ζωγραφική, η χαρακτική, το patchwork και κατασκευές με χαρτί ή χάντρες.
Είστε ταξιδιάρικοι τύποι;;;
Ενα ταξίδι στον κόσμο μέσα απο στημόνια και υφάδια......σας ταιριάζει!
Το ύφασμα υπήρξε ανέκαθεν ενας φορέας στήριξης του ανθρώπινου πολιτισμού. Εφερε σε συνάφεια σταθερές κοινωνίες αλλά και πλάνοδιες, συνέδεσε χερσαίουν και θαλάσσιους δρόμους , αποτέλεσε μέσον επικοινωνίας ανάμεσα σε πλούσιες πόλεις και κόσμους απομόνωσης.
Η μελέτη των νηματοφόρων και χρωστικών υλικών, των κλωστικών και υφαντικών εργαλείων, των τρόπων αλλα και των συμβολισμών που ο άνθρωπος χρησιμοποίησε παγκόσμια για να κοσμήσει το σώμα του με μιά ευδαίμονα ,αλήθεια ποικιλία, πραγματοποιεί μια διείσδυση στην ιστορία και παρέχει επίγνωση της πολύχρωμης ανθρώπινης μοίρας.
Σε αυτές τις θεωρσητικές κι εργαστηριακές συναντήσεις θα ξετυλίξουμε το ύφασμα, θα το γνωρίσουμε και θα το αγαπήσουμε μελετώντας το περιβάλλον που το γέννησε, τους ανθρώπους που το έφτιαξαν, τους μαγικούς και θρησκευτικούς συμβολισμούς που το σφράγισαν.

Σε όλα τα παραπάνω διδάσκει η Σοφία Τσουρινάκη, καθήγητρια και τεχνολόγος αρχαίου υφάσματος.
Τηλ. για επικοινωνία και πληροφορίες 6948270792
Γραφεία ΣΕΝ Κολοκοτρώνη 3 (4ος όροφος) τηλ. 210 3227 344.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

στημόνια και υφάδια

Σας ειχα πεί οτι θα έφερνα τον αργαλειό στην αθήνα......
λοιπόν ήρθε η ώρα να σας δείξω τα πρώτα έργα μου......τελείως δικά μου
ειναι λίγο αλλόπροσαλα στην επιλογή χρωμάτων αλλα ειναι τα πρώτα........
ενα μαξιλάρι για το αυτοκίνητο
κι ενα χαλάκι για την κουζίνα
η μονη σχέση αυτής της μπάλλας που ειναι η πρώτη μου απόπειρα να φτιάξω μπάλλες με την τεχνική τεμάρι , με τα προηγούμενα ειναι οτι φτιάχτηκε με νήματα.
Με δυσκόλεψε αρκετα και δεν ειμαι και ευχαριστημενη με το αποτέλεσμα. επιφυλάσσομαι να κάνω τις αλλες καλύτερες.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

κοκκινο καπέλο

Ηταν τέτοια εποχή, οταν αφου τελειώσαμε την πρακτική εκπαίδευση, τοποθετηθήκαμε σε σταθμούς σαν υπεύθυνο προσωπικό. Οπως γίνεται συνήθως, πρώτα βάζουμε το τηγάνι στην φωτιά και μετά πάμε για ψάρεμα, ετσι κι εμείς βγήκαμε για δουλειά χωρίς στολή και χωρίς καπέλο. Κι άντε χωρίς στολή δουλεύεις, χωρίς καπέλο ομως οχι. Ετσι οι πιο πολλοί (μερικοί είχαν κονέ και προμηθεύτηκαν καπέλο) ψάχναμε ποιός παλιός θα μας δάνειζε το δικό του.
Αλλοι το έδιναν με χαμόγελο, άλλοι στραβομούτσουνιαζαν και μερικοί το κλείδωναν στο συρτάρι ή το έπαιρναν μαζί τους. Τέλος πάντων με τόν εναν ή με τον άλλον τρόπο , πάντα κάτι γινόταν και δουλεύαμε.
Εγώ ήμουν τυχερή γιατί οι ΄΄ παλιοί΄΄, δύο καταπληκτικοί άνθρωποι, που τους θυμάμαι με αγάπη, δεν είχαν τέτοια κολλήματα κι έτσι το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπιζα ήταν στο μέγεθος του καπέλου. Και οι δύο φορούσαν το μεγαλύτερο νουμερο. Πολλές φορές οταν έπαιρνα ενα αυστηρό επαγγελματικό ύφος (αυτό που κρύβει τον φόβο) τσούπ!! έπεφτε το καπέλο στα μάτια μου. Χειρότερα...οταν έπρεπε να δώσω κάποιο χαρτί και η μηχανή ήταν ντήζελ το έργο παιζόταν ως εξής: σηκωνόμουν στις μύτες των ποδιών μου, τέντωνα το χέρι ψηλά να φθάσω το παράθυρο της μηχανής , έγερνα το κεφάλι λίγο πίσω ....κι έσκυβα να σηκώσω το καπέλο που μου είχε πέσει και να το ξαναφορέσω.
Μ΄αυτά και μ΄αυτά η δουλειά γινόταν. Θυμάμαι μια απο τις πρώτες φορές που έδιωξα τραίνο σαν υπεύθυνη σταθμάρχης. Παρασκευή απόγευμα, χαμός στον σταθμό, κόσμος πολύς και φθάνει το τραίνο ασθμαίνοντας. Οι επιβάτες συνωστίζονται...γρήγορα το τελευταίο εισητήριο... ο τηλέγραφος χτυπάει πρέπει να απαντήσω, το τραίνο σφυρίζει ,γρήγορα εξω να το διώξω.
Κι οπως περνάω τα βαγόνια για να πάω κοντά στην μηχανή, ακούω απο ενα ανοικτό παράθυρο μια γυναικεία φωνή....θεέ μου, γυναίκα μας διώχνει, θά φθάσουμε άραγε;;;

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Η αλλη οψη του ιδιου νομίσματος.....

...ερχεσαι στο χωριό;;; έχουμε και πανηγύρι σε λίγες μέρες....

η φράση αυτή και η αποδοχή της, σηματοδότησε μια απο τις ομορφότερες εβδομάδες του καλοκαιριού....για να ειμαι ειλικρινής, την ομορφότερη.
Με τον ερχομό της, απο την πρώτη στιγμή που μπήκε στην αυλή, λές κι ενας ανεμος ελευθερίας και γαλήνης παρέσυρε την σκόνη της καθημερινότητας και μας αφησε ανάλαφρες .
Πως μπορώ να περιγράψω τις ημέρες αυτές;;;
Κολυμπούσαμε με τις ώρες ......και δεν βάζαμε γλώσσα μέσα, εμείς και οι γλάροι
Φάγαμε αχινούς που τους ψαρέψαμε εκείνη την στιγμή....
Μου εδειξε το κοχύλι πορφύρα, κι αφου το άνοιξε εβαψε μια άκρη απο το παρεό της , και ειδα το ΄΄θαύμα΄΄ με το φώς του ήλιου, ή άκρη του παρεό να παίρνει ολο και πιο βαθύ πορφυρό χρώμα.
Αμαρτήσαμε με τσηζκαίηκ και σοκολατόπιτες....αλλά δεν μετανοιώσαμε
Στο φώς των κεριών, το βράδυ μιλούσαμε για μας, για τον κόσμο , για τον Γιάλομ και τον Πεκ,για αυτα που μας βασάνιζαν και μας έκαναν χαρούμενες...μιλούσαμε και επικοινωνούσαμε.
''Γκρίνιαζε΄΄ που τα κουνούπια δεν με πλησιάζουν καθόλου...τι σόι φίλη ειμαι, αφου τα στέλνω όλα σ΄εκείνη;
Περπατήσαμε σέ αγαπημένες διαδρομές και φάγαμε παγωτό.....

Στο πανηγύρι πήγαμε αλλα φύγαμε γρήγορα......δεν ήταν οτι καλύτερο...
Την επόμενη φορά ήδη σχεδιάζουμε, βραδυές μπροστά στην σόμπα μ΄ενα ποτήρι σαγκρία ......
Σ' ευχαριστώ.