Καλό φθινόπωρο...........

δύσκολο το καλοκαίρι ,ελπίζω στην γλυκύτητα του φθινοπώρου για να μπούνε τα πράγματα σιγά σιγά στον δρόμο της καθημερινότητας.

η μητέρα μου μια βδομάδα αργότερα από την τελευταία φορά που μπήκα εδώ αντάμωσε για πάντα με την αδελφή μου και με τους αγαπημένους της.

το τέλος ήταν ανώδυνο και ειρηνικό, όπως λέει και ή ευχή της εκκλησίας .

η τελευταίες της λέξεις ήταν ....την ευχή μου να έχετε.....

αυτή την φράση την έλεγε κάθε φορά που άνοιγε τα μάτια της και μας έβλεπε.

η αίσθηση της απουσίας  της μεγάλη και μεγαλώνει κάθε μέρα.

και η αίσθηση της μοναξιάς επίσης, έφυγε ο τελευταίος άνθρωπος που μπορούσα να μιλήσω για τις αναμνήσεις μου.

μεγάλωσα.....