Διάβασα το βιβλίο 100 αποχρώσεις του άσπρου....Πολύ ωραίο, αν και οταν το διάβαζα, ακόμα και φαγωμένη να ήμουν ...πεινούσα.
Βλέπετε η ηρωίδα, ινδή που ζούσε στην Μ.Βρετανία, προσπαθούσε μέσα απο τα φαγητά να ζωντανέψει την πατρίδα της.
Ξελιγωτικές οι περιγραφές των φαγητών και η διαδικασία μαγειρέματος.
Εκεί λοιπόν, η ηρωίδα μαγειρεύει το ρύζι, αφού έχει τσιγαρίσει στο λάδι τα μπαχαρικά. Και είπα να το δοκιμάσω.
Βάζω στην κατσαρόλα λαδάκι, και ρίχνω μέσα, πιπέρι κόκκινο (το αγοράζω απο ενα αιγυπτιακο μπακάλικο και καίει σαν ηφαίστειο), κύμινο, μπαχάρι, φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο, λίγη κανέλα και λίγο μίγμα γκαραμ μασάλα (το αγοράζω ετοιμο).
Τα τσιγαρίζω λιγο ανακατεύοντας συνεχώς και μετά ρίχνω το ρύζι .Βάζω μπασμάτι αλλά το εχω δοκιμάσει και με καρολίνα και ειναι το ίδιο νοστιμο.
Το ζαλίζω λίγο ανακατεύοντας και αμέσως ρίχνω νερό, χαμηλώνω την φωτιά και το αφήνω να ψηθεί. Ζωμό δεν ρίχνω για να μήν καλύψω το άρωμα των μπαχαρικών.
Τήν πρώτη φορά που το έφαγαν τα παιδιά μου, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι διαφορετικό έκανε το ρύζι ... απλά υπέροχο.
Ειναι πράγματι νόστιμο, τόσο που συχνά το βράδυ αποτελεί το κυρίως πιάτο μαζί με σαλάτα.
Καλή όρεξη!!!!
Αυτό το βιβλίο, μπορώ να το διαβάσω, παρακαλώ? (Καλά, για το πόσο θέλω να δοκιμάσω και αυτό το ρύζι, δέ λέω τίποτα!!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσυ το επαθες οπως εγω που ειδα νυχτα μια διαφημηση με μακαροναδα και ξελιγωθηκα η καημενη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλη νυχτα την εβλεπα στον υπνο μου.