Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

την θυμάστε;;;;; την είχα ξεκινήσει αρχές απριλίου.
είχα πει ότι μάλλον θα αγόραζα κι άλλα νήματα , αλλά τότε δεν φανταζόμουν πόσα....
πως ήταν........
την πλέκω κάθε απόγευμα έως αργά το βράδυ που μένω στην μητέρα μου. 
εκείνη πλέκει τις λουρίδες της  κι εγώ την κουβέρτα.
έχει γίνει ασήκωτη πλέον, άρχισε και η ζέστη και δεν παλεύεται με τίποτα.
χθες την έφερα σπίτι για να μετρήσω πόσες σειρές θέλω ακόμη.
όταν την είδα στρωμένη τρελάθηκα. 
μου έφυγε και η γκρίνια για το βάρος και την ζέστη των νημάτων, χάρηκα που θέλω ακόμη 4 σειρές χρώμα (κάθε χρώμα είναι 2 σειρές και χρειάζεται γύρω στις 3,5 ώρες για να γίνει, αν δε βλέπω και τηλεόραση ταυτόχρονα μπορεί και 4 ώρες)
πως έγινε......και συνεχίζει.
αλλά πιο πολύ χάρηκα την αντίδραση του άντρα μου όταν την είδε.....
εσύ το έπλεξες αυτό;;;;;
ναιιιιιιιιι!!!!!!!!
και πότε το τελειώνεις για να το στρώσουμε;;;;;; (δώστε βάση στο 
στρώσουμε).

4 σχόλια:

  1. Αχαχα!!! Αυτό με τη ζέστη το νιώθω στο πετσί μου!!!
    (Το ένιωθα δηλαδή, γιατί νήμα ακόμα δεν μου έχει φέρει το μαγαζί, οπότε είμαι ακόμα στο "περίμενε"!)
    Άντε, λίίίγο έμεινε ακόμα!!! Υπομονή!!!
    Και μετά θα το στρώΣΕΤΕ!!!
    ;-)
    Φιλάκια!!!
    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτό το λίίίγο που λες ήταν πάρα πολύ τελικά. αλλά τελείωσε!!!!!!!!!!!
      τώρα;;;;;;;;;; πλώρη για άλλα.
      φιλιά

      Διαγραφή
  2. Πραγματικό κομψοτέχνημα,έχω δίκιο που σας αποκαλώ χρυσοχέρα και πόσο άξια και στοργική κόρη που φροντίζεται την ηλικιωμένη μητέρα σας. Με εκτίμηση , 'Ολγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ Ολγα .όταν την έπλεκα ή μητέρα μου μού είπε κάποια στιγμή.....οταν θα την στρώνεις και δεν θα είμαι εδώ, θα με θυμάσαι όπως καθόμαστε και πλέκουμε. πόσο δίκιο έχει.
      να είσαι καλά.

      Διαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....