Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Κάθε στιγμή κυλάει με διαφορετική ταχύτητα για τον καθένα μας.
Αλλοτε αργά βασανιστικά, άλλοτε γρήγορα που δεν προλαβαίνουμε να την ζήσουμε κι εχει γίνει ανάμνηση.
Κοντεύουν 40 μέρες που έφυγες, που δεν είσαι μαζί μας.
Πως πέρασαν ετσι ;;;;
Κατεβαίνω σήμερα στην Κρήτη για να προσευχηθώ για την ψυχή του αγαπημένου μου ανιψιού.

2 σχόλια:

  1. ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΑΙ...
    ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σε ευχαριστώ καλή μου.οχι μόνο εμείς αλλά ενα ολόκληρο χωριό θα τον θυμάται.
    να είσαι πάντα καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....