ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Κάποιος είχε την ιδέα.

Την είπε σε εναν άλλο, άρεσε και μέσα απο sms και facebook , στο σημείο της συνάντησης βρέθηκαν περίπου 200 άτομα.

Ολοι τους νέα παιδιά, κορίτσια και αγόρια.

Κάποια είχαν μαζί τους μουσικά όργανα, όλα όμως είχαν την ορμή και τον ενθουσιασμό της ηλικίας τους, το γέλιο και την αισιοδοξία κι ενα μεγάλο κουτί με το όνομα ενος ιδρύματος.

Ο εμπνευστής , είχε τυπώσει κι ενα χαρτί που μοιράστηκε σ΄ολους για να ξέρουν τι λένε.Και ξεκίνησαν......

- ετσι όλοι μαζί πηγαίνατε;;;

-ναι όλοι μαζί;;;

-και τραγουδούσατε;;;

-και τραγουδούσαμε και παίζαμε τα όργανα.

Απο την Ν.Σμύρνη οπου ηταν το σημείο συνάντησης, ξεκίνησαν να τραγουδούν τα κάλαντα. Στο χαρτί που τους δόθηκε ήταν τα γραμμένα τα κάλαντα της κρήτης ,του πόντου, βυζαντινα, της νάξου και καμμια δεκαριά ακόμη που δεν θυμάμαι.

Τα τραγούδησαν στους δρόμους , σε πλατείες, σε αποβάθρες του μετρό και μετα μέσα στο μετρό (εμπαιναν σ΄ολα τα βαγόνια.... που να χωρέσουν σ΄ενα!), και στο Σύνταγμα (οπου τους ζητήθηκε αν θέλουν να μπούν και στο κτίριο της βουλής να τα πουν και προς τιμή τους ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ) για να καταλήξουν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

-καλά.... μπήκατε όλοι μέσα στο νοσοκομείο;;;

-ναί όλοι μαζί!

-και τι κάνατε;

-πηγαμε σ΄ολους τους ορόφους και τραγουδουσαμε στους διαδρόμους!

-και;;;

-τι καί;;; εβγαιναν ολοι στις πόρτες και γελούσαν και δάκρυζαν και μας έλεγαν χρόνια πολλά.

Αυτή την στιγμή που γράφω..... εχει φύγει ο γιός μου για να πουν πάλι τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.

Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α!!!

Δώρα

Ενας τρυφερός Αγ.Βασίλης - πιάστρα, δώρο απο ενα αγαπημένο πρόσωπο, με καλημερίζει κάθε πρωί στην κουζίνα. Δεν θα φύγει ουτε μετά τις γιορτές.
Ενα αγραφο οικογενειακό έθιμο, θέλει κάθε χρόνο να προσθέτω κι ενα καινούριο στολίδι

στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Φετος τα καινούρια στολίδια μου τα χαρίσανε. Ενα αστεράκι
κι ενα ολοστόλιστο με κόκκινες χάντρες δεντράκι.

Και του χρόνου

Χρόνια Πολλά

Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά.......

σε όλους σας,

να είστε καλά ,να έχετε και να δίνετε αγάπη, να χαίρεστε τους αγαπημένους σας.

Σ΄ ενα κρεβάτι εντατικής, διασωληνομένος βρίσκεται ενας νέος 29 χρονών. Ανιψιός μου.

Οι γιατροί δεν δίνουν καμμια ελπίδα.

Ομως.... πιστεύω στην δύναμη της προσευχής και πιστεύω στο θαύμα.

Μια μικρή προσευχή γι αυτόν, αύριο να ξαναγεννηθεί μαζί με τον Χριστό.

Να είστε όλοι καλά.

Γειά σας......

Λοιπόν το χιόνι με κυνηγάει φέτος ή μήπως το κυνηγάω εγώ;;;

Την περασμένη βδομάδα αφού κάθισα 3 μερούλες στο σπίτι ίσα ίσα να βάλω πλυντήρια και μετά σίδερο , μάζεψα τα λιάπικα ( ετσι λέω τα ρούχα που φοράω στο περιβόλι) και την Πέμπτη το πρωί ανέπνεα τον αέρα της Κρήτης.

Απο το καράβι κατευθεία στις ελιές. Δεν ήταν πολλές και δεν ήταν και μεγάλες για να διαμαρτύρομαι.

Αλλά είχε μια ανηφόρα για να φθάσω στον δρόμο, άλλο πράγμα. Και φορτωμένη με τα σακκιά. Διότι ήμουν εγώ και η μητέρα μου , μόνες.

Τέλος πάντων βοήθησε ο καιρός και την Παρασκευή το απόγευμα είχαμε τελειώσει.

Είχα ανεβάσει τα σακκιά, και την άλλη μέρα θα τα πήγαινα στο ελαιοτριβείο.

Και ξημέρωσε το Σάββατο και τι να δώ; Ο αρμός ( ετσι λέμε εναν λόφο απέναντι απο το χωριό) άσπρος. Τα βουνά του Μάραθου, άσπρα. Κι ενα κρύο!!!!!

Στο χωριό δεν χιόνισε, όλη μέρα όμως έριχνε κοκοσάλι ( μικρό χαλάζι) και βροχή. Και αέρας.Δυνατός αέρας. Που πήρε το πάνω μέρος απο φορτηγό και το προσγείωσε μπροστά μου . Πως κράτησα το αυτοκινήτο στον δρόμο εκείνη την στιγμή δεν το θυμάμαι.

Τέλος καλό όμως όλα καλά. Εβγαλε ή μητέρα μου το λαδάκι της χρονιάς της, είπαμε και του χρόνου και επιστρέψαμε.

Και επειδή την Κυριακή θα έχουμε μια μικρή έκθεση στην ΣΕΝ ,στον αργαλειό, έκατσα τα βράδια και ετοίμασα λίγες καρφίτσες με felting για να τις πάω.

σας αρέσουν;;;;

Χιόνι.......χιόνι .......χιόνι

Δεν βλέπαμε τίποτα άλλο. Και αν στις φωτο, φαίνεται λευκό και άσπιλο, στα πεζοδρόμια ήταν ενα καφετί πράγμα , απο το αλάτι που έριχναν συνεχώς για να μη παγώνει.

Μια καφετί λάσπη , παντού .Μη γκρινιάζω όμως, δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να κρατηθούν οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια ανοιχτα.

Απολαύστε χιόνι

η ηρεμία της νεκρόπολης
πάρκο στο κέντρο της πόλης
ανηφορίζοντας σ΄ενα πάρκο
το glascow green το πρώτο πάρκο της ευρώπης που άνοιξε τις πύλες του για τους απλούς ανθρώπους, ντυμένο στα άσπρα.
η νεκρόπολη όπως φαίνεται απο το μουσείο του snt Mungo
αυτό το δέντρο δεν χρειάζεται ούτε στολίδια ουτε χιόνι για να μοιάζει χριστουγεννιάτικο
η κεντρική πλατεία μπροστά απο το δημαρχείο, με χριστουγεννιάτικη διακόσμηση
και τέλος ο ποταμός clyde φωτογραφημένος τον απρίλιο και τον δεκέμβριο

Γειά σας. Επέστρεψα, και είναι η πρώτη φορά που νοστάλγησα τόσο πολύ την Ελλάδα. Η Γλασκώβη ήταν ντυμένη στα άσπρα και θα μείνει έτσι μέχρι τον Φλεβάρη.

Το κρύο ήταν απερίγραπτο. Και επειδή οι μέρες ήταν λίγες να πρέπει να το αψηφίσεις για να δείς την πόλη.

Το πρώτο βράδυ είπα ...παρτο απόφαση , απο το σπίτι θα ξαναβγείς όταν θα επιστρέψεις πίσω. Μπορείς να περπατήσεις με ξυλιασμένα πόδια;;; δεν μπορείς.

Θυμήθηκα όμως οταν πήγαινα δημοτικό στην Θεσσαλονίκη, που σε κάποια δυνατά κρύα, ο πατέρας μου μας τύλιγε τα πόδια με εφημερίδες (κάτω απο τις κάλτσες ) και το εφάρμοσα. Αντι για εφημερίδες χρησιμοποίησα σακούλες του σούπερ μαρκετ.

Το καλτσόν, η σακούλα, καλτσακια και τέλος η μπότα.......και δούλεψε!!!!

Ολη την Γλασκώβη έτσι την γύρισα.

Την Δευτέρα, πήγαμε στο παλαιότερο πανεπιστήμιο της πόλης ( στην κεντρική αυλή του οποίου γυρίστηκαν σκηνές στην τελευταία ταινία του χαρρυ πότερ)

σε μιά υπέροχη αίθουσα, σκοτεινή και υποβλητική
με τον πρύτανη και τους καθηγητές να φορούν τήβενους , τραγουδήσαμε (... ναι όλοι μας ) στα λατινικά έναν ύμνο ( μας τον είχαν δώσει γραμμένο) με την συνοδεία εκκλησιαστικού οργάνου
και παρακολουθήσαμε όλοι οι περήφανοι γονείς τα παιδιά μας , να παίρνουν τον τίτλο του master of....το καθένα στην ειδικότητα που επέλεξε.

Μετά ακολούθησε δεξίωση στην χιονισμένη αυλή για ολους τους παρευρισκομένους και μετά δεύτερη δεξίωση αυτή την φορά στην κάθε σχολή ξεχωριστά.

Ηταν μια υπέροχη ημέρα.

Και μη νομίζετε οτι την εβδομάδα που εμεινα εκει οτι δεν έκανα τίποτα!!!!

Με τόσο χιόνι και με μικρές μερες ( στις 3.30 το απόγευμα ήταν σκοτάδι) τι να έκανα σπίτι;;;
Επλεκα. Γύρισα πίσω με πάνω απο 6ο μοτίφ απο μια κουβέρτα που ετοιμάζω.

Αυτά . Να είστε όλοι καλά.