Δύο πλευρές....

Απο την μια πλευρά, ο ηγούμενος Εφραίμ.
Με την χειροτόνηση του, ως μοναχός απαρνήθηκε κάθε επίγειο ιδιόκτητο αγαθό, θεωρητικά τουλάχιστον....
Αντ΄αυτού ομως, απαρνήθηκε και την ρήσιν των Ευαγγελικών επιταγών '' ου δύνασθε δυσίν κυρίοις δουλεύειν...Θεώ και μαμωνά''.
Και για να ολοκληρώσει τό εργο του, εποίησε τον Οίκο του Θεού, οίκον εμπορίου, εφαρμόζοντας με μεγάλη επιτυχία την εμπορική αρχή της μεγιστοποίησης του κέρδους...

Στην ιδια πλευρά πολλοί -ισως οχι όλοι, αλλά στην συνείδηση του λαού, όλοι πλέον κρίνονται με καχυποψία -κρατικοί λειτουργοί, πολλοι εκ των οποίων εκλεγμένοι απο τον λαό, όλοι ομως ορκισμένοι να φυλάτουν το κράτος και να το υπηρετούν.
Αντ΄αυτού πάλι, έπραξαν ακριβως το αντίθετο. Το λεηλάτησαν, το ξεπούλησαν, έβγαλαν τραγελαφικές αποφάσεις, απέκρυψαν άλλες, και σε ολες τις περιπτώσεις ειχαν το θράσος να προσπαθούν να αιτιολογήσουν τα έργα τους....

Απο την άλλη πλευρά ο κυρ Δημήτρης, όπως τον φωνάζει όλη η γειτονιά.
Ετών 89, χήρος, μένει μόνος σε μια γκαρσονιέρα.
Καλος άνθρωπος.
Εχθές το πρωί, εκεί γύρω στις 4.30 που βγήκε ο άντρας μου για να πάει στην δουλειά, τόν βρήκε έκπληκτος να κάθεται στο μπαλκονάκι του κουκουλώμενος....
Οπως του εξήγησε, λίγο πριν πάει να κοιμηθεί , είδε οτι το γκαράζ στη απέναντι πολυκατοικία ειχε μείνει ανοικτό, και κάθισε όλη την νύχτα ξάγρυπνος για να προστατέψει την περιουσία των γειτόνων του.
Δεν του το ζήτησε κανείς να το κάνει.....
Δεν το ειπε σε κανέναν άλλο (εκτός απο τον άντρα μου ) οτι το έκανε....