Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

το σ/κ που κατέβηκα στο χωριό πήρα μαζι μου και την πλεκτή κουβέρτα που τελείωσα ..επιτέλους.

την έστρωσα στο κρεβάτι και ξέχασα την κούραση του πλεξίματος, όταν από ένα σημείο και μετά έγινε ασήκωτη όπως την έπλεκα στην αρχή σε κύκλους και μετά σε σειρές. 
την είχα ξεκινήσει για την κόρη μου στην αγγλία, αλλά δεν τήν ήθελε,   κατά πως φαίνεται ήταν προορισμένη για το χωριό.

κάθε φορά που κατεβαίνω στο χωριό κουβαλάω και το εργόχειρο μου, συνήθως πλέξιμο. έτσι και αυτή την φορά με την διαφορά ότι δεν έβαλα στην τσάντα τα νήματα που χρησιμοποιώ. δεν στεναχωρέθηκα....όπου και να κοιτάξεις θα βρείς κάποιο νήμα σε μια άκρη.....έτσι δημιουργήθηκαν τα μοτιφάκια αυτά.
τι θα τα κάνω;;;; ακόμα δεν ξέρω .... μπήκαν κι αυτά στο καλάθι με τα διάφορα ξέμπαρκα πλεκτά και κάποια στιγμή θα βρούν τον δρόμο τους.
να είστε όλοι καλά.

4 σχόλια:

  1. Ο Χριστός και η Παναγία!!!
    Πώς το κατάφερες νοικοκυρά μου εσύ;
    Καλά δεν υπάρχει τέτοιο "βάσανο"!!!
    Αριστα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πωπω η κουβερτα ειναι καταπληκτικη!!!! χαρα στην υπομονη σ να την πλεκεις ολη οσο μεγαλωνει κ βαραινει! κ επισης τιποτα δεν παει χαμενο οσο αναφορα τα μοτιφ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αντιγόνη μου μια φορά την πατάει κανείς.....δεν λεω μεγάλη κουβέντα αλλά ξανά μονοκόμματη κουβέρτα δεν πλέκω. απο την μια το δεξί χέρι να πλέκει από την άλλη το αριστερό να προσπαθεί να βολέψει τόσο βάρος....αστα....
    πάντως την χάρηκα στρωμένη στο κρεββάτι.

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χειρότεχνο......
    σε ευχαριστω. ή αλήθεια είναι ότι κουράστηκα στο πλέξιμο αλλά τώρα που την βλέπω στρωμένη ξέχασα την κούραση. άλλη όμως μονοκόμματη δεν κάνω. όσο για τα μοτιφάκια...σίγουρα κάπου θα μπουν .

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....