Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Δύο νούμερα κι ενα περιοδικό

7,5 ολόκληρες εβδομάδες χωρίς............
Πού πήγε το μυαλό σας;;;;;
Δεν ειναι αυτό που σκέφτεστε.
Χωρίς τηγανιτές πατάτες!!!! Αυτές ήταν η αιτία που κάθε εποχή αγόραζα κι ενα νουμέρο μεγαλύτερο στα ρούχα, μέχρι που είπα φθάνει.
Αλλά επειδή χωρίς φοβέρα δεν κάνω πράγματα που δεν μου αρέσουν, ξεκίνησα δίαιτα σε διαιτολόγο.
Πού είναι η φοβέρα;;;. Για να δείτε το βλέμμα της οταν με ζυγίζει και δεν έχω χάσει όσα περιμένει!!!!!! Μπρρρρ.....τρομακτικό.
Θα μου πείτε για να μετράς τις εβδομάδες μαλλον σου λείπουν.
Δεν λέτε τίποτα. Και για να μου κάνουν την ζωή δύσκολη, τα αρσενικά της οικογένειας ξαφνικά απέκτησαν μια αγάπη για τηγανιτές πατάτες.
Αλλά !!!!! 2 νούμερα μικροτέρο αγόρασα ενα τζήν εχθές, κι αυτό με κάνει να αντέχω το στερητικό σύνδρομο.
Αφήστε που πιά δεν θα αγοράζω το burda plus γιατί απλά δεν το χρειάζομαι. Κατέβηκα στα κανονικά μεγέθη .
Σταματώ εδώ την γκρίνια της δίαιτας.
Εδω σας δείχνω το προτελευταίο δείγμα που ύφανα.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τις δύο πλευρές, δεν έχει καλή κι ανάποδη, αλλά το σχέδιο ειναι διαφορετικό.


Σάς αρέσει;;;;

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Καλή Σαρακοστή

Γειά σας. Επέστρεψα μετά απο ενα πολύ ομορφο 5ημερο στο χωριό.
Είχα να πάω απο ....πέρισυ, και μου είχε λείψει πολύ. Ο κήπος έφερνε λίγο σε ζούγκλα, είχαν βλέπετε βοηθήσει και οι βροχές , τον συμμάζεψα οσο μπορούσα.
Ο καιρός , μια με βροχή, μια με σύννεφα αλλά και την κ.δευτέρα με μπόλικο ήλιο.
Κλαδέψαμε τις τριανταφυλιές. και την κληματαριά, και μάζεψα χόρτα. Επειδή όμως δεν τα ξέρω καλά -γνωρίζω τις γλυκοσυρίδες και τα ζόχια- όσα δεν ξέρω αλλά μου φαίνονται λίγο γνωστά, τα βάζω ξέχωρα και ρωτάω το μαμούνι της γής - το παρατσούκλι της μητερας μου . Ετσι μάζεψα και αγριοράδικα -αυτά ηταν τελικά τα άγνωστα χόρτα. Τέλος πάντων σιγα σιγά μαθαίνω.
Την Κ. Δευτέρα φάγαμε έξω στην αυλή, ο καιρός ήταν καλοκαιρινός .....ο φλεβάρης κι αν φλεβίζει, του καλοκαιριού μυρίζει, όπως λέει και η παροιμία.
Κατάφερα να κάψω τον φορητό αργαλειό μου -μόνο το στημόνι ευτυχώς- γιατί ήθελα να υφαίνω ρομαντικά με κεριά πάνω στο τραπέζι.
Κι επειδή οταν ειμαι κάτω ειναι αδύνατο να μή φτιάξω κάτι, ανανέωσα κάτι παμπάλαιες πήλινες γλάστρες, και τις ετοίμασα για φύτεμα

καί διακόσμησα κι ενα μπουκάλι με καλοκαιρινό σχέδιο... το καλοκαίρι έρχεται....
Να είστε ολοι καλά ..

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Χωρίς λόγια

<<...Ελπίζω ότι όσοι εξ΄υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ΄εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ΄ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της...>>
<<...εφ΄όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν δια να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενω ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν.>>

Ιωάννης Καποδίστριας
πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος
πρός την Δ΄Εθνοσυνέλευση

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Θα κάνω μπράτσα !!!!!

Γειά σας. Σήμερα πονάνε τα χέρια μου, και εχω ανακαλύψει - απο τον πόνο- κάτι μύς που δεν τους ήξερα.
Την περασμένη εβδομάδα έμαθα !!!!! να κάνω nuno felting , το οποίο συνίσταται στην ενοποίηση υφάσματος και μάλινων κλωστών μέσα απο μια διαδικασία τριβής, σκωτσέζικων ντούς και ρολαρίσματος . Και στο τέλος χτυπάμε σαν χταπόδι το έργο μας για να ολοκληρωθεί η ενοποίηση.
Το αποτέλεσμα ειναι ομορφο και ασυνήθιστο. Εισχωρόντας το μαλλί μέσα στο ύφασμα ( ολα κάνουν αλλά καταπληκτικό αποτέλεσμα δίνει το μετάξι) , μετά απο την πίεση που του ασκούμε αφου το έχουμε βρεξει με καυτό νερό συρρικνώνεται και δημιουργεί όμορφες πτυχώσεις.
Η φωτογραφία το αποδεικνύει ( δεν είναι το έργο μου)
Είναι πολύ κουραστικό όμως. Για να καταλάβατε , αφού το τυλίξω σφιχτά γύρω απο ενα ξύλο ( ενας μεγάλος πλάστης ειναι ιδανικός) αρχίζω να ανοίγω φύλλο αρχικά γύρω στις 200 φορές και μετά αφου το ελέγξουμε , συνεχίζουμε.
Το βλέπω να έχω κάνει μπράτσα μέχρι το καλοκαίρι.
Οι Μογγόλοι που φτιάχνουν ενα σωρό πράγματα με την μέθοδο αυτή -μέχρι και σκηνές- έχουν απλοποίηση λίγο τα πράγματα, όπως βλέπετε στην φωτογραφία. Καλπάζουν στίς στέπες έχοντας δέσει πίσω απο το άλογο το ύφασμα το οποίο πιληματοποιείται - η ελληνική λέξη για το felting- όπως χτυπιέται πίσω απο το άλογο.
Αλλά επειδή το βρίσκω λίγο δύσκολο να το εφαρμόσω εδω , απο πρακτική άποψη, σκέφθηκα ......
α υ τ ό.....
ενα ποδήλατο είναι οτι πρέπει.
Και μάλιστα ξέρω και την διαδρομή..... καραθώνα αρβανιτιά.... χωματόδρομος με μπόλικες πέτρες.....
Καλή αποκριάτικη Κυριακή και καλή τυρινή εβδομάδα.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Καλό μήνα

Καλό μήνα σας εύχομαι και καλές απόκριες.
Αυτή η εβδομάδα πέρασε πολύ όμορφα γιατί ασχολήθηκα με πολλά πράγματα....όλα ευχάριστα.
Τελείωσα ενα πλεκτό πουλόβερ , οταν το φοράω θυμίζω έντονα τις θεές των φιδιών στην αρχαία Κρήτη( θα σας το δείξω), και ασχολήθηκα με υφαντική.
Δυστυχώς δεν είμαι καλή μαθήτρια , διότι δεν κάθισα να υφάνω το μάθημα της Τετάρτης, αλλά έκανα δικά μου .
Εφτιαξα έναν σελιδοδείκτη με μικρουφαντική , και επειδή μου άρεσε πολύ - αν δεν παινέψεις το σπίτι σου.....- πέρασα στημόνι και πριν λίγο άρχισα εναν ακόμη.

Και έφτιαξα και μια καρφίτσα.
Εκτός απο κλωστές μπορείς να υφάνεις και με σύρματα..

Σας αρέσουν;;;

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Το σάλι του δαχτυλιδιού

Στις αρχές του 1800 η Τζέσυ Σκάνλον, επισκέφθηκε το νησί Ούνστ, ένα απο τα νησιά Σέτλαντ, κι έδειξε στους κατοίκους του μια σειρά απο φίνες ισπανικές δαντέλες.
Οι νησιώτισες ενθουσιασμένες ξεκίνησαν κι ανέπτυξαν την τεχνική του πλεξίματος της δαντέλας, οχι με το βελονάκι οπως ξέρουμε αλλα με βελόνες.
Το μαλλί που χρησιμοποιούν για να πλέξουν τα σάλια του δαχτυλιδιού το γνέθουν απο το απαλό μαλλί που έχουν τα πρόβατα γύρω απο το λαιμό τους (και μόνο).
Το νήμα που έγνεθαν ήταν μονόκλωνο -είναι σπάνιο στις μέρες μας- και εξαιρετικά απαλό.
Τά σχέδια τους έχουν περάσει απο στόμα σε στόμα , απο γενιά σε γενιά αλλά δεν έχουν ποτέ γραφτεί.
Τα σάλια του δαχτυλιδιού τελειωμένα έχουν σχήμα τετράγωνο με πλευρά γύρω στο 1,80 ζυγίζουν δε κάτω απο 100 γρ.
Λέγονται ετσι γιατί μπορούν να περάσουν μέσα απο την βέρα του γάμου .
Σύμφωνα με την παράδοση τα έπλεκαν για φορέματα που φορούσαν τα κορίτσια την μέρα της βάφτισης ,και σαν χειμωνιάτικα νυφικά πέπλα.
Επειδή τέτοιο μονόκλωνο μαλλί δεν μπορώ να βρώ , ξεκίνησα ένα σάλι του δαχτυλιδιού με νήμα μπιρσίμι και σχέδιο η δέσμη με τα ξύλα (ετσι λέγεται το σχέδιο και ανήκει στις πλέξεις σέτλαντ.)
Μόλις αρχίσει να ξεχωρίζει το σχέδιο θα σας το δείξω.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Λάμψη κεριών

Απο χθές βασανίζομαι με μια απερίγραπτης έντασης κρίση αυχενικού συνδρόμου.
Κυριολεκτικά δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου απο τον πόνο.
Εχω χαπακωθέι ήδη 2 φορές και περιμένω να κλείσει 12ωρο για να πάρω και τρίτο χάπι ....μπάς και σταματήσει λίγο ο πόνος.
Κι ολα αυτά γιατί; Γιατί δεν βάζω μυαλό.
Κατέβηκα προχθές στο κέντρο για να πληρώσω κάτι λογαριασμούς, και βρέθηκα να γυρνώ φορτωμένη με οτι μπορούσα να κρατήσω.
Μέχρι και μια γλάστα πήρα .Στην λαϊκή μας την έδιναν 15 ευρώ , την αγόρασα με 6.Το φυτό ζάμια, (δεν θέλει πότισμα ουτε πολύ φως )και έχει καταπληκτικό φύλλωμα.
Τέλος πάντων σας ζάλισα με τα χαϊρια μου, θα συνεχίσω να το κάνω με τις φωτογραφίες ....
Πρίν κάμποσα χρόνια είχα παρακολουθήσει κάποια μαθήματα κατασκευής κεριών και ιδού τά έργα μου.
Κάποια απο αυτά έχουν χαριστεί............







και κάποια έχουν αλλάξει χρήση.....μετά την χρήση τους.
Οπως αυτό , που οταν κάηκε αφησε το εξωτερικό περίβλημα άθικτο και τώρα το χρησιμοποιώ σαν κουφωτό κερί.
Αυτά δεν τα κατασκέυασα........μόνο τα διακόσμησα.
Είτε με αποξηραμένα (την μεγάλη μου αγάπη)

είτε με την μέθοδο της χαρτοπετσέτας και μια απλουστευμένη μέθοδο εγκαυστικής.

Ελπίζω να μη σας ζάλισα.......
Καλή κυριακή και καλή εβδομάδα.