ΝΑΥΠΛΙΟΝ:Ο Δημήτριος Κατσούρης, μας εμπιστεύτηκε,και μέσα απο το blog αυτό κοινολογεί, σκέψεις προσωπικές, στίχους και άποψη για την Ελλάδα και του Ελληνες.
Την Ελλάδα και τούς Ελληνες του τότε. Την Ελλάδα και τούς Ελληνες του σήμερα...
Διαβάστε τους στίχους, δειτε τις εικόνες, δικαιλογείστε τον ΄'επεξηγηματικό'' πεζό λόγο και σταθείτε με σεβασμό στην τελευταία φράση.
και ο κύκλος γυρίζει...
Η αυγή όταν έρχεται
μια νέα ζωή ξυπνά.
Πάνω στην πέτρα γράφεται
και ο κύκλος αρχίζει να κυλά.
Πάνω, κάτω
πάνω , κάτω
και ο κύκλος γυρίζει....
Μέσα του μήνα Εκατομβαιών ( Αυγούστου). Καταμεσήμερο, με τον ήλιο να καίει στο δρόμο για το Κάστρο. Τριγύρω περβόλια, ελιές, συκιές, καρυδιές και αμπέλια. Και να κατηφορίζουν απ΄το κάστρο νέοι, να πιούν νερό και να δροσιστούν, απ΄το πηγάδι στα ριζά του λόφου με την μεγάλη πέτρινη γούρνα, αφού πρώτα κόψουν σύκα και σταφύλια.
Πιό πέρα το τραγούδι των κοτσυφιών, των συκοφάγων και των μελισσουργών σμίγει με το τραγούδι των εργατών που ετοιμάζουν τους ληνούς (τα πατητήρια) για το τρύγο τρώγοντας υδροπέπωνες (καρπούζια), δροσίζοντας το ιδρωμένο πρόσωπο τους απο το νερό που κυλά στ΄αυλάκι και ποτίζει τα περιβόλια.
Ολά αυτά το 1000 πρό εποχής (π.Χ.) ή και νωρίτερα, όταν τα χέρια προγόνων μας ή ίσως και χέρια λησμονημένων Ηρώων και Θεών μας, ύψωσαν αυτό το αριστούργημα δώρο στο τόπο μας, δώρο στη φυλή μας, δώρο στην Ελλάδα.
Καί πέρασαν χρόνοι αμέτρητοι...Η λήθη δέν κατάφερε να σβήσει τη μνημοσύνη.
Καί τώρα όλα ίδια και απαράλλαχτα. Σαν να μη πέρασε ούτε μια μέρα απο τότε...Οι πέτρες, η γούρνα, ο ήλιος, οι ελιές, οι συκιές, οι καρυδιές και τα μποστάνια, ακόμη και οι διαβάτες, όλα στην ίδια θέση.Τό θέμα είναι αν είναι ίδιες ψυχές....οι ίδιοι άνθρωποι.
Και αυτό αεικίνητο, σαν μύθος, στέκει μόνο κι έρημο, αγέρωχο, ανεμοδαρμένο, προσπαθώντας να αντέξει στον χρόνο, και στην αδιαφορία όλων πλήν αυτών που κλεφτά ρίχνουν την ματιά τους και αυτών που πραγματικά δακρύζουν γιατι το ΄χουν στην ψυχή τους.
Κι όταν ο ήλιος φεύγει
πίσω απ΄τα βουνά
στην πέτρα ξαναγράφεται
και ο κύκλος ξανακυλά.
Πάνω, κάτω
πάνω, κάτω...
Προσωπικό λέυκωμα
Κατσούρης Σωτ. Δημήτριος
Αγιος Αδριανός - Ναυπλίου
Αφιέρωμα για το Παλαιό Κάστρο.
Ποσειδεών ΄07-΄08 Μ.Ε.
καλησπερα καπελακι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι Καλο σου Μηνα
ποιος ειναι ο Δημητρης?
μηπως πρεπει να τον γνωρισω.
ομορφα που γραφει!
το mail που σου εστειλα το ειδες?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα aliki μου.Μη παραξενευτείς,που θα πάρεις το ιδιο μνμ δυο φορές. Οχι καλή μου δεν το πήρα ακόμα το mail.
ΑπάντησηΔιαγραφήπανέμορφος ο λόγος και ακόμα πιο πολύ το κάστρο του Ναυπλίου...
ΑπάντησηΔιαγραφήπρίν από 2 καλοκαίρια ήμουν στην περιοχή και παραθέριζα και όταν ήρθε η στιγμή να ανέβουμε στο κάστρο... μια φωτιά ξέσπασε και δεν καταφέραμε να μπούμε. παρακολουθήσαμε την κατάσβεσή του όμως και πόσο γρήγορα αυτοί οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν για να σώσουν... αυτό που για χρόνια μέωει εκεί, μόνο του, αγέρωχο και ανεμοδαρμένο...
την καλησπέρα μου
Καλησπέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη αφιέρωση
Μπράβο
Καλά έκανες και μου θύμισες
το Ναύπλιο, πρέπει να πάω
για φωτογράφιση
Καλό σου βράδυ
Καλημέρα redhat
ΑπάντησηΔιαγραφήμπήκα για να σε γνωρίσω
και ανακάλυψα τον όμορφο κήπο που κρύβεις στην ψυχούλα σου...
Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει με τους bloggers. Είμαστε ξένοι κι όμως λέμε ο ένας στον άλλον πράγματα "ψυχής"... ίσως τέτοια που κάποιοι φίλοι μας ζωντανοί, αληθινοί (όχι ηλεκτρονικοί)
να μην τα γνωρίζουν...
Έμεινα πολύ στην ανάρτησή σου για τα παιδικά παιχνίδια. Ωραία τα γράφεις. Τι τυχερή που είσαι...
Και γω βέβαια. Δεν παραπονιέμαι. Έπαιξα πάρα πολύ ως παιδί... Και δεν σου κρύβω ότι ακόμα παίζω.
Και όλη αυτή η ιστορία του blogging ένα παιχνίδι είναι.
Κάποτε αστείο, κάποτε σοβαρό. Και, όσο εφήμερο και να είναι, πάντα κερδίζεις κάτι από ένα παιχνίδι (που το παίζεις σωστά)...
Λοιπόν, χάρηκα που σε γνώρισα.
Θα έρχομαι.
Άσχετη ερώτηση: Γιατί γράφεις Μέσα του μήνα Εκατομβαιών (και όχι Εκατομβαιόνος);
Υποθέτω πως ξέρω την απάντηση. Ακούγεται ωραιότερα μία λέξη που τελειώνει σε -ων. Ή λέω βλακείες;
Καλημέρα flora.Χάρηκα την επίσκεψη σου και άκομα πιο πολύ που έκανες τον κόπο να μπείς σε ''κλειστά'' δωμάτια και να ρίξεις μια ματιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις απόλυτο δίκιο.Δέν ξέρω γιατί,αλλά αισθάνομαι χαρά και ηρεμία εδω στον κόσμο των blogs,να μοιράζομαι μαζί σας σκέψεις και γεγονότα που δεν τα εχω αναφέρει ποτέ.
Και για την αναφορά σου στο κείμενο...δεν ειναι δικό μου.Το έγραψε ενας φίλος και επειδή δεν εχει ιστοσελίδα και μου άρεσε το ανάρτησα εγω.
Να εισαι καλά.
Πολύ ωραίο Δημήτρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικός λόγος.
Η Ελλάδα είναι πανέμορφη, αλλά μερικά μέρη ξεχωρίζουν - όπως το Ναύπλιο.
Αλέξανδρος.