Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Καλημέραααααααααααααα...........

Πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα εκείνη..... είναι απίστευτο πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός.
Μαθήτρια στο Β΄γυμνάσιο θηλέων στην Θεσσαλονίκη στην Ε΄τάξη του γυμνασίου (δεν υπήρχε λύκειο τότε )
Στο πρακτικό τμήμα....λίγες οι μαθήτριες 23 νομίζω είμαστε και είχαμε την δεσποινίδα Λέτη φιλόλογο.
Καλός άνθρωπος αλλά δεν μας αντιμετώπιζε όπως είμαστε....κορίτσια στην εφηβεία....
Είχαμε την τύχη ή ατυχία να έχουμε στην τάξη μια μαθήτρια που είχε υπέροχη δεύτερη φωνή (ακόμα δεν έχω καταλάβει την διαφορά από τις υπόλοιπες φωνές !!) και έτσι το τμήμα μας ήταν η χορωδία του σχολείου....μάλλον όχι χορωδία διότι δεν τραγουδούσαμε ....ψάλαμε  στους εκκλησιασμούς.
Απο τότε ξέρω την θ.λειτουρία απ΄εξω το τμήμα που αφορά τους ψάλτες.
Μεγάλη Παρασκευή, θα ψάλλαμε τα εγκώμια στην εκκλησία του Αγ. Ελευθερίου στο ντεπώ αν θυμάμαι καλά.
Βάλαμε λοιπόν τις ποδιές μας και μαζευτήκαμε στον γυναικωνίτη και ξεκίνησε η ακολουθία ......
Δεν υπήρχε μικροφωνική εγκατάσταση και μας είχε πεί να φωνάζουμε δυνατά για να ακουγόμαστε..... (δώστε σημασία στην ένταση της φωνής....)
Παραστάτες στον επιτάφιο ήταν πρόσκοποι.....ένας εκ των οποίων μου.....έκανε κλίκ.
Μη ξεχνάτε ....17χρονα και άνοιξη (συνδιασμός που σκοτώνει !)
Ολα κυλούσαν μια χαρά μέχρι που ξεχάστηκα μια στιγμή κοιτώντας τον και δεν είπα το αμήν που έψαλαν οι υπόλοιπες.....
Τελειώνοντας το αμήν βγαίνει ο παπάς στην ωραία πύλη για να συνεχίσει την ακολουθία.....και τότε συνέρχομαι....
τί έκανα θεέ μου ;;;;; δεν είπα το αμήν;;;; πρέπει να επανορθώσω και γρήγορα......
Και επανόρθωσα ......
Ενα δυνατό .....τσιριχτό ....αμήηηηηηηηηηηηηηηηηνννν ακούστηκε .
Εκείνη την στιγμή συνέβησαν διάφορα γεγονότα με διαφορά κλάσματος τους δευτερολέπτου.
Τα αναφέρω χωρίς σειρά....

Εγινα κόκκινη σαν παπαρούνα... (συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτό)

Η δεσποινίς Λέτη διέπραξε έναν φόνο ...με το βλέμμα της ( οι ένορκοι είπαν ότι έγινε εν βρασμώ ψυχής )

Το εκκλησίασμα αναταράχθηκε κοιτάζοντας επάνω ,ψάχνοντας τον δράστη της τσιρίδας.

Ο παπάς απορημένος κοίταξε κι αυτός προς τα επάνω..

Οι συμμαθήτριες μου γελούσαν 

και το πιο τραγικό από όλα (είχα το κουράγιο να το παρατηρήσω !)
ο ακούσιος δράστης του γεγονότος αυτού  (ο όμορφος πρόσκοπος ) δεν γύρισε το κεφάλι του ....τίποτα, ακούνητος στην θέση του.!!!
Αυτό με πλήγωσε ......πολύ !!!

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα να έχουμε....

20 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Κατερίνα.....με το καλό ή Ανάσταση.
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  2. Με έκανες να γελάσω, βρε!!! χαχα!!!
    Να, πάρε μία πελώώώώρια αγκαλιά για να κρύβεσαι μέσα κάθε φορά που κοκκινίζεις!!
    ;-)
    Φιλάκια, γλυκιά μου!
    Να είσαι καλά πάντα!
    Καλή Μεγάλη εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν γίνεται Γιάννα....συνέχεια κρυμμένη θα είμαι....δυστυχώς κοκκινίζω με το παραμικρό ακόμα και σήμερα στα 60....
      Με το καλό η Ανάσταση
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα :) Όμορφη Θεσσαλονίκη, όμορφες αναμνησεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Αριάδνη.....θεσσαλονίκη και πάλι θεσσαλονίκη....δεν ξεχνιέται με τίποτα.
      Με το καλό η Ανάσταση
      ΦΙλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  4. Μα πόσο γέλασα !!!!
    Αλλά να γυρίσουν όλοι εκτός του ... περί ου ο λόγος, ε, είναι τραγικό !!!!
    Πολύ γλυκιά ανάμνηση !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είδες Ράνια;;; ούτε η τσιρίδα μου τον έκανε να γυρίσει....αστα καημός μεγάλος.
      Με το καλό η Ανάσταση
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  5. Με έκανες και γέλασα Μαρία με τη ψυχή μου, να ήμουν από μια μεριά να άκουγα το αμήν σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα ,υποθέτω όσοι το άκουσαν δεν το ξέχασαν. πάντως μέχρι το καλοκαίρι οι συμμαθήτριες μου μόλις με έβλεπαν έλεγαν αμήν....
      Με το καλό η Ανάσταση
      φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  6. Χα χα χα !!!!Ο τρόπος που διηγείσαι το γεγονός είναι απολαυστικός !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου σε ευχαριστώ πολύ.... να είσαι καλά
      Με το καλό ή Ανάσταση
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  7. Τι ωραία ιστορία, Μαρία!
    Κάποιες ιστορίες τελικά, δε γερνάνε ποτέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχεις δίκιο Δήμητρα. κάθε χρόνο τέτοιες μέρες την θυμάμαι, με συγκίνηση είναι η αλήθεια για την αθωότητα των χρόνων εκείνων.
      Με το καλό η Ανάσταση
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  8. Τουλάχιστον η όλη υπόθεση σου άφησε κάτι να γελάς σήμερα! Μα το βρωμόπαιδο ούτε ένα βλέμμα; Εκείνος έχασε ;)
    Καλή εβδομάδα να έχεις Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε μισό Δήμητρα !!!! κάθε μεγαλοβδομάδα την θυμάμαι την ιστορία αυτή....
      Καλό Πάσχα, με το καλό η Ανάσταση
      φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  9. Είναι ωραίες αυτές οι αναμνήσεις από τα σχολικά χρονιά με τους εφηβικούς ενθουσιασμούς!!! :)) Έχεις να θυμάσαι κάθε Μ. Παρασκευή! Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο μεγάλοι μας φαίνονταν τότε αυτοί οι ενθουσιασμοί και ιδίως οι κατά φαντασία έρωτες.....ωραία χρόνια ...ανέμελα.
      Καλό Πάσχα Ελεάνα. με το καλό ή Ανάσταση
      φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  10. Πολυ ομορφη η αναμνηση σου!!!!Πέρασα οπως κάνω παντα στους φιλους για ν αφησω τις ευχες μου.Πασχαλινες δεχτείτε ευχες απο την καρδια βγαλμένες,ολες οι μέρες της ζωής σας να είναι αναστημένες.Καλη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!
    ░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νασαι καλά Skroytzako
      Ανταποδίδω ολόψυχα τις ευχές ....με υγεία και χαρά πάντα.
      Καλό Πάσχα με το καλό ή Ανάσταση
      φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....