Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Πλέκω........
Πλέκω..........
πλέκεις........το πλέξιμο ήταν πάντα στην μοδα......
πλέκει...
ποιός;;;; η μητέρα μου. τα νήματα στις αποχρώσεις του μπλέ με συνδετικό νήμα το άσπρο θα γίνουν κουβέρτα που ξεκινάει σήμερα η μητέρα μου.

 το σχέδιο απλό....ρίγες σε διαφορετικά πλάτη που θα ενωθούν αργότερα με το άσπρο. με χοντρό βελονάκι για να μπορεί να βλέπει , πετούσε απο την χαρά της χθες που της το πρότεινα. 

οπως λέει η παροιμία.... πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούϊ.

93 χρόνια κουβαλάει στους ώμους της και το να κάθεται είναι βασανιστήριο.

έτσι σήμερα το απόγευμα θα ξεκινήσει η κουβέρτα. λέτε να την τελειώσει;;;;;
να είστε καλά..


6 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια για το παιδάκι σου, τα παιδάκια σου!!! Με συγκίνησαν τα λόγια του άντρα σου και εύχομαι να ζήσω και εγώ τέτοιες στιγμές με τα παιδιά μου! Μου έφερες αναμνήσεις από τη δική μου επιτυχία στο πανεπιστήμιο όταν και οι δικοί μου γονείς έμαθαν την εισαγωγή μου και έγινε η μαμά μου μια κούκλα στα χέρια του μπαμπά μου που την έκανε κύκλους γύρω απ'τον εαυτό του!!! Υπέροχες στιγμές!!!
    Να'ναι καλά η μανούλα σου και να ζήσει χίλια χρόνια, να τα παντρέψει κιόλας τα εγγόνια της!!!
    Καλή σου μέρα και πάντα χαρές στο σπιτικό σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα σε ένα ηλικιωμένο απ'το να αισθάνεται χρήσιμος κι απ'το συναίσθημα της προσφοράς, ιδιαίτερα αν εμπεριέχει δημιουργικότητα.
    Είμαι σίγουρη πως θα γίνει μια υπέροχη κουβέρτα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα την τελειώσει την κουβέρτα!
    Και βέβαια θα την τελειώσει,θα χει το
    νου της πως έχει ένα σκοπό κι ο λογισμός της εκεί θα τριγυρνάει...
    Να ναι γερή και θα πλέξει κι άλλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαρίνα σου το εύχομαι ολοψυχα να ζήσεις τέτοιες στιγμές.απο όλη την φασαρία εκεινης της μέρας στο αμφιθέατρο με την χαρούμενη μουρμούρα των παιδιών και των φίλων τους, τελικά αυτό που θυμάμαι είναι το σφίξιμο του χεριου μου απο τον αντρα μου. το μυαλο τελικά αρχειοθετεί περιέργα τις εικόνες που το συγκινουν.
    να είσαι καλά και να χαρείς τα παιδιά σου.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τζίνα.... αν μπορούσα στο ελάχιστο να φανταστω την μεταμόρφωση της , θα της είχα δώσει βελονάκι και νήμα απο μήνες.
    σηκώθηκε απο το κρεβάτι, κάθισε στην πολυθρόνα και πλέκει. πλέκει και γελάει και μετράει το πλεκτό και κάνει σχέδια και συνδυασμούς χρωμάτων. ξανάνοιωσε και αυτο με κάνει χαρούμενη....
    θα γίνει σίγουρα μια ιδιαίτερη κουβέρτα.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αννιώ.....τώρα το πιστεύω κι εγώ.
    ήδη την προορίζει για ενα συγκεκριμένο κρεβάτι στο χωριο της στη κρήτη και σήμερα μου είπε οτι οταν την τελειώσει θα ξεκινήσει μια αλλη για το άλλο κρεβάτι εκείνο που κοιμάται. και είναι χαρούμενη ,κι αυτο μέ κάνει και μένα χαρούμενη.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....