Πέφτω, σκοτάδι γύρω και δεν εχω απο που να πιαστώ...
Αυτό που μ΄εφερε σ΄αυτήν την κατάσταση ηταν η κακία που βίωσα, ετσι χωρίς λόγο, και το εννοω απόλυτα αυτό. Χωρίς λόγο.. Κακία για την κακία, ετσι απλά.
Και η αίσθηση οτι την ώρα που εγω ημουν ευγενική, κάποιοι γελούσαν πίσω απο την πλάτη μου, κάνοντας ταυτόχρονα τους καλούς .
Την Παρασκευή ακύρωσα μια συνάντηση ,την οποία την περίμενα με χαρά, απλά γιατί δεν μπορούσα να δω κανέναν. Ηθελα αν γινόταν να κλειστώ σ΄ενα δωμάτιο και να μη ξαναβγώ παρά μετα απο μερες.
Παρ΄ολα αυτά , κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν ασχετα με την διάθεση σου κι ετσι το απόγευμα ξεκίνησα για να βγάλω τον Οδυσέα βόλτα. Στην διαδρομή έκανα κάποια τηλέφωνα για καθυστερημένα χρόνια πολλά, και σε ενα απο αυτά μαθαίνω....
...50 χρονών, πέρισυ πήρε σύνταξη -στρατιωτικός- και φέτος μετά απο τόσα χρόνια μετακινήσεων μπήκε στο δικό του σπίτι. τα παιδιά του μεγάλα, ο ενας παρουσιάζεται τώρα κι ο αλλος δίνει πανελλήνιες...μια δυσκολία στην κατάποση τον οδηγεί σε εξετάσεις και η διάγνωση.....στον οισοφάγο.χειρουργείο-βαρύ- την άλλη εβδομάδα...
Ταρακουνήθηκα, το δικό μου πρόβλημα, ασχετα με το μέγεθος του,και την βαρύτητα του, μίκραινε μίκραινε ωσπου σήμερα μου φαίνεται αστείο κάτι που μπορεί να διορθωθεί με χρήματα να με στεναχωρήση τόσο πολύ.
Καθε προβλημα εχει σεβαστο μεγεθος οταν το εχεις εσυ ο ιδιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι μας πεφτουμε σε σκοτεινα πηγαδια και τις περισσοτερες φορες ο λογος που θα βγουμε ειναι κατι τετοιο, μαθαινοντας τα χειροτερα για καποιον αλλο.
Κριμα για τον ανθρωπο, σε κανεναν δεν αξιζει κατι τετοιο, αλλά μην κατσεις μονη σου την επομενη φορα που θα πεσεις στα σκοτεινα(πιστεψε με κατι ξερω απο σκοταδια), εδω ειμαστε εμεις, εχουμε και email που να παρει, δεν εχουμε το blog μονο για χαβαλε, τους φιλους μονο για χαβαλε τους εχουμε;!ΟΧΙ!!!!
Αυτό το κάτι που διορθώνεται με χρήματα δεν πρέπει να μας στεναχωρεί πολύ, ήθελα να στο πω κι εγώ, αλλά δεν έχει κανένα νόημα όταν στο λέει ο άλλος, παρά όταν έρχεται η ώρα και το νιώθεις απο μόνος σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, πουαντερί, να είσαι καλά! Πόσο χαίρομαι που πίσω απο το "πουαντερί" είναι ένας Άνθρωπος, πιο άνθρωπος απ' αυτούς που βρίσκονται μπροστά μας καθημερινά...
Αχ μωρε lemon εχω ζησει τοσο σκοταδι μονη μου που καθε φορα που ακουω καποιον να λεει κατι τετοιο θελω να τρεξω να τον αγκαλιασω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο μονο ηθελα κι εγω οταν σκοτεινιαζαν ολα, και ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να ανεβεις μονη σου επανω;!
Ειναι σαν να εχεις κανει μια βουτια στον βυθο και να μην σου φτανει η ανασα για να γυρισεις......
Αναλογίσου λοιπόν, πως δεν τους άξιζε να πιάσεις πάτο για τη μικρότητα και την κακία τους, ούτε να χρειάζεται να ακούμε τα χειρότερα για να αντλούμε δύναμη και να μπορούμε να συνεχίζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα καλημερίζεις με χαμόγελο τον ήλιο καθημερινά.
Περαστικά στον άνθρωπο, αυτό να ευχηθούμε
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ξέρετε πόσες φορές εχω διαβάσει τα σχόλια σας, άσχετα που δεν ειχα απαντήσει;;
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορείτε να φανταστείτε την δύναμη που αντλησα απο αυτά, την αίσθηση οτι δεν ειμαι μόνη, την αίσθηση οτι κάποιος με σκέφτεται;;
πουαντερί, εχεις δίκιο ετσι γινεται τις περισσότερες φορές, το μέτρο της δικής μας ΄΄ευτυχίας΄΄ ειναι η ΄΄δυστυχία΄΄ κάποιων άλλων.
lemon,ετσι ειναι.....και η μητέρα μου το ειπε και ο άντρας μου, αλλά τελικά πρέπει να το πείς εσυ η ιδια στον εαυτό σου για να το πιστέψει και να αρχίσεις να πάιρνεις ανάσες.
γλαρένια μου όχι δεν τους άξιζε.
εχω συναντήσει κακία στην ζωή μου, αλλά πως να το πώ...είχε κάποιο υπόβαθρο,ξεκινούσε απο κάτι.
αυτό που βίωσα ηταν κάτι διαφορετικό.η κακία οταν δεν ξεκινά απο κάπου, απο μια αιτία ,απο ενα συναίσθημα ,μίσος, εκδίσηση ...απο κάτι....ειναι ακατανόητη.έλεγα και ξαναέλεγα ΄΄γιατί΄΄ . ακόμα και τώρα που με την βοήθεια σας βλέπω τα πράγματα διαφορετικά, δεν μπορώ να συνειδητοποίησω την ιδια την πράξη αυτών των ανθρώπων....
να ειστε πάντα ολες καλά,και σας ευχαριστώ που ειστε εδω....
καλημέρα και καλη εβδομάδα
Όλα θα πάνε καλά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη!
Δε γνωριζω την περίπτωση, όμως θα σου πω τούτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόμοια αγνωμοσύνη αντιμετώπισα από φίλη αδελφική, που σε πρόβλημα υγείας της (είχε μείνει επί τρίμηνο "φυτό") είχα δώσει αίμα για να σωθεί, κρύβοντας από τους γιατρούς πως είχα προ διμήνου γεννήσει. Αν δεν το γνωρίζεις, απαγορεύεται η αιμοδοσία για έναν ολόκληρο χρόνο μετά τον τοκετό.
΄Ασε που τρέχαμε με το Γλάρο μου στα επισκεπτήρια έχοντας στο πίσω κάθισμα τα πιο μωρά μου.
Είναι αυτό το "γιατί" που μας συντρίβει, αλλά εδώ είναι όπως έχω πει και στο μπλογκ μου που τραβάω χωρίς ενοχές τα μεγάλα "Χ"...
Δεν τη μπορώ την αδικία και εν τέλει θεωρώ ηλιθιότητα επί του προκειμένου, να γυρίσω και το άλλο μάγουλο
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΜΗΝΑ,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές