Γειά σας φίλοι μου,
ήταν απο εκείνα τα σαββατοκύριακα που χωρίς ιδιαίτερο λόγο είναι τόσο όμορφα, που κάνουν ακόμη και την τσαγκαροδευτέρα να φαίνεται ομορφη.

Φτάσαμε στο χωριό βράδυ παρασκευής. Η ομάδα υποδοχής (πέντε γατόνια) στην θέση της. Φυσικά το πρώτο που έκανα ήταν να τους βάλω φαγητό.

Το δεύτερο;; να ανάψω την στόφα. Πόσο γλυκειά είναι ή ζέστη απο τα ξύλα και αν φυσάει και λίγο και μπουμπουνίζει η σόμπα ακόμη καλύτερα.

Ο κήπος με τις αναμενόμενες απώλειες λόγω του παγετού, με τα πρώτα λουλούδια ,μικρά κρινάκια να στολίζουν το παγωμένο χώμα.

Το σάββατο το περάσαμε στο περιβόλι,να ξεβοτανίσουμε, να κόψουμε ξύλα (αυτός ο σωρός δεν τελειώνει με τίποτα ,και όλο και μεγαλώνει κάθε φορά που κλαδεύουμε),να μαζέψω χόρτα και πορτοκάλια,να καθίσουμε να απολαύσουμε τα χιονισμένα βουνά της τρίπολης, στιγμές χωρίς ένταση αλλά τόσο γεμάτες ομορφιά και ηρεμία.

Βραδάκι, ο καλός μου γλαρώνει στην ζέστη και εγώ σηκώνω μανίκια και ανασκουμπώνομαι..........
Τα πιο πολλά υλικά τα είχα φέρει απο την Αθήνα, μόνο τα πορτοκάλια τα έκοψα εκείνη την στιγμή απο την αυλή για να είναι φρέσκα.
Κιμάς, πράσσα ,πορτοκάλια, πιπέρι, ρίγανη,μοσχοκάρυδο και αλάτι.

Θα εκανα λουκάνικα। Τα υλικά που ήθελαν κόψιμο τα ψιλόκοψα, το μοσχοκάρυδο το ετριψα εκείνη την ωρα για να είναι φρέσκο, τα έβαλα σε μια μεγάλη λεκάνη και τα ζύμωσα.

Αξημέρωτα κυριακής γέμιζα τα έντερα. Και μόλις ετοιμάστηκαν, στο περιβόλι για κάπνισμα. Μαζεψα θυμάρι και ρίγανη (για να αρωματιστούν με τον καπνό τους ),τα κρέμασα και ξεκίνησα. Σε δύο ώρες και κάτι είχα τελειώσει και φυσικά τα δοκίμασα εκεί επι τόπου.Μπορεί να παινεύω τον εαυτό μου ,ομως γίναν πολύ νόστιμα, την άλλη φορά όμως (διότι θα υπάρξει και άλλη φορά) θα βάλλω πιο πολύ πιπέρι ......

Να είστε όλοι καλά.