Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Με αφορμή την περιπέτεια της γιαγιάς αντιγόνης σας παραθέτω την μικρή μου εμπειρία της μιας εβδομάδας που έμεινα στην Γλασκώβη απο τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Και επειδή το σπίτι της κόρης μου ειναι μακριά απο το κέντρο τα χρησιμοποίησα πολύ.
Μόλις μπαίνεις (απο την μία και μοναδική πόρτα που έχουν τα λεωφορεία) σε υποδέχεται μια πινακίδα που υπάρχει στο κουβούκλιο του οδηγού : καλώς ορίσατε. είμαι εδώ για να σας βοηθήσω.
Τα λεωφορεία διαθέτουν χώρο για καροτσάκια μωρών (μία φορά υπήρχαν 3 ) και δέχονται και ζώα . Το θέαμα ενος μωρού στο καροτσάκι του και ενός σκύλου δίπλα ειναι κάτι το σύνηθες.
Οταν μπαίνουν ηλικιωμένοι ο οδηγός δεν ξεκινάει άν πρώτα δεν καθίσουν .
(Αυτό είναι κακό γιατί δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε την καλή μας πράξη να μαζεύουμε τους ηλικιωμένους όταν πέφτουν απο ξαφνικά φρεναρίσματα και ξεκινήματα.)
Οταν υπάρχουν αναπηρικά καροτσάκια στην στάση, το λεωφορείο κυριολεκτικά κάθεται στις ρόδες του για να μπούν εύκολα και άνετα. Και υπάρχει και ειδικό κουδούνι για να ειδοποιηθεί ο οδηγός για την αποβίβαση.
Στίς στάσεις των λεωφορείων υπάρχουν πίνακες με τις ώρες διέλευσης των και ώ του θαύματος τηρούνται κανονικά.
Και τελευταίο αυτό που μέ άφησε άφωνη : στην αποβίβαση όλοι οι επιβάτες λένε ευχαριστώ στον οδηγό. (το έλεγα κι εγώ)
Η φωτογραφία δείχνει ένα πολύ μικρό μέρος από έναν μεγάλο και αντιαισθητικό τοίχο , που τον ζωγράφισαν σχολεία και τον μετέτρεψαν σε έργο τέχνης.

9 σχόλια:

  1. και αναρωτιέμαι είναι τόσο δύσκολο να ζήσουμε κι εμείς τόσο ανθρώπινα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. να λέμε και τα δικά μας τα καλά,η κουνιάδα μου ταξιδεύει αρκετά συχνά,Κομοτηνή-Θεσσαλονίκη με το ΚΤΕΛ,και πάντα κουβαλά μαζί της τον γάτο της,μέσα στο καλάθι του.ποτέ δεν είχε κανένα πρόβλημα.πάντα ο γάτος ταξιδεύει στην διπλανή της θέση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι εδω τα ζώα επιτρέπονται στα λεωφορεία. Οσο για τα παιδικά καροτσάκια, ηλικιωμένος με δυσκολία να ανεβοκατεβεί τα σκαλοπάτια κατεβαίνει ο οδηγός να βοηθήσει. Πλησιάζοντας σε κάθε στάση μας την υπενθυμίζει φωνάζοντας το όνομα της το ίδιο δε γίνεται και στον ηλεκτρικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ιδανικό ας μη το περιμένουμε.
    Αγωγή πρέπει να έχουμε και ως επιβάτες και όχι να τρώνε τυρόπιτα και να τινάζουν τα ρούχα τους!

    Πάντως επειδή εδώ είναι το τέρμα, έμαθα πως ο συγκεκριμένος δημιουργεί συχνά προβλήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ρένα, δεν είναι δύσκολο, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς και θέλει κουράγιο για να τον διανύσουμε. γεννήσαμε την δημοκρατία αλλά είμαστε λαός του εγώ και όχι του εμείς.

    να έχεις μια όμορφη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. φουρτουνιασμένη ψυχή.... η γάτα λόγω μεγέθους μεταφέρεται πιο εύκολα.
    χρόνια στα εισιτήρια του τραίνου είδα τραγικές εικόνες που αμαυρώνουν τον πολιτισμό μας.
    γυναίκες να ταξιδεύουν στην σκευοφόρο διότι οι ΄΄ αντρες΄΄ συνάδελφοι μου φοβόντουσαν τα σκυλακια.
    νέα παιδιά τουρίστες, να κλαίνε επειδή τους υποχρέωναν να αποχωριστούν το ζωάκι τους (αδέσποτο που ήθελαν να το πάνε στην πατρίδα τους) επείδη δεν τους άφηναν να το βάλουν στο τραίνο.
    τουρίστες που είχαν έρθει στην πάτρα με πλοίο και με το σκύλο τους μαζί και δεν τους άφηναν να ανεβούν στο τραίνο ( και ήταν κάτοχοι εισιτηρίων απο την πατρίδα τους)
    και τελευταία η δική μου εμπειρία, οταν πριν 2 χρόνια κατέβαινα στην κρήτη με ημερήσιο δρομολόγιο και δεν μέ άφηναν να πάρω τον οδυσσέα στην διαδρομή Στ. Λαρίσης Πειραιά.
    Το οτι ήμουν συνάδελφος δεν μέτρησε, χρειάστηκε η προσωπική επέμβαση του σταθμάρχη που παρακάλεσε τον προιστάμενο να με αφήσει να ανέβω . Σημειωτέον οτι η αμαξοστοιχία ήταν άδεια στο τμήμα της διαδρομής γιατι ολοι είχαν κατέβει στον στ. λαρίσης.
    είχα διαβάσει οτι ενας λαός αυτοπροσδιορίζεται απο το πως συμπεριφέρεται στις ακτές της πατρίδας του και στα ζώα. δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα αλλο.

    να έχεις μια όμορφη μερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. evie , όταν σε διάβασα θυμήθηκα ενα ελληνικό έργο το μια ιταλίδα απο την Κυψέλη, και την ατάκα που επανάλαμβανε η Κατερίνα Γιουλάκη: ξένες παιδί μου, ξένες!!!! αλλο πράγμα.
    συμφωνώ απόλυτα. να δώ οδηγό οχι να κατέβει , αλλά απλά να μιλήσει ευγενικά !!!! οταν μια φορά πήγαινα σε μια περιοχή άγνωστη σε μένα, και ζήτησα να με ειδοποιήσει όταν θα έφτανα στην στάση που μου είχαν πεί, μου απάντησε: αν δεν ξέρεις που να κατέβεις να μη έρχεσαι με το λεωφορείο.
    τα σχόλια δικά σου

    να έχεις μια όμορφη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αντιγόνη μου δεν ζητάμε το ιδανικό, το απλό το αυτονόητο ζητάμε, σεβασμό.αγωγή , έχεις δίκιο . δύσκολο αλλά οχι ακατόρθωτο, όπως είπα και στην ρένα. αρκεί να μη λιποψυχίσουμε στην διαδρομή γιατί δεν θα είναι εύκολη.

    να έχεις μια όμορφη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στο εξωτερικό όλοι προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες που συναντούμε εκεί, είμαστε απόλυτα ευγενείς, δείχνουμε σεβασμό, προσέχουμε τους άλλους. Αν αυτά τα κάνουμε εδώ, είμαστε εξωπραγματικοί, απροσάρμοστοι... η μόνη λέξη που μας αποδίδουν είναι μ.......(ναι, τη γνωστή εννοώ). Αν κάποιος επιμείνει λοιπόν σε τακτ και ευγένειες, δεν μπορεί να επιβιώσει, τον φάγανε. Οπότε γιατί αναρρωτιόμαστε; Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει με τις γνωστές ελληνοπρεπείς συμπεριφορές που έρχονται καταπάνω μας από παντού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....