την ευχή μου να έχετε.......
πολλές φορές την ημέρα, ότι και να κάναμε, ακούγαμε την φράση αυτή από την μητέρα μου.
όταν δε φεύγαμε από το σπίτι...... στην ευχή μου.....
ο άντρας μου τον πρώτο καιρό δεν μπορούσε να καταλάβει αυτή την συμπεριφορά... χρόνια αργότερα μου είπε ότι του άρεσε και του αρέσει να ακούει την μητέρα μου να δίνει την ευχή της τόσο απλόχερα.
στην αρχή είμαστε εγώ και η αδελφή μου....αργότερα και ο άντρας μου και μετά μπήκαν στους αποδέκτες των μητρικών ευχών και τα παιδιά μου.... μέχρι που έφυγε η αδελφή μου...
πέρασε πολύς καιρός μέχρι να καταλάβω ότι κάτι έλειπε από την καθημερινότητα , ότι κάτι δεν πήγαινε καλά , αλλά και όταν το κατάλαβα δίστασα να το αναφέρω.
κάποια στιγμή όμως δεν κρατήθηκα:
γιατί δεν δίνεις την ευχή σου ;;;;;
μη νομίζετε ότι απάντησε ....αν δεν θέλει η μητέρα μου να απαντήσει σε κάτι απλά δεν ακούει , και με μεγάφωνο να της κάνεις την ερώτηση.....πέρασε καιρός ,απλά το ανακινούσα το θέμα σε κάθε ευκαιρία. πότε πειρακτικά ,πότε με αληθινή περιέργεια ήθελα να μάθω την αιτία αυτής της σιωπής.
μια μέρα όταν η απουσία της ευχής της έκανε θόρυβο, της είπα....
ωραία, αν δεν θέλεις μη δίνεις την ευχή σου σε μας (εμένα και τον άντρα μου), αλλά στα εγγόνια σου να την δίνεις.
και τότε άκουσα κάτι που με άφησε αφωνη....
φοβάμαι μη τυχόν δεν έχω καλή ευχή να δώσω και σας κάνω κακό..... είδες την έδινα την ευχή μου και στην αδελφή σου , και που είναι τώρα;;;; έφυγε. γι΄αυτό δεν σας την δίνω.....
χρειάστηκε πολύ προσπάθεια για να την πείσω ότι η ευχή της είναι πολύτιμη και για μας και για τα εγγόνια της...... ότι πάντα την έδινε μέσα από την καρδιά της και σίγουρα βοήθησε την αδελφή μου όσο και μένα.....ότι δεν φταίει αυτή που έφυγε το παιδί της.....ότι ....ότι ....ότι....
σίγουρα είπα κι άλλα , αλλά τώρα δεν θυμάμαι .....το μόνο που θυμάμαι είναι ότι μιλούσα για πολύ ώρα (κάτι που για μένα δεν είναι συνηθισμένο).
αν άλλαξε;;;; αν δίνει τώρα την ευχή της ;;;;
ναι , αλλά με τους δικούς της όρους......
τον Θεό να έχετε στήριγμα ,βοήθεια και συντροφιά σε κάθε βήμα σας, και την ευχή μου παραπίσω.....
πολλές φορές την ημέρα, ότι και να κάναμε, ακούγαμε την φράση αυτή από την μητέρα μου.
όταν δε φεύγαμε από το σπίτι...... στην ευχή μου.....
ο άντρας μου τον πρώτο καιρό δεν μπορούσε να καταλάβει αυτή την συμπεριφορά... χρόνια αργότερα μου είπε ότι του άρεσε και του αρέσει να ακούει την μητέρα μου να δίνει την ευχή της τόσο απλόχερα.
στην αρχή είμαστε εγώ και η αδελφή μου....αργότερα και ο άντρας μου και μετά μπήκαν στους αποδέκτες των μητρικών ευχών και τα παιδιά μου.... μέχρι που έφυγε η αδελφή μου...
πέρασε πολύς καιρός μέχρι να καταλάβω ότι κάτι έλειπε από την καθημερινότητα , ότι κάτι δεν πήγαινε καλά , αλλά και όταν το κατάλαβα δίστασα να το αναφέρω.
κάποια στιγμή όμως δεν κρατήθηκα:
γιατί δεν δίνεις την ευχή σου ;;;;;
μη νομίζετε ότι απάντησε ....αν δεν θέλει η μητέρα μου να απαντήσει σε κάτι απλά δεν ακούει , και με μεγάφωνο να της κάνεις την ερώτηση.....πέρασε καιρός ,απλά το ανακινούσα το θέμα σε κάθε ευκαιρία. πότε πειρακτικά ,πότε με αληθινή περιέργεια ήθελα να μάθω την αιτία αυτής της σιωπής.
μια μέρα όταν η απουσία της ευχής της έκανε θόρυβο, της είπα....
ωραία, αν δεν θέλεις μη δίνεις την ευχή σου σε μας (εμένα και τον άντρα μου), αλλά στα εγγόνια σου να την δίνεις.
και τότε άκουσα κάτι που με άφησε αφωνη....
φοβάμαι μη τυχόν δεν έχω καλή ευχή να δώσω και σας κάνω κακό..... είδες την έδινα την ευχή μου και στην αδελφή σου , και που είναι τώρα;;;; έφυγε. γι΄αυτό δεν σας την δίνω.....
χρειάστηκε πολύ προσπάθεια για να την πείσω ότι η ευχή της είναι πολύτιμη και για μας και για τα εγγόνια της...... ότι πάντα την έδινε μέσα από την καρδιά της και σίγουρα βοήθησε την αδελφή μου όσο και μένα.....ότι δεν φταίει αυτή που έφυγε το παιδί της.....ότι ....ότι ....ότι....
σίγουρα είπα κι άλλα , αλλά τώρα δεν θυμάμαι .....το μόνο που θυμάμαι είναι ότι μιλούσα για πολύ ώρα (κάτι που για μένα δεν είναι συνηθισμένο).
αν άλλαξε;;;; αν δίνει τώρα την ευχή της ;;;;
ναι , αλλά με τους δικούς της όρους......
τον Θεό να έχετε στήριγμα ,βοήθεια και συντροφιά σε κάθε βήμα σας, και την ευχή μου παραπίσω.....
Άχου, μωρέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φαντάζεσαι πόσο με συγκίνησες...
Να της δώσεις ένα πελώριο φιλί από εμάς κι ας μη γνωριζόμαστε...
Καλή συνέχεια, γλυκιά μου!!!
σας ευχαριστώ πολύ.....
Διαγραφήαν και δεν το ήξερα χθες το ένα απο τα δυο φιλιά που τις δίνω κάθε βράδυ για καληνύχτα ήταν δικό σας......
φιλια....
Γι' αυτό δεν πρέπει να βγάζουμε δικά μας συμπεράσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ποτέ κανείς δεν είναι μέσα στο μυαλό του άλλου και δεν μπορεί να ξέρει.
Αχ... μανούλα!
Να της δώσεις ένα φιλί από μένα :-)
και τό άλλο δικό σου τζίνα.....
Διαγραφήπραγματικά το μυαλό και οι σκεψεις και οι συνειρμοί που κάνει είναι απροβλεπτοι.
σε ευχαριστω πολύ
φιλιά
Εγώ που την έχω ακούσει τόσες φορές να δίνει την ευχή της... Ακούγεται υπερβολική η περιγραφή σου, κι όμως, κυριολεκτείς απόλυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοντεύουν 40 χρόνια από την άνοιξη του '74, που την περάσαμε στο σπίτι σας. Σαν να ήταν χθες. Χθες.
άργησα lemon να απαντήσω.
Διαγραφήοταν διάβασα το σχολιο σου έμεινα με το στόμα ανοικτό. είναι αδύνατο να εχουν περάσει 40 χρόνια απο χθές.....
τόσο μου φαίνεται.
πολλά φιλιά.