Καλημέραααααααααααααα...........

Πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα εκείνη..... είναι απίστευτο πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός.
Μαθήτρια στο Β΄γυμνάσιο θηλέων στην Θεσσαλονίκη στην Ε΄τάξη του γυμνασίου (δεν υπήρχε λύκειο τότε )
Στο πρακτικό τμήμα....λίγες οι μαθήτριες 23 νομίζω είμαστε και είχαμε την δεσποινίδα Λέτη φιλόλογο.
Καλός άνθρωπος αλλά δεν μας αντιμετώπιζε όπως είμαστε....κορίτσια στην εφηβεία....
Είχαμε την τύχη ή ατυχία να έχουμε στην τάξη μια μαθήτρια που είχε υπέροχη δεύτερη φωνή (ακόμα δεν έχω καταλάβει την διαφορά από τις υπόλοιπες φωνές !!) και έτσι το τμήμα μας ήταν η χορωδία του σχολείου....μάλλον όχι χορωδία διότι δεν τραγουδούσαμε ....ψάλαμε  στους εκκλησιασμούς.
Απο τότε ξέρω την θ.λειτουρία απ΄εξω το τμήμα που αφορά τους ψάλτες.
Μεγάλη Παρασκευή, θα ψάλλαμε τα εγκώμια στην εκκλησία του Αγ. Ελευθερίου στο ντεπώ αν θυμάμαι καλά.
Βάλαμε λοιπόν τις ποδιές μας και μαζευτήκαμε στον γυναικωνίτη και ξεκίνησε η ακολουθία ......
Δεν υπήρχε μικροφωνική εγκατάσταση και μας είχε πεί να φωνάζουμε δυνατά για να ακουγόμαστε..... (δώστε σημασία στην ένταση της φωνής....)
Παραστάτες στον επιτάφιο ήταν πρόσκοποι.....ένας εκ των οποίων μου.....έκανε κλίκ.
Μη ξεχνάτε ....17χρονα και άνοιξη (συνδιασμός που σκοτώνει !)
Ολα κυλούσαν μια χαρά μέχρι που ξεχάστηκα μια στιγμή κοιτώντας τον και δεν είπα το αμήν που έψαλαν οι υπόλοιπες.....
Τελειώνοντας το αμήν βγαίνει ο παπάς στην ωραία πύλη για να συνεχίσει την ακολουθία.....και τότε συνέρχομαι....
τί έκανα θεέ μου ;;;;; δεν είπα το αμήν;;;; πρέπει να επανορθώσω και γρήγορα......
Και επανόρθωσα ......
Ενα δυνατό .....τσιριχτό ....αμήηηηηηηηηηηηηηηηηνννν ακούστηκε .
Εκείνη την στιγμή συνέβησαν διάφορα γεγονότα με διαφορά κλάσματος τους δευτερολέπτου.
Τα αναφέρω χωρίς σειρά....

Εγινα κόκκινη σαν παπαρούνα... (συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτό)

Η δεσποινίς Λέτη διέπραξε έναν φόνο ...με το βλέμμα της ( οι ένορκοι είπαν ότι έγινε εν βρασμώ ψυχής )

Το εκκλησίασμα αναταράχθηκε κοιτάζοντας επάνω ,ψάχνοντας τον δράστη της τσιρίδας.

Ο παπάς απορημένος κοίταξε κι αυτός προς τα επάνω..

Οι συμμαθήτριες μου γελούσαν 

και το πιο τραγικό από όλα (είχα το κουράγιο να το παρατηρήσω !)
ο ακούσιος δράστης του γεγονότος αυτού  (ο όμορφος πρόσκοπος ) δεν γύρισε το κεφάλι του ....τίποτα, ακούνητος στην θέση του.!!!
Αυτό με πλήγωσε ......πολύ !!!

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα να έχουμε....