Νομίζω οτι ειναι η πρώτη φορά που χαίρομαι που τελείωσαν οι γιορτές.Οσο αργά και βαριεστημένα, με το ζόρι θα έλεγα, στολίστηκαν τα μπαλκόνια της γειτονιάς μου, σαν να ηταν συννενοημένοι ολοι, εσβησαν τα φώτα αμέσως μετά τα Φώτα.
Σαν να ηταν παράταιρα τα φωτισμένα μπαλκόνια, οταν γύρω μας ,δίπλα μας , παιδιά πεθαίνουν απο βόμβες ,πεινούν, ειναι τρομοκρατημένα.
Δεν ξέρω πως ξεκίνησε ...και συνεχίζεται ,το στόλισμα και το ξεστόλισμα του σπιτιού να ειναι αποκλειστικά δικό μου καθήκον, αν και κάθε φορά ζητώ , οχι βοήθεια, αλλά συμμετοχή.
Ετσι και σήμερα αρχισα την αποκαθήλωση του δέντρου. Μόνο που κάποια στιγμή εμεινα τελείως μόνη. Ολοι εκτός σπιτιού. Ο σύζυγος στην δουλειά, και τα παιδιά , έξω με την παρέα τους. Στην απορία μου δεν θα μείνετε να με βοηθήσετε;;; η απάντηση, αποστομωτική....μα ειναι σάββατο βράδυ, όλοι βγαίνουν έξω.
Οχι όλοι. Κάποιοι φυλάνε Θερμοπύλες.
Είμαι μοναχικό άτομο, δεν την φοβάμαι την μοναξιά. Μά κάποιες φορές σαν να ειναι οι αντοχές μου πεσμένες και θέλω μια ανάσα δίπλα μου.
Δεν το έβαλα κάτω. Το απόγευμα έφτιαξα σανγκρία που πάγωνε στο ψυγείο για να την πιούμε το βράδυ όλοι μαζί.
Τώρα που γράφω ,και ειναι σαν να μιλάω σε κάποιον, να ξεσκάω λίγο, πίνω ηδη το δεύτερο ποτήρι. Και σε κολονάτο ποτηρι, κρυστάλλινο. Μόνο με κρυστάλλινο ποτήρι, πάνε τα φαρμάκια κάτω.
Ούφ, ξέσκασα στ΄αλήθεια.
Πάω να συνεχίσω την δουλειά, παρέα με την σανγκρία.
Kαλημερουδια
ΑπάντησηΔιαγραφήκερναω εσπρεσακι απο επαγγελματικη, παρακαλω, καφετιερα με κοκκους ολοκληρους που τους αλεθει επι τοπου.
Ψηνεσαι? :))
οπως ταπες Μαρακι με το ζορι στολισμα
και με χειροτερο ζορι ξεστολισμα. Ασε.
ο τριποδος δεν σου εκανε παρεα? που ηταν? και αυτος εξοδου? απαπαπα
χαλασε ο κοσμος σημερις .
Πως παει ο αργαλειος? Μαθαινεις?
Αλλα καλυτερα να τα πουμε εκ του συνεγγυς. Τι λες?
φιλια πολλα και μεγαλη αγκαλια για καλημερα.
υ.γ. Ωραια η σαγκρια.
Ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε πως «νοιώθουν μόνοι αυτοί που πιστεύουν στους μύθους».
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήσε και εσύ το μύθο σου.
PELASGOS_D
Του χρόνου, πριν στολίσεις, σκέψου: αν έμενες μόνη, σαν φοιτήτρια ή εργαζόμενη πχ, τι θα στόλιζες? δέντρο, ή μόνο τις κουρτίνες? ή ολόκληρο το σπίτι? Και στόλισε σαν να είσαι μόνη σου-αφού μόνη σου είσαι έτσι κι αλλιώς, στο στόλισμα. Όπως ευχαριστεί εσένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω, έτσι έπαψα να στολίζω δέντρο, και μάλιστα του το έδωσα να το πάρει μαζί του όταν χωρίσαμε. Τώρα, γεμίζω το σπίτι χριστουγεννιάτικα στολιδάκια εδω κι εκεί, και τόσο μ αρέσουν, που σήμερα τα κοίταζα ένα-ένα καθώς τα μάζευα, κι αναρωτιόμουν, μήπως αυτό να τ αφήσω έξω, να είναι όλο το χρόνο χριστούγεννα?
Ναι, είμαστε μοναχική οικογένεια, και τώρα πια έχουμε καταλάβει πως αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό.
Πίνω καφέ στην χριστουγεννιάτικη κούπα μου (όλο το χρόνο!) και συνομιλώ εδώ. Πολύ ωραία.
Δεν είναι "σαν", όντως μιλάς σε κάποιους. Περισσότερους απο όσους σου απαντάνε.
αλικη, καλησπέρα.εννοείται οτι θα πιούμε τέτοιο καφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήο τρίποδας μετακόμισε στο σπιτι της μητέρας μου, ολο νεύρα ηταν γιατι όλο το σπίτι μυριζε ΄΄κυριάκο΄΄.
θα τα πούμε μάλλον το σ/κ.με τον αργαλειό παρέα.
εσυ κερνάς καφέ, εγω σανγκρία.
φιλιά
πελασγέ, μ΄αρεσε το σχόλιο σου, και πιο πολυ η ανάρτηση σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλησπέρα μου.
λεμονάκι, μ΄εκανες και σκέφτηκα.λοιπόν δεν θα στόλιζα δέντρο, αλλα θά γέμιζα ολο το σπίτι φωτάκια και κεριά, και πολλά πορτοκάλια με μοσχοκάρφια επάνω τους,και κουκουνάρες και ξερά πλατανόφυλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήφανερώθηκα. ειμαι κατά του δέντρου.
κι οσο για την μοναξιά.....απο δω και μπρος θα λέω οτι ζω τον μύθο μου, οπως μου ειπε κι ο πελασγός.
πολλα φιλιά