Ο Ηρακλής ηταν αυτός που δώρισε στους ανθρώπους τα χρυσά μήλα της Εσπερίας.Ετσι και φέτος γέμισαν τα δέντρα με τους πορτοκαλόχρυσους καρπούς τους. Ο καύσωνας του καλοκαιριού συνετέλεσε ωστε τα πορτοκάλια να ειναι μικρότερα απο οτι συνήθως. Συν το γεγονός οτι συνειδητά έχουμε αφήσει τα δέντρα στην φυσική τους κατάσταση χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις -λίπασμα, ράντισμα- το αποτέλεσμα ηταν το αναμενόμενο. Αλλά ενώ οι έμποροι τα περιφρόνησαν για εξαγωγή, ηταν μια χαρά για χυμοποίηση. Αν και δεν γεννήθηκα αγρότισα -την ιδιότητα αυτή την απέκτησα λόγω γάμου -αισθάνομαι χαρά οταν βλέπω τον μόχθο μιας χρονιάς να μαζεύεται και οχι να πέφτει ή να παγώνει.Ετσι η εικόνα του ιδιου δέντρου με τον καρπο μαζεμένο ειναι εικόνα χαράς.
Και του χρόνου να ΄στε καλά, να ξαναμαζέψετε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τρίτη φωτογραφία είναι εκπληκτική. Σα να ΄χουν πασπαλιστεί οι άκρες με χοντρό αλάτι.
αχ νοστάλγησα ήδη το χωράφι μου που πούλησα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι του χρόνου!
καλό βράδυ
Αγρότισσα; μπλιάχ! Να κάνεις παρέα με την αδελφή μου! Εγώ θα σας περιμένω μέσα στο σπίτι, γιατί από την πολύ φύση παθαίνω αλλεργία!
ΑπάντησηΔιαγραφήrenata σε ευχαριστώ.Τα χόρτα με την πρωινή πάχνη έπάνω τους μεταμορφώνονται,γίνονται παραμυθένια.
ΑπάντησηΔιαγραφήωσηε σε ευχαριστώ.Οι ελιές και το περιβόλι με τις πορτοκαλιές ειναι το καταφύγιο μου και γίνονται το στήριγμα μου σε μερικές δύσκολες στιγμές.
Καλο βράδυ
lemon πολυ ευχαρίστως.Εσυ θα μας ξεκουράζεις με το καλωσόρισμα σου οταν θα μπαίνουμε μεσα στο σπίτι.
ΑπάντησηΔιαγραφή