Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Επιτέλους ήρθε.....



Μετα απο χρόνια αγώνων η πολυποθητη ισότητα των δύο φύλλων .. ήρθε, ειναι εδώ.
Νάτη ! την βλέπουμε .......

Τώρα γιατί ακούω φωνές διαμαρτυρίας;

επειδη η ανεργία ειναι γένους θηλυκού ;

επειδή ισα προσόντα μεταξύ εκπροσώπων των δύο φύλλων, αξιολογούνται και αμοίβονται διαφορετικά ; (με τις γυναίκες να ερχονται δεύτερες και καταιδρωμένες;
επειδή (θεωρητικά ) ειναι ισες οι γυναίκες με τους αντρες τόσο στην Γαλλία όσο και στο Αφγανιστάν ; (λέμε ενα παράδειγμα τώρα..)

επειδή.....επειδή.....επειδή......

ΟΧΙ.

Αλλά σήμερα εχουμε διαυλο επικοινωνίας με το άλλο φύλλο, έχουμε να μοιραστούμε πολλά, πραγματα που δεν ειχαμε στο παρελθόν, που ηταν ταμπου ......
Τώρα επιτέλους, μπορούμε να μιλήσουμε για μεηκ απ με το αγόρι μας, να μοιραστούμε την ιδια βαφή νυχιών (μας φέρνει πιο κοντά ), να εκφράσουμε τον προβληματισμό μας για τα νέα χρωματα στα κραγιόν και να νοιώσουμε οτι μας καταλαβαίνει και μας συμμερίζεται..
Το θεωρείτε λίγο;;

Το ''κορίτσι '' στις φωτογραφίες συγκεντρώνει ολα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του νέου ειδους . Αγορίτσι λέγεται και όπως εχω διαβάσει κάνει θραυση ανάμεσα στον κοριτσίστικο πληθυσμό.

Και να σκεφτείτε οτι ο πατέρας του κέρασε, όταν η γυναίκα του έκανε αγόρι !!

4 σχόλια:

  1. Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις κόκκινό μου καπελάκι!

    Αποπροσανατολισμό θα το έλεγα εγώ,
    αν θέλεις να μιλήσουμε για το αγορίτσι... Μη τρομάζεις, υπάρχει και καλή μαγιά από κάτω, θα φουσκώσει, την έχω δει...
    Δε λέω ότι δεν ανησυχώ, αλλά να, ξέρεις, θέλω να πάντα να βλέπω στο βάθος φως ελπίδας.
    Αυτό που με ανησυχεί μόνο είναι μήπως τα σημερινά αγορίτσια δε βρεθούν σε σταυροδρόμια λιόλουστα με το φως της αληθινής θηλυκότητας, με το δέλεαρ της γονιμότητας. Μήπως το μπερδεμένο μυαλουδάκι τους γεννήσει μόνο κυνισμό και περιθώριο. Για τα μεγάλα αγορίτσια ανησυχώ, κρύβουν πληγές μέσα τους, μετρούν απουσίες, παρερμηνείες και σκοτάδι.

    Ποια είπες ότι ήρθε; Η ισότητα; Θα συμφωνήσω μαζί σου και στο ύφος και στα συμπεράσματα.

    Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου,
    μου έχεις λείψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο καθένας στη ζωή κάνει τις επιλογές του ,παίρνει το δρόμο που διάλλεξε..δεν τολμώ να κρίνω γιατί η ζωή μου έμαθε οτι λούζομαι όσα κορόιδεψα.Όσο για την ισότητα ..θα με πείτε γριά μα δυστυχώς δεν υπάρχει..κάναμε βήματα ..προσπαθήσαμε ..μα ίσως και δεν πρέπει να κάνουμε μερικές αλλαγές με λάθος τρόπο.Ίσως αυτό φταέι για πολλά.Το κουτί της Πανδώρας θα έλεγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κοκκινη ομπρέλα,
    οταν ο αποπροσανατολισμός οφείλεται στην συνειδητή επιλογή και αποσκοπεί σε μια εφήμερη δημοσιότητα,τότε υπάρχει κίνδυνος διότι αναπαράγεται.
    Και αυτο ειναι που με τρομάζει.
    Το να ντύνεται το αγόρι της φωτο, ετσι ειναι δικαίωμα του.
    Το να αρέσει ομως στα κοριτσάκια της ηλικίας του ειναι σοκαριστικό.

    φιλιά και την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αχτιδα, συμφωνώ μαζί σου.
    επιλογές κάνουμε και πρέπει να κάνουμε.με ποιο κριτήριο ομως;
    και αντε εμείς μεγαλώσαμε, επηξε το μυαλό μας. τα παιδιά;
    ειλικρινά την ώρα που διάβαζα το αρθρο για το συγκεκρινένο αγόρι, σκεφτόμουν μόνο τους γονείς του.

    καλη σου μέρα και φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....