Δικαιοσύνη

Υψος περίπου 150 cm, βάρος κατα προσέγγιση εκει κοντα στα 85 kg. Οταν το ωάριο αφου ειχε γονιμοποιηθεί άρχιζε την διαδικασία της μίτωσης ,παραλείφθηκε στα χαρακτηριστικά του σώματος ο λαιμός..
Για να ισοφαρίσει η φύση ,της εδωσε μαλλιά...πολλά και σγουρά.
Νομικός ,οχι δικηγόρος. Μάχιμος δεν υπήρξε ποτέ.Η μοναδική επαφή με πελάτη ηταν στην υπογραφή συμβολαίων.Και αυτό πολύ της ηταν.
Οτι της έλειπε σε εμφάνιση το ειχε στο απόθεμα δηλητηρίου ....κάτω απο την γλώσσα.
Δεν της γλύτωνε τίποτε. Και ετοιμόλογος κάτι που οπως έλεγε η ιδια ηταν η κατάρα της.
Η εν λόγω δεσποινίς -γιατι κυρία δεν υπήρξε ποτέ ούτε φυσικά ουτε νομικά-διορίσθηκε σε μιά δημόσια υπηρεσία. Και άρχισε να γ..... κόσμο και κοσμάκη.Τυπολάτρης και ασχημη.
Και να ήθελες να της κάνεις τα γλυκά μάτια, μπάς και καταφέρεις να μειώσεις κάποιο πρόστιμο,έπρεπε να κατεβάσεις ενα ..γιαννάκη που περπατάει πρώτα .....και με αβέβαια αποτελέσματα. Δεν μπορούσε να σου βγεί τίποτα ,την έβλεπες και έλεγες ....ασε καλύτερα να πληρώσω.
Και πέρναγε τον καιρό της η δεσποινίς ήσυχα και ωραία , μέχρι που της αλλάξανε πόστο.
Την αναβαθμίσανε.Μαζί με γραφείο άλλαξε και διευθυντή.Και τότε συνέβη.....
Ηρθε ο έρωτας για τον διευθυντή.Αυτή γύρω στα 50 ,αυτός 58. Με μια μικρή λεπτομέρεια...ηταν παντρεμένος. Κι άλλη λεπτομέρεια... την γυναίκα του την περνούσε 18 χρόνια και ηταν γυναίκα !!! Σώμα ,τσαχπινιά,σκέρτσο και νεότερη.
Η δικιά μας δεν το έβαζε κάτω. Η κυρία διευθυντού γλυκοκοίταζε όπου μπορούσε,και είχε εγκαταλείψει την συζυγική στέγη ηδη 3 φορές για κάποιον της ηλικίας της.Οταν περνούσε το πάθος επέστρεφε και γινόταν δεκτή ...γιατί ο διευθυντής ηταν ερωτευμένος μαζί της και της τα συχωρούσε όλα.
Τού έδειχνε τον έρωτα της όπως μπορούσε.Λουλούδια στο γραφείο του,τον καφέ του με τις φουσκάλες που ήθελε ο διευθυντής,λάγνες ματιές ,οτι μπορούσε έκανε η χοντρούλα.
Αυτός συντηρούσε τις ελπίδες της χωρίς δεσμεύσεις.Για να μη αισθάνεται ένοχος την έστελνε συχνά - πυκνά εκτός έδρας και κονομούσε και κανένα ευρώ -τόσο φαι χρειαζόταν για να συντηρήση το κήτος που έκρυβε μέσα της....και έξω της.
Ηρθέ όμως το πλήρωμα του χρόνου και ο διευθυντής πήρε σύνταξη. Εφυγε μαζι με την συμβία του. Και η χοντρούλα απομεινε μονη και έρημη και μέ έναν καινούριο διευθυντή,ο οποίος δεν την χώνεψε απο την πρώτη στιγμή που την ειδε.
Και της άλλαξε και πόστο και γραφείο και της έκοψε και τα έκτος έδρας.
Καί έπεσε η δικιά μας σε βαριά κατάθλιψη και το έρριξε στο φαί.
Αχ! κακούργα τύχη. Απο τα ψηλά στα χαμηλά το έρριξες το κορίτσι.
Και γέλασαν κάτι πικραμένα στόματα οταν μαθευτηκε.Δεν ειχε κάνει και λίγα.....