Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Σ΄ενα κατσαρολάκι βάζω αποξηραμένα μήλα, ένα ξυλάκι κανέλα νερό και τα βράζω περίπου 10 λεπτά. Δεν τα σουρώνω.
Οταν θέλω να κάνω τσάι, το φτιάχνω κανονικά και προσθέτω λίγο από το αρωματικό αυτό υγρό. Βάζω και λίγο μέλι και το απολαμβάνω όπως κάνω τώρα.

Αποξηραμένα μήλα είναι εύκολο να κάνετε. Χρειάζεστε μήλα μικρά και αρωματικά όπως είναι τα φυρίκια ή τα ντελίσιους της τρίπολης.Τα πλένετε ,τα σκουπίζετε και τα κοβετε σε φέτες μαζί με την φλούδα τους. Τα αφήνετε να αποξηρανθούν ,γυρίζοντας τα συχνά.
Για τα πέταλα των τριαντάφυλλων , βασική προϋπόθεση είναι να μην είναι ραντισμένη η τριανταφυλλιά, διότι δεν τα πλένετε.

και για να μη ξεχνάμε..... μοτίφ Νο 3.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Ηθελα να ξέρω τι σκεφτόταν αυτός που άφησε τα παπούτσια του, εκεί.

Σε ένα δρομάκι που δεν είναι πέρασμα, χορταριασμένο, με πέτρες .

Και τα άφησε όμορφα ,σαν να επρόκειτο να γυρίσει και να τα φορέσει.
Και αυτό το παιδικό ροζ παπουτσάκι από ποιο ποδαράκι έφυγε;;;  το άφησαν εκεί  ή τους έπεσε;;; και αν το άφησαν  που είναι το άλλο;;;;

Αντε την βγάλαμε και σήμερα καθαρή….. γεμίσαμε το στομάχι μας….. για αύριο έχει ο Θεός.
(δεν ξέρω αν διακρίνονται τα πούπουλα από το…. ΄΄ γεύμα΄΄)
Δύο αδελφούλες που μας υιοθέτησαν. Ελπίζω να τις βρούμε και το άλλο σ/κ και θα φροντίσω να αποκτήσουν στέγη.
Μοτιφ Νο  2.


Εικόνες από το περιβόλι στο χωριό.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Την Πέμπτη που μας πέρασε είχα μάθημα στο κέντρο .
  • Αργαλειό τελλάρο και βότανα. Συγκοινωνίες δεν υπήρχαν αλλά με τίποτα δεν ήθελα να χάσω το μάθημα. Ετσι λοιπόν ξεκίνησα με τα πόδια. Μετρό (σεπόλια) με μια στάση στο σπίτι της μητέρας μου για να δω πως είναι εως τις στύλες του Ολυμπίου Διός  περίπου μια ώρα και 15 λεπτά περπάτημα. Δεν λέω το απόλαυσα γιατί πήγαινα σιγά σιγά αλλά στο τέλος δεν μπορούσα να ανέβω τις σκάλες. Ημουν και φορτωμένη με το σακίδιο με τις κλωστές μου και τις σημειώσεις μου…..τα κατάφερα όμως.Φυσικά τότε δεν ήξερα ότι θα έκανα την ιδια διαδρομή ανάποδα αυτή την φορά και με βροχή…

Στο μάθημα των βοτάνων θα κάναμε για τα αγαπημένα μου –σκόρδο και κρεμμύδι- και είπαμε να συνδυάσουμε το μάθημα με πρακτική εφαρμογή. Φτιάξαμε λοιπόν δύο υπέροχες σαλάτες μια ινδική με σπανάκι και μια μαροκινή με καρότο

Για την σαλάτα με το σπανάκι χρειαστήκαμε εκτός από σπανάκι –που το είχαμε πλύνει και στεγνώσει- σκόρδο (κατά βούληση) λάδι,λεμόνι  κόλιαντρο και κύμινο.
Αχνίζουμε το σπανάκι σε λίγο νερό. Στο μούλτι έχουμε βάλει σκόρδο λεμόνι και λάδι και τα χτυπάμε, προσθέτουμε το σπανάκι και το κάνουμε πουρέ.Το σερβίρουμε ζεστο με κολιαντρο και κύμινο και το συνοδευουμε με τυρί
Για την μαροκινή καροτοσαλάτα , αφου βράσουμε τα καρότα, τα πολτοποιούμε στο μούλτι και προσθέτουμε πάλι σκόρδο ,λάδι κόλιαντρο και κύμινο όσο θέλουμε από τα υλικά αυτά. Η καροτοσαλάτα είναι πολύ καλύτερη την επόμενη μερα διότι έχουν αναπτυχθεί όλα τα αρώματα των μπαχαρικών και τον βοτάνων
.
Σας πληροφορώ ότι γλύψαμε και τα πιάτα, δεν έμεινε τίποτα από τις σαλάτες.


ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΤΙΦ.

μοτίφ Νο  1.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Διαβάζοντας την τελευταία ανάρτηση πριν περίπου 1 χρόνο συνειδητοποιώ πόσα πράγματα έχουν αλλάξει.
Ο γιός μου τελείωσε το πανεπιστήμιο αριστούχος, ή κόρη μου εργάζεται πλέον στην Μ. Βρετανία  και η μητέρα μου με συνεχόμενα αγγειακά επεισόδια λόγω διαβήτη έχει μεταμορφωθεί σε ένα μεγάλο αθώο μωρό .
Πληγώνομαι όταν την βλέπω έτσι , να σβήνει αυτό το λαμπερό μυαλό αλλά είμαι ανήμπορη να κάνω οτιδήποτε για να αλλάξει η κατάσταση.
Και φυσικά έχω μεγαλώσει κατά 1 χρόνο.
Ο κόσμος γύρω μου όπως τον είχα συνηθίσει δεν υπάρχει πλέον όχι μόνο για μένα αλλά για τους περισσότερους .
Αυτό όμως που με έχει εντυπωσιάσει είναι ότι ενώ είμαι ένα καταθλιπτικό άτομο με ότι συνεπάγεται αυτό , οι αλλαγές που έχουν γίνει δεν με έχουν ρίξει στο σκοτεινό πηγάδι της κατάθλιψης.
Το αντίθετο θα έλεγα. Όλα όσα συμβαίνουν  στην καθημερινότητα μου αντιμετωπίζονται με κουράγιο και αισιοδοξία. Καθόλου μιζέρια και γκρίνια. Σαν ένα στοίχημα που πρέπει να το κερδίσω.
Εδώ είναι η αγαπημένη μου γωνιά στο χωριό ,με το φως να λούζει το δωμάτιο


Και εδώ κάποιες από τις καρφίτσες που συνεχίζω να φτιάχνω.Να είστε όλοι καλά.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Ποτέ δεν είναι αργά για ευχές......
γι αυτό......

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

χαίρομαι που είμαι πάλι εδώ....