Σκέψεις

Εφυγε το 2007 και ο καινούριος χρόνος ηδη μπουσουλάει.

Καιρός για σκέψεις που εχουν να κάνουν με το χθές.

Ο ισολογισμός μιας χρονιάς.Κέρδη ; ζημιές ; Ολα υπάρχουν και μερικές φορές ειναι δύσκολο να πεις με σιγουριά τι υπερτερεί.

Εδώ όμως δεν χωρά μαγείρεμα.Δεν μπορείς τις ζημιές να τις παρουσιάσεις σαν κέρδη. Ή μήπως μπορείς;;

Οσο σκληρό και αν ακούγεται ,ακόμα και η απώλεια ενος λατρεμένου προσώπου,μπορεί να μη λογισθή σαν ....ζημιά,οταν η ζωή του ηταν μόνο μια ανάσα,και αυτή με πολυ πόνο.Δεν ειναι ζωη .Ενα διαρκές μαρτύριο που το βιώνουν πολλά άτομα,απο διαφορετική σκοπιά -του πάσχοντος και του συμπάσχοντος-αλλά....μαρτύριο.

Ετσι λοιπόν έμεινε μόνο ο πόνος.Δεν τον καταχωρώ πουθενά.Είναι απο μόνος του τεράστιος.

Και μετά; τι άλλο να καταχωρήσω στην στήλη των ζημιών;

τις πυρκαϊές του καλοκαιριού που μάς έκαναν φτωχότερους σαν χώρα και σαν άτομα;

τά σκάνδαλα πολιτικά και μη που απαξιώνουν την πολιτική μας ζωή,και εμάς σαν κοινωνούς αυτής της ζωής;

τις χασισοφυτείες της Κρήτης που θα μάς φέρουν θέσεις υψηλότερα στον χάρτη των κρατών- παραγωγών και εμπόρων ναρκωτικών;

το οτι κάθε μέρα οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι;

Οσο πιο πολυ σκέφτομαι τόσο πιο μεγάλη γίνεται αυτή η στήλη.

Και στα κέρδη αυτής της χρονιάς;

Ενα μόνο μπορώ να σκεφτώ.

Ο παλιός χρόνος μας άφησε και ο καινούριος μας βρήκε μαζι.Με τις αγωνίες μας, τις γκρίνιες μας, τα όνειρα μας, την αγάπη που έχουμε και την κατανόηση μεταξύ μας,με τους διαφορετικούς χαρακτήρες μας που ομως συγκλίνουν σε κοινά σχέδια,με τους θυμούς και τις συμφιλιώσεις μας , μέ ολα εκείνα τα μικρά πράγματα που χαρακτηρίζουν την ζωή.

Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ,κάναμε μια μεγάλη αγκαλιά και τέσσερα φιλιά πλανήθηκαν στον αέρα.

Η ζωή πάντα προχωρά μπροστά και πάντα κερδίζει.