Τώρα τελευταία , με το που άρχισαν πάλι τα μαθήματα, ξεκίνησα να υφαίνω σπίτι. Στον μικρό αργαλειό που έχω.

Μπορεί να είναι μικρός σε σύγκριση με τον παραδοσιακό αλλά βγάζει 80 εκατοστά καθαρό πανί .

Ετσι λοιπόν αφού διάστηκα -δυστυχώς ξεχάστηκα και δεν εβγαλα φωτο- άρχισα το ντύσιμο οπως λένε του αργαλειού.

Εδώ, έχω στερεώσει το στημόνι -γύρω στα 3 μέτρα- και πολύ προσεχτικά αρχίζω να το περνάω μέσα απο το χτένι προσέχοντας να μη χαλάσω το σταύρωμα . Δίπλα φαίνεται ο ΄΄ κλέφτης΄΄ το εργαλείο που χρησιμοποιείται για το πέρασμα των κλωστών.

εδώ ισως φαίνεται καλύτερα το σταύρωμα των κλωστών, το οποίο συγκρατείται απο την άσπρη κλωστή.οι πρώτες κλωστές έχουν περαστεί ήδη στο χτένι.
τα μιτάρια περιμένουν.
εδώ έχουν περαστεί όλες οι κλωστές στο χτένι και αρχίζει το πέρασμα στα μιτάρια. Υπάρχουν απειροι τρόποι να περάσει το νήμα και ο κάθενας δίνει ενα διαφορετικό ύφασμα.

Αν και το μετάνοιωσα αργότερα, πέρασα 4 μιτάρια για να δημιουργήσω ενα σχεδιο.Οι πρώτες κλωστές περάστηκαν.Αφού περαστούν όλες, και δεθούν τύλιξα το στημόνι στο πίσω αντί. Το τέντωμα του στημονιού έγινε οταν τυλίχτηκε όλο και ξεκίνησα να δένω και να τεντώνω στο μπροστινό αντί. Αυτή η διαδικασία επαναλήφθηκε πολλές φορές, μέχρι να πετύχω ενα ομοιόμορφο τέντωμα -που τελικά δεν το κατάφερα-.

Μόνο τότε ξεκίνησα να υφαίνω.

Για στημόνι χρησιμοποίησα ενα παλιό νήμα (απο μια παλια μπλούζα που την ξήλωσα) και για υφάδι τόσο το ίδιο νήμα όσο και κουρέλια προσπαθώντας να κάνω κάποιο σχέδιο.

Αυτα που υφαίνω προορίζονται για τον Οδυσσέα, για να ξαπλώνει , καί κάποια για πατάκια.

Εδώ ενα μέρος του υφαντού μου.να είστε όλοι καλά.