Αυτό το καλοκαίρι ευχαριστήθηκα  το πλέξιμο. Κάτι που στην Αθήνα γίνεται ΄΄κλεφτά΄΄ μετά τις δουλειές στο χωριό ήταν η καθημερινότητα μου.

 Ξύπνημα, βόλτα τον Οδυσσέα, τάισμα(τον Οδυσσέα,  τα γατόνια και μερικά αδεσποτούλια) πρωινό με πλέξιμο, θάλασσα, πλέξιμο ,μεσημεριανό,υπνος,πλέξιμο μέχρι το βραδυ.

Καί δεν το χόρτασα!! στην απογευματινή μου γωνιά....

δίπλα στην δενδρομολόχα που φύτρωσε μετά από 3 χρόνια από την σπορά της (αργεί πολύ να φυτρώσει) τα μοτιφάκια ενώθηκαν

και έγιναν κουβέρτα, πολύχρωμη που φέρνει την άνοιξη όταν στρώνεται στο κρεββάτι....

Και το βραδάκι εκτός από τον Οδυσσέα είχα κι άλλη παρέα . Δίπλα στις φτέρες κοντά σε ενα μπεκ απο το αυτόματο πότισμα έχω βάλει 2 πήλινα βαθειά πιάτα που γεμίζουν νερό και έρχονται οι γατούλες και πίνουν ακόμα κι οταν λείπουμε.

Αυτό το ΄΄μάθανε ΄΄και 3 βατράχια που κάνανε τον κήπο σπίτι τους.  Κάθε βράδυ βγαίνανε πάνω στην μικρή βεράντα και παίζανε  (1 μεγάλο και 2 μικρά ) .Δυστυχώς σαν μοντέλα ήταν ακατάδεχτα και δεν μπόρεσα να τα φωτογραφήσω.

Καλή εβδομάδα να έχουμε.