Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Καλημέρα .....από μια μουντή Αθήνα.....
Σήμερα θα σας δείξω τον αργαλειό μου και το πέρασμα στο χτένι...



εδώ είναι το χτένι......

  
και εδώ τα μιτάρια.....


το εργαλείο αυτό λέγεται κλέφτης και με αυτό περνάμε το στημόνι μέσα από το χτένι.....

εδώ το στημόνι όπως έχω αρχίσει να το ξετυλίγω σιγά σιγά. με το κόκκινο νήμα το έχω δέσει σε μερικά σημεία για να αποφύγω το μπέρδεμα.....

έχω στερεώσει την σταύρωση του στημονιού πάνω στον αργαλειό.
με μεγάλη προσοχή δουλεύω από εδώ και μπρός......αν ξεφύγουν τα νήματα από τις δύο κόκκινες κλωστές.....το μαζεύουμε και το πετάμε....δεν γίνεται ούτε να το ξεμπερδέψουμε...

με μια βελόνα αρχίζω και χωρίζω τις κλωστές και τις περνάω στο χτένι....αυτές που είναι τελείως αριστερά έχουν ήδη περαστεί. κάθε 20 κλωστές που περνάω τις δένω κόμπο  (που λύνεται όμως εύκολα ) για να αποφύγω κάποιο ατύχημα...όπως να κάνω κάποια απότομη κίνηση και να φύγουν από το χτένι...

έχουν αρχίσει και γεμίζουν το χτένι.....
έχω περάσει όλες τα νήματα περίπου  300 και θα αρχίσω να τα περνάω  τώρα στα μιτάρια.
Ο λόγος που τα μετράω είναι για να υπολογίσω πόσα μιτάρια θα χρησιμοποιήσω

ακριβώς πίσω από τον μικρό αργαλειό βρίσκεται ο παλαιός της μητέρας μου. σε αυτόν υφάνθηκαν προίκες και προίκες της οικογένειας της μητέρας μου....και όταν δεν τον χρησιμοποιούσαν ύφαιναν άλλες γυναίκες του χωριού που δεν είχαν δικό τους.τόν έσωσα από την πυρά διότι μια εξαδέλφη μου ήθελε να το κάψει.

η κλωστή που διακρίνεται πάνω από την κουρελού δεν έχει ξεφύγει από πουθενά.... είναι ο τρόπος να μετράς το πανί που έχεις υφάνει. την κόβεις στα μέτρα που θέλεις να έχει το υφαντό σου και την στερεώνεις στην αρχή του υφαντού....όσο υφαίνεις την στερεώνεις κάθε τόσο και όταν φθάνει στο τέλος ξέρεις ότι ύφανες τα μέτρα που θέλεις.
και αυτό διότι όπως γυρίζει το πανί στο αντί είναι πολύ δύσκολο να το ξετυλίγεις για να το μετρήσεις...

πίσω μπορείτε να διακρίνεται έτοιμα υφάδια στερεωμένα με τον παλιό τρόπο πάνω σε καλάμια έτοιμα για ύφανση. η συχωρεμένη η μητέρα μου τα έκανε τα βράδια όταν δεν μπορούσε να υφάνει και τα έχει χωρίσει όσο το δυνατόν σύμφωνα με το χρώμα τους.
Να είστε όλοι καλά....και των Βαϊων με το καλό.


Για όσες φίλες ενδιαφέρονται και μπορούν την Κυριακή 11 Μαϊου θα γίνει στο κτήμα Σελάνα στην ορεινή Κορινθία  ημερήσιο εργαστήριο  Βοτανικών παρασκευασμάτων  (εκχυλίσματα βοτάνων, βάμματα, σαπούνια, κρέμες ,λικέρ ) και παράλληλα θα γίνει ομιλία και γνωριμία με την χλωρίδα της περιοχής.
όσες φίλες ενδιαφέρονται ας μου αφήσουν μήνυμα να τους δώσω το τηλ. της δασκάλας μου να συννενοηθούν.

23 σχόλια:

  1. E, όχι και να το κάψει... Η καρδιά μου μ' έπιασε!!! Δεν τα κατασρέφεις αυτά! Για κανένα λόγο!
    Η μαμά μου και οι θείες μου ξέρουν από αργαλειό, εγώ... ανίδεη τελείως!!!
    Φιλάκια πολλά, χρυσοχέρα μου!
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως τα καταστρέφεις Γιάννα.....αν εσύ δεν ξέρεις και δεν θέλεις να μάθεις να κάνεις τίποτα και ζηλεύεις όποιον ξέρει........αυτός ήταν ο λόγος.
      ο αργαλειός φυγαδεύτηκε από το χωριό για να μη γίνει φασαρία.
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  2. Ο αργαλειός είναι πραγματικά μια τέχνη πολύ αξιόλογη και μπράβο σου που την κατέχεις και την διατηρείς !!!! Πολύ την χάρηκα την εξήγηση γιατί είχε η μία γιαγιά μου και είχα μάθει κάποτε να τον δουλεύω, αλλά τα περάσματα αδυνατώ τελείως !! Η δασκάλα σου διδάσκει στο κέντρο της Αθήνας ?? γιατί έχω επισκεφθεί κάποια απέναντι από την Πύλη του Ανδριανού και έχει και αυτή κτήμα στην Κόρινθο .. θα χαρώ αν με ενημερώσεις γιατί μαθαίνει και μια φίλη μου εκεί και μπορεί αν καταφέρω να δηλώσω συμμετοχή !!!! Σ ευχαριστώ και να είσαι καλά για αυτή την ωραία ανάρτηση !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ίδια είναι Ράνια.....θα χαρώ να σε γνωρίσω αν έρθεις σε κάποιο μάθημα .
      Να είσαι καλά
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
    2. Είχα έρθει σε μια γιορτή κλεισίματος και που ξέρεις μπορεί και να σε είχα δει... φίλη μου είναι η Γιάννα .... θα την ξέρεις φαντάζομαι !!

      Διαγραφή
  3. Φανταζόμαστε τη διαδικασία της ύφανσης και την πολυπλοκότητά της, αλλά στην πραγματικότητα η πολλή δουλειά ξεκινάει ακόμα νωρίτερα βλέπω.
    Δυστυχώς ο αργαλειός της γιαγιάς μου δεν τη γλίτωσε τη φωτιά, Μαρία... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η δουλειά ξεκινούσε Δήμητρα με την κουρά των προβάτων.....από τότε και για όλο το καλοκαίρι ετοίμαζαν τα νήματα , φυσικά εννοώ την εποχή που δεν υπήρχαν στο εμπόριο και όσα υπήρχαν δεν ήταν βαμμένα. Και μόλις χειμώνιαζε και σταματούσαν οι δουλειές στα χωράφια ξεκίναγαν να υφαίνουν.
    Φιλιά
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι σωστά, εκεί ήταν η αφετηρία.
      εμείς εδώ έχουμε μερικά κατσικάκια και συχνά-πυκνά αναρωτιέμαι αν και πώς θα μπορούσα να κάνω κάτι με το μαλλί τους.

      Διαγραφή
    2. Υπάρχει ενας κύριος στον Ολυμπο που φτιάχνει αργαλειούς και φέτος μερικές συμμαθήτριες μου παράγγειλαν ρόκα ....μου φαίνεται θα παραγγείλω κι εγω. κι εμείς έχουμε στο χωριό του άντρα μου πρόβατα που πετάν το μαλλί τους οταν τα κουρεύουν.και ξέρεις το ζεστό νερό που πλένουν τα μαλλιά ή σαριά ή μαλλόρουπα είναι πολύτιμη για τις βαφές.
      Μαρία

      Διαγραφή
  5. Πόσα χρόνια είχα να δω αργαλειό!!!!!!!!!!!!! Αγαπάμε την Αθηνα μας και εσενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και σήμερα είδες όχι έναν αλλά δύο !!!! σε ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας και την ανταποδίδω.
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  6. Πολύ μου άρεσαν όλα αυτά που είπες για τον αργαλειό...
    Όσο για την ξαδέλφη που ήθελε να τον κάψει.... δεν έχω λόγια!!!
    Φιλάκια
    Νεφέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο αργαλειός φυγαδεύτηκε από το χωριό ....κυριολεκτικά.
      Να είσαι καλά Νεφέλη
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  7. Της συγχωρεμένης της γιαγιά μου δε γλίτωσε από τη φωτιά!!! Κρίμα...
    Καλό Πάσχα, με υγεία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα για κάποιο ανεξήγητο λόγο τους καίνε ακόμα και σήμερα. Ευτυχώς υπάρχουν και κάποιοι που τους χαρίζουν σε μουσεία .
      Καλό Πάσχα να έχουμε
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  8. Είναι από τις τέχνες που θαυμάζω! Δημιουργεις πανέμορφα και μοναδικά προικιά!! Είχα δει σε κάποιο κυκλαδονήσι μεγάλο αργαλειό πριν πολλά πολλά χρόνια!!
    Πολλά Φιλιά Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ντύνονταν, στολίζονταν , έφτιαχναν αντικείμενα εργασίας..... τα πάντα με τον αργαλειό. Τυχερά τα σπίτια που τον είχαν.
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  9. Με το καλό τα εργόχειρα,Μαρία μου...Το στήσιμο του στημονιού είναι το δυσκολότερο και το πιο άχαρο έργο σε αυτή τη γοητευτικότατη τέχνη...!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχεις δίκιο Μαρία...και κουραστική και άχαρη δουλειά.απαραίτητη όμως.
      φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  10. Μας ταξίδεψες με τον αργαλειό σου!!! Καλές δημιουργίες εύχομαι, γεμάτες χρώμα και υπέροχα σχέδια!!!! Καλή Ανάσταση!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Κική....μέσα στο μυαλό μου τα σχέδια που θέλω να υφάνω ....έχουν στήσει χορό. ελπίζω να γίνουν έργα.
      Καλή Ανάσταση.
      Φιλιά
      Μαρία

      Διαγραφή
  11. Η δική μου η μαμά τον έκαψε φεύγοντας από το χωριό .Ελπίζω κάποτε να τα καταφέρω να μάθω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΡΗΤΗ.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΓΑΛΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣΑΣ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ,ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΜΙΤΑΡΙΑ ΝΟΥΜΕΡΟ 32 ΜΕΤΑΛΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΜΗΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ?
    με εκτιμηση
    ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΙΡΑΚΟΥ 'ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΑΡΓΑΣΤΗΡΙ'

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....