Χριστός   Ανέστη....Χρόνια Πολλά 

φάγαμε μετά από την νηστεία;;;; σίγουρα !!!

αρνάκι ,κοκκορέτσι, αυγά, κουλούρια, τυριά.....το στομάχι μας σαν να βάρυνε λίγο ......

και τώρα θέλουμε να βάλουμε σε μια τάξη την διατροφή μας από εδώ και μετά έτσι ;;;;;   .....σωστά  !!!!

Ας ξεκινήσουμε από  το αλάτι.....

μη το αγνοείτε !!! η ζημιά που κάνει είναι σημαντική.

τι θα λέγατε όμως για αλάτι βοτάνων;;;;

είναι νόστιμο, βάζουμε αισθητά λιγότερο στο φαγητό και επιπλέον  έχει ένα σωρό βότανα....

Ας το φτιάξουμε....

50 γρ. κόλιανδρο

10 γρ. μαραθόσπορο

10 γρ. σουσάμι

10 γρ. λιναρόσπορο

50 γρ. σιναπόσπορο  κίτρινο

10 γρ. ρίγανη

10 γρ. θρούμπι

10 γρ. θυμάρι

 5 γρ. δενδρολίβανο

10 γρ. δυόσμο

10 γρ. άνιθο

10 γρ. πιπέρι μαύρο.

όλα αυτά σε  ξηρή  μορφή και τριμμένα καλά τα αναμειγνύουμε με 100γρ. καλό θαλασσινό αλάτι.

Είναι υπέροχο , βάζουμε λιγότερο και είναι πολύ αρωματικό.

Και τώρα θέλω να σας πω για μια σελίδα που έφτιαξα....

Με την βοήθεια της κόρης μου  (μόνη μου δεν υπήρχε περίπτωση να την κάνω ) έφτιαξα αυτή  την σελίδα για τα έργα μου....

Να είστε όλοι καλά

φωτογραφία από το διαδίκτυο

Καλημέρα...... 
επειδή πολλές φίλες θα εκδράμουν εις τας εξοχάς αυτές τις ημέρες σκέφθηκα να σας μιλήσω για το λάδι χαμομηλιού....πως να το κάνετε.

Βασική προϋπόθεση να γνωρίζετε ότι η περιοχή που μαζεύετε το χαμομήλι δεν είναι ραντισμένη και αυτό επειδή το φυτό δεν το πλένετε πριν το χρησιμοποιήσετε.

Εναλλακτικά για τις φίλες που δεν έχουν την δυνατότητα να μαζέψουν  μόνες τους ,  είναι οι βιολογικές λαϊκές αγορές όπου πουλάνε.
Κόβουμε το κεφαλάκι του άνθους και γεμίζουμε ένα βάζο. 

Μη κάνετε πολύ και ο λόγος είναι ότι η χρήση του είναι εξωτερική  ...άρα χρησιμοποιούμε λίγο και επιπλέον η δραστικότητα του λαδιού κρατάει μέχρι 2 χρόνια. 

Βασικό......πρώτα βάζουμε τα λουλούδια στο βάζο και μετά το απογεμίζουμε λάδι.

Το τοποθετούμε σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος για μερικές ώρες  (καλύτερες ώρες είναι οι πρωϊνές ) και μετά απλά να βρίσκεται στο φως.

Μη  το βάλετε σε ταράτσα διότι αναπτύσσονται υψηλές θερμοκρασίες μέσα στο βάζο και αλλοιώνουν το λάδι.

Μετά από 20 μέρες είναι έτοιμο.
Προσέξτε τώρα....!!!!!

Επειδή ακόμα και μετά από 20 μέρες χαμομήλι θα βρούμε πάλι, αδειάζουμε το λάδι σε άλλο βάζο μέσα από τουλπάνι που μετά θα το στύψουμε πολύ πολύ πολύ πολύ καλά και ξαναγεμίζουμε το αρχικό βάζο με λουλούδια χαμομηλιού.

Προσθέτουμε το ΙΔΙΟ λάδι και ίσως χρειαστεί να συμπληρώσουμε λίγο με καινούριο.
Αυτό δυναμοποιεί το λάδι ....το κάνει πιο αποτελεσματικό.

Το βάζουμε πάλι λίγες ώρες στον ήλιο και μετά σε φωτεινό σημείο και  σε 20 μέρες έχουμε το λαδάκι μας.

Το φυλάμε στο ντουλάπι σε σκουρόχρωμο βάζο γράφοντας το έτος παρασκευής του σε ετικέτα.

Που το χρησιμοποιούμε....
Πολύ αποτελεσματικό σε φλεγμονές από αρθριτικά  και σε ηλιακά εγκαύματα.
Σαν μαλακτικό του δέρματος μετά από μπάνιο.
Καθαριστικό της επιδερμίδας.
Σε πρηξίματα ....

Να είστε όλοι καλά

Καλημέραααααααααααααα...........

Πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα εκείνη..... είναι απίστευτο πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός.
Μαθήτρια στο Β΄γυμνάσιο θηλέων στην Θεσσαλονίκη στην Ε΄τάξη του γυμνασίου (δεν υπήρχε λύκειο τότε )
Στο πρακτικό τμήμα....λίγες οι μαθήτριες 23 νομίζω είμαστε και είχαμε την δεσποινίδα Λέτη φιλόλογο.
Καλός άνθρωπος αλλά δεν μας αντιμετώπιζε όπως είμαστε....κορίτσια στην εφηβεία....
Είχαμε την τύχη ή ατυχία να έχουμε στην τάξη μια μαθήτρια που είχε υπέροχη δεύτερη φωνή (ακόμα δεν έχω καταλάβει την διαφορά από τις υπόλοιπες φωνές !!) και έτσι το τμήμα μας ήταν η χορωδία του σχολείου....μάλλον όχι χορωδία διότι δεν τραγουδούσαμε ....ψάλαμε  στους εκκλησιασμούς.
Απο τότε ξέρω την θ.λειτουρία απ΄εξω το τμήμα που αφορά τους ψάλτες.
Μεγάλη Παρασκευή, θα ψάλλαμε τα εγκώμια στην εκκλησία του Αγ. Ελευθερίου στο ντεπώ αν θυμάμαι καλά.
Βάλαμε λοιπόν τις ποδιές μας και μαζευτήκαμε στον γυναικωνίτη και ξεκίνησε η ακολουθία ......
Δεν υπήρχε μικροφωνική εγκατάσταση και μας είχε πεί να φωνάζουμε δυνατά για να ακουγόμαστε..... (δώστε σημασία στην ένταση της φωνής....)
Παραστάτες στον επιτάφιο ήταν πρόσκοποι.....ένας εκ των οποίων μου.....έκανε κλίκ.
Μη ξεχνάτε ....17χρονα και άνοιξη (συνδιασμός που σκοτώνει !)
Ολα κυλούσαν μια χαρά μέχρι που ξεχάστηκα μια στιγμή κοιτώντας τον και δεν είπα το αμήν που έψαλαν οι υπόλοιπες.....
Τελειώνοντας το αμήν βγαίνει ο παπάς στην ωραία πύλη για να συνεχίσει την ακολουθία.....και τότε συνέρχομαι....
τί έκανα θεέ μου ;;;;; δεν είπα το αμήν;;;; πρέπει να επανορθώσω και γρήγορα......
Και επανόρθωσα ......
Ενα δυνατό .....τσιριχτό ....αμήηηηηηηηηηηηηηηηηνννν ακούστηκε .
Εκείνη την στιγμή συνέβησαν διάφορα γεγονότα με διαφορά κλάσματος τους δευτερολέπτου.
Τα αναφέρω χωρίς σειρά....

Εγινα κόκκινη σαν παπαρούνα... (συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτό)

Η δεσποινίς Λέτη διέπραξε έναν φόνο ...με το βλέμμα της ( οι ένορκοι είπαν ότι έγινε εν βρασμώ ψυχής )

Το εκκλησίασμα αναταράχθηκε κοιτάζοντας επάνω ,ψάχνοντας τον δράστη της τσιρίδας.

Ο παπάς απορημένος κοίταξε κι αυτός προς τα επάνω..

Οι συμμαθήτριες μου γελούσαν 

και το πιο τραγικό από όλα (είχα το κουράγιο να το παρατηρήσω !)
ο ακούσιος δράστης του γεγονότος αυτού  (ο όμορφος πρόσκοπος ) δεν γύρισε το κεφάλι του ....τίποτα, ακούνητος στην θέση του.!!!
Αυτό με πλήγωσε ......πολύ !!!

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα να έχουμε....

Καλημέρα .....από μια μουντή Αθήνα.....

Σήμερα θα σας δείξω τον αργαλειό μου και το πέρασμα στο χτένι...

εδώ είναι το χτένι......

  

και εδώ τα μιτάρια.....

το εργαλείο αυτό λέγεται κλέφτης και με αυτό περνάμε το στημόνι μέσα από το χτένι.....

εδώ το στημόνι όπως έχω αρχίσει να το ξετυλίγω σιγά σιγά. με το κόκκινο νήμα το έχω δέσει σε μερικά σημεία για να αποφύγω το μπέρδεμα.....

έχω στερεώσει την σταύρωση του στημονιού πάνω στον αργαλειό.

με μεγάλη προσοχή δουλεύω από εδώ και μπρός......αν ξεφύγουν τα νήματα από τις δύο κόκκινες κλωστές.....το μαζεύουμε και το πετάμε....δεν γίνεται ούτε να το ξεμπερδέψουμε...

με μια βελόνα αρχίζω και χωρίζω τις κλωστές και τις περνάω στο χτένι....αυτές που είναι τελείως αριστερά έχουν ήδη περαστεί. κάθε 20 κλωστές που περνάω τις δένω κόμπο  (που λύνεται όμως εύκολα ) για να αποφύγω κάποιο ατύχημα...όπως να κάνω κάποια απότομη κίνηση και να φύγουν από το χτένι...

έχουν αρχίσει και γεμίζουν το χτένι.....

έχω περάσει όλες τα νήματα περίπου  300 και θα αρχίσω να τα περνάω  τώρα στα μιτάρια.

Ο λόγος που τα μετράω είναι για να υπολογίσω πόσα μιτάρια θα χρησιμοποιήσω

ακριβώς πίσω από τον μικρό αργαλειό βρίσκεται ο παλαιός της μητέρας μου. σε αυτόν υφάνθηκαν προίκες και προίκες της οικογένειας της μητέρας μου....και όταν δεν τον χρησιμοποιούσαν ύφαιναν άλλες γυναίκες του χωριού που δεν είχαν δικό τους.τόν έσωσα από την πυρά διότι μια εξαδέλφη μου ήθελε να το κάψει.

η κλωστή που διακρίνεται πάνω από την κουρελού δεν έχει ξεφύγει από πουθενά.... είναι ο τρόπος να μετράς το πανί που έχεις υφάνει. την κόβεις στα μέτρα που θέλεις να έχει το υφαντό σου και την στερεώνεις στην αρχή του υφαντού....όσο υφαίνεις την στερεώνεις κάθε τόσο και όταν φθάνει στο τέλος ξέρεις ότι ύφανες τα μέτρα που θέλεις.

και αυτό διότι όπως γυρίζει το πανί στο αντί είναι πολύ δύσκολο να το ξετυλίγεις για να το μετρήσεις...

πίσω μπορείτε να διακρίνεται έτοιμα υφάδια στερεωμένα με τον παλιό τρόπο πάνω σε καλάμια έτοιμα για ύφανση. η συχωρεμένη η μητέρα μου τα έκανε τα βράδια όταν δεν μπορούσε να υφάνει και τα έχει χωρίσει όσο το δυνατόν σύμφωνα με το χρώμα τους.

Να είστε όλοι καλά....και των Βαϊων με το καλό.


Για όσες φίλες ενδιαφέρονται και μπορούν την Κυριακή 11 Μαϊου θα γίνει στο κτήμα Σελάνα στην ορεινή Κορινθία  ημερήσιο εργαστήριο  Βοτανικών παρασκευασμάτων  (εκχυλίσματα βοτάνων, βάμματα, σαπούνια, κρέμες ,λικέρ ) και παράλληλα θα γίνει ομιλία και γνωριμία με την χλωρίδα της περιοχής.
όσες φίλες ενδιαφέρονται ας μου αφήσουν μήνυμα να τους δώσω το τηλ. της δασκάλας μου να συννενοηθούν.

Καλημέραααααααα....καλή εβδομάδα να έχουμε.

Ενα πολύ δημιουργικό σαββατοκύριακο ήταν αυτό που μας πέρασε ....και ήρεμο και μυρωδάτο.

Με το που αφήσαμε τα στενά των Δερβενακίων οι ανθισμένες πορτοκαλιές σε μάγευαν...μέχρι να πάμε στο χωριό είχαμε μεθύσει  κυριολεκτικά.....

Οι μαργαρίτες μου ή όπως τις λέμε στην Κρήτη οι μαντηλίδες είχαν ανθίσει  πλήρως  και φυσικά....

τις  μάζεψα ...όχι όλες ,πάντα αφήνω για να σποριάσουν .....

Οταν παρακολουθούσα τα μαθήματα φυτικών βαφών, είχαμε κάνει μικρές θηλειές που τις ξεχωρίζαμε με κόμπους και τις είχαμε προστύψει με διάφορα υλικά... Αυτές τις χρησιμοποιούσαμε  όταν βάφαμε για να δημιουργήσουμε το δειγματολόγιο μας. Μου είχαν μείνει μερικές τέτοιες θηλειές και τις χρησιμοποίησα μαζί με τις κούκλες μαλλί πού έβαψα.

Η κατσαρόλα γεμάτη με μαργαρίτες ...ξεχωρίζει και λίγο μια άκρη από την κούκλα μαλλί...... η συγκεκριμένη βαφή είχε και ευχάριστο άρωμα κάτι που δεν συμβαίνει με άλλες. 

Με ένα ξύλο ανακάτευα συνεχώς το μείγμα για να εισχωρήσει ομοιόμορφα στο μαλλί.

Οταν τελείωσε ο χρόνος βαφής ,άφησα το νήμα μέσα να κρυώσει λίγο και μετά το ξέπλυνα και το άπλωσα να στεγνωσει.

Εκανα δύο βαφές....μία χρησιμοποίησα σαν πρόστυψη την στύψη και στην άλλη κιτρικό όξύ.

Παρατηρείστε την διαφορά. 

Αριστερά τα νήματα είχαν σαν πρόστυψη την στύψη πολύ πιο φωτεινά από τα δεξιά που είχαν προστυφθεί με κιτρικό οξύ.

Το ίδιο και με το νήμα...στην φωτογραφία αριστέρα το νήμα που προστυφθηκε με κιτρικό οξύ και δεξιά το νήμα που χρησιμοποίησα στύψη. Την στύψη την λατρεύω....δίνει πάντα φωτεινά χρώματα....και είναι και ακίνδυνη.

Και εδώ το φυτό υσατις ...το έσπειρα πέρισυ στον κήπο και άρχισα να μαζεύω τα πρώτα φύλλα. Θα τα ξεράνω και θα βάψω.Δίνει αποχρώσεις του μπλέ πάλι φυσικά σε συνδιασμό με την πρόστυψη που χρησιμοποιούμε.

Αν και το να βάψεις νήματα δεν είναι εύκολο ....παίρνεις χρώματα και αποχρώσεις που δεν θα βρείς στο εμπόριο.
Την επόμενη φορά που θα κατέβω στο χωριό θα βάψω με φύλλα ελιάς.
Ελπίζω να μη σάς κούρασα.
Να είστε όλοι καλά.

Καλημέρα........

Τελείωσε και το τελευταίο για φέτος ΄΄χειμωνιάτικο ΄΄ σάλι....

πάλι με το ίδιο σχέδιο combo  και πάλι με κυματιστές άκρες....

ο διπλασιασμός των πόντων στο τελείωμα το βαραίνει και πέφτει στους ώμους  ΄΄γλυκά΄΄ και τους αγκαλιάζει χωρίς να γλυστράει.

Και ΝΑΙ καλά καταλάβατε.....η φωτογράφιση έγινε στον αργαλειό μου..... αμέσως μετά άρχισα να περνάω στημόνι.

Η διαδικασία και φωτογραφίες στην επόμενη ανάρτηση.

Το θαλερό αυτό σέλινο το ονομάζω λάζαρο..... το γιατί θα το καταλάβετε αμέσως. Κάθε φορά που αγοράζω σέλινο από το σουπερ μαρκετ αν δω κάποιο να έχει λίγες ριζούλες αφού το κόψω το φυτεύω σε μια γλάστρα . Δεν πιάνουν όλα φυσικά , αλλά εκτός από αυτό έχω άλλα τρία και είναι πολύ όμορφο να βγαίνω στο μπαλκόνι να κόβω ένα κλαράκι που μοσχοβολάει για να το βάλω στο φαγητό......

Να είστε όλοι καλά.

Καλό   μήνα......ήρθε ή άνοιξη!!!!