Γεια σας φίλοι μου......
οι τελευταίες μέρες ήταν και θα μείνουν αξέχαστες.
ημέρες που ο κάθε γονιός εύχεται να ζήσει .
να δει το παιδί του περιστοιχισμένο από την οικογένεια του και τούς φίλους του να ορκίζεται.
η χαρά μου πολλαπλή.
εκτός από την μεγάλη στιγμή του γιού μου είχα την χαρά να έρθει η κόρη μου από την μ.βρετανία για να είναι δίπλα στον αδελφό της. 
και ίσως το πιο σημαντικό, ή μητέρα μου στα 93 της ήταν κι αυτή παρούσα στην εκδήλωση.
όταν πρίν 5 χρόνια είχε ορκιστεί η κόρη μου, δεν πίστευα οτι η μητέρα μου θα ζούσε για να  δεί και την ορκομωσία του γιου μου....κι όμως έγινε.
 στιγμές που τα μάτια θολώνουν και δεν σε νοιάζει αν σε βλέπουν....οπως  όταν ο γιός μου έβγαλε φωτογραφία μαζι με τον πατέρα του.
το ύφος του άντρα μου πρόδιδε όλη την χαρά και την συγκίνηση του κι ας ήθελε να φαίνεται σοβαρός.
στιγμές τρυφερές.....οταν μου έπιασε το χέρι ο άντρας μου και μου ψιθυρισε.....τα καταφέραμε.
να είστε ολοι καλά.