Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Τί έπαθα;
Εχθές έτρεχα στο Ναυπλιο σε internet-cafe για να σας δώ, και σήμερα δεν μπορώ να γράψω τίποτα.
Λές και το μυαλό μου έχει αδειάσει. Το ωραίο είναι οτι θέλω να πώ ενα σωρό πράγματα αλλά ειναι σαν να έχουν μπερδευτεί μέσα μου και δεν βγάζω άκρη.
Εχουν περάσει κάμποσες ώρες απο όταν έγραφα τα παραπάνω και άν και το μυαλό μου ειναι ακόμα μπερδεμένο-μάλλον φταίει που έφυγα απο το χωριό-έγινε κάτι που με συγκίνησε με πολλούς τρόπους.
Απέναντι απο το σπίτι της μητέρας μου, υπήρχαν 2 παλιά σπίτια, απο αυτά που μπορούν να ανακαινιστούν αλλά τα αφήνουν να τα ρημάξει ο χρόνος για να γίνουν οικόπεδα.
Ηρθε ο καιρός να μπεί η αδηφάγος μπουλντόζα και εκεί. Σε λιγότερο απο 2 ώρες, είχαν γίνει ένα με το έδαφος.
Το βράδυ η κόρη μου εβγαλε τον Οδυσσέα βόλτα, ο οποίος χάρηκε που βρήκε έδαφος για να μυρίσει και να παίξει δίπλα στο σπίτι του.
Την προσοχή της την τράβηξε ενα νιαούρισμα -κλάμα, απο γατάκι που δεν φαινόταν πουθενά.
Οσο και να έψαξε δεν είδε τίποτα,αλλά το κλάμα επέμενε.
Τήν λύση την έδωσε ο Οδυσσέας που άρχισε να σκάβει με μανία το χώμα.
Η κόρη μου προσπαθώντας να κρατήσει τον σκύλο μακριά, έσκαψε με το ένα χέρι και σε λίγο ενα μωρό γατάκι,πληγωμένο αλλά ζωντανό εμφανίστηκε μπροστά της.
Μιά πέτρα,κάτω απο την οποία κρύφτηκε, το έσωσε.
Η μάνα περίμενε λίγο πιο πέρα, και οταν ο σκύλος απομακρύνθηκε, με μεγάλη του λύπη ομολογώ, έτρεξε το πήρε και άρχισε να το γλυφει.
Ολα αυτά μου τα είπε η κόρη μου και ηταν τοσο περιγραφική και ενθουσιώδης που νόμισα οτι έβλεπα την σκηνή.
Αυτό που με συγκίνησε ήταν η επιμονή της , να μην φύγει αν δεν έβρισκε το γατάκι, και επίσης οτι αν και ο χώρος είναι σε κεντρικό δρόμο δεν δίστασε καθόλου να σκάψει -αγνοώντας τα απορημένα και περίεργα βλέματα που της έριχναν-για να το σώσει.

Οι τριανταφυλλιές-φύλακες μου ,όπως φαίνονται μέσα απο το παράθυρο.
Οταν ξυπνάω στην Αθήνα, αντί στο χωριό ειναι να μη μπλοκάρει το μυαλό μου;;;

21 σχόλια:

  1. καλωσήρθες Αθηνα!!!

    μπραβο στη κορη σου,μακάρι
    και μεις να χαμε τις προτεραιοτητες που βάζουν τα παιδια..!

    να σαι καλά!
    με την ευχή το αρωμα των τριανταφυλλιων σου να σε συνοδευει στην πρωτευουσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα, τι οικογένεια είστε; τι οικογένεια!!!
    (Φροντίζετε γατάκια, και πριγκίπισες επίσης!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πράγματι πολύ συγκινητική η ιστορία... και για το μικρό γατάκι, αλλά και για εκείνα τα όμορφα παλιά σπίτια, που με μια καλή συντήρηση μπορούν να μετατραπούν σε "παλάτια"...

    έχεις δίκιο όμως και για το παραθύρι της μόνιμης κατοικίας σου...

    όταν είχα έρθει να μείνω στην πόλη, δυσκολεύτηκα πολύ τον πρώτο καιρό που δεν μπορούσα να βγώ στην αυλή, να καθήσω στην βεράντα, να μυρίσω τα λουλούδια, να ακούσω τις μέλισσες να ζουζουνίζουν, να ακούσω τα πουλιά...

    ευτυχώς εδώ που μένω τώρα δεν έχουν γίνει ακόμα όλα "ένα"... και έτσι μπορώ και απολαμβάνω ακόμα τις μικρές μου χαρές...

    την καλημέρα μου καλή μου... :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μακάρι όλα τα παιδιά να είχαν αυτήν την ευαοσθησία... άσε που όλα ξεκινούν από την οικογένεια..!!! και όσο περνάει ο καιρός, η αδιαφορία για τον δίπλα μας "πνίγει"...
    ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!

    καλημέρες!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. νηφάλια μέθη μου, τό σώμα μου μονο ειναι στην Αθήνα. Τα '' πρέπει'' των παιδιών δεν έχουν σχέση με τα δικά μας.
    Δεν θά εφευγε απο εκεί αν δεν το έβρισκε.
    Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ονειρομαγειρέματα....κατά μάνα ,
    δέν λένε;;;
    Αν και οι ευαίσθητοι άνθρωποι ειναι πιο ευάλωτοι σήμερα.
    Χάρηκα που σου άρεσε η πατρίδα μου.
    Πόσες μπουγάτσες δοκίμασες;;
    Γιατί ΕΜΕΙΣ δέν έχουμε μονο μία!!

    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λεμονάκι, τα γατάκια και τα σκυλάκια τα φροντίζει η κόρη μου, εγώ φροντίζω μόνο τις σγουρομάλες πριγκίπισες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. διάβατη μου, χαίρομαι για σένα.
    Μας λείπει η αρμονία στην πόλη, που μόνο η επαφή με την φύση την δίνει.
    Κι όσο για τα σπίτια, αυτά τα όμορφα και με μέτρο χτισμένα, για να ζούνε και οχι να μένουν άνθρωποι, τι να πώ;; Ολά τα ισοπεδώνουμε στο όνομα του κέρδους.

    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ζαχαρούλα μου σε ευχαριστώ καλή μου. Αισθάνομαι περήφανη για την ευαισθησία των παιδιών μου και ταυτόχρονα υπεύθυνη γιατι ζούνε σε δύσκολες εποχες.
    Μακάρι να μη πληγωθούνε, κανένα παιδί στον κόσμο.

    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ ανθρώπινο,
    με μια υπέρμετρη ευαισθησία.
    Μπράβο στην κόρη σου και σ΄εσένα,
    γιατί όπως φαίνεται, το μήλο,
    κάτω από τη μηλιά έπεσε !

    Χαίρομαι που σε βρήκα.
    Θα σε περιμένω στη γειτονιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ωραια εικονα!
    τα παιδια απο το σπιτι μαθαινουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. τι βλέπουν κάνουν,όπως τα μεγαλώνεις μαθαίνουν.
    Εγώ φεύγω από το σπίτι που έμενα 15 χρόνια γιατί δεν υπάρχει τίποτα πλέον που να θυμίζει γειτονιά.Χτίζονται συνεχώς πολυκατοικίες.Δεν το αντέχω.
    Πως να μην είναι το μυαλό σου σε τέτοια τριαντάφυλλα σε τέτοια μυρωδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χαθήκαμε...

    Εύχομαι πάντως, όλα καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ζαφορά χαίρομαι που πέρασες απο εδώ.Θα με δεις και στην γειτονιά σου.
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. μουργο είπαμε το μήλο κάτω απο την μηλιά!!!
    καλη σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. δρομάκι μου πως σε καταλαβαίνω!!
    Οταν ήρθαμε στο σπίτι που μένουμε, πίσω υπήρχε ενα οικόπεδο που γέμιζε την άνοιξη μαργαρίτες,χαμομήλι και παπαρούνες.
    Τώρα βλέπω μπετόν.
    Ευτυχώς που το χωριο ειναι κοντα!!!
    Καλή σου μερα, καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. π.κ. καλημέρα. ποτέ δεν χανόμαστε.πάντοτε εδω γύρω θα είμαστε. ευχαριστώ για τις ευχές σας. να είστε πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλησπερα redhat
    μια και θα γραφουμε παρεα στ ασπρα κοχυλια ειπα να περασω κι απο δω.
    Μπραβο στο παιδακι σου.Τα παιδια κανουν αυτο που βιωνουν.
    Συγχαρητηρια λοιπον για το περιβαλον και τις εικονες που της προσφερετε μα και για την ζωη σας που παιζει ρολο παραδειγμα γι αυτην .
    Καλο απογευμα Κυρακης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. faraona χάρηκα για την επίσκεψη σου.Οσο ειναι δυνατόν προσπαθούμε να τους δίνουμε τα παραδείγματα που θα τους γίνουν βίωμα για την ζωή τους.
    Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μόνο μία (δις). Με κρέμα! είμαι γλυκατζού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....