Στην προηγούμενη ανάρτηση μίλησα για το πολυκόμπι  που μάζεψα και ήδη αποξηραίνω.
Πρόκειται για ένα πανάρχαιο φυτό, που οι ιδιότητες του ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. (πάντα απορώ πως οι ΄΄ παλιοί ΄΄ ήξεραν τόσα πολλά για τα βότανα, την στιγμή που πολλές από τις ιδιότητες των βοτάνων γίνονται γνωστές μετά από έρευνες ,κάτι που δεν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει παλιά.)
Φυτρώνει σε υγρές κυρίως περιοχές-λαγκαδιές , ρέματα- και ή αίσθηση που έχεις όταν βρεθείς σε συστάδα πολυκόμπι είναι ότι βρίσκεσαι στην ζουγκλα.
Φτάνει τα 60 εκατοστά σε ύψος και όπως ή φτέρη, δεν βγάζει λουλούδια αλλά καρπούς και έτσι πολλαπλασιάζεται.
Πρόκειται για ένα φυτό κυριολεκτικά αποθήκη μετάλλων.
Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι περιέχει σε μεγάλες ποσότητες διοξείδιο του πυριτίου ,που βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου -χωρίς αυτό δεν γίνεται- και επίσης εμποδίζει την εναπόθεση λιπιδίων στις αρτηρίες.
Που σημαίνει ότι ακόμα κι ένα κιλό γραβιέρα να τρώμε -το τυρί με μεγάλη περιεκτικότητα σε ασβέστιο- αν δεν υπάρχει το διοξείδιο του πυριτίου στον οργανισμό μας δεν γίνεται σχεδόν καθόλου απορρόφηση του ασβεστίου.
Άσε που επειδή εμποδίζει την εναπόθεση λιπιδίων στις αρτηρίες μπορούμε να απολαμβάνουμε και τα παϊδάκια μας χωρίς τύψεις.
Επίσης λέγεται ότι 1-2 φλυτζάνια τσάι την ημέρα ανακουφίζουν από τους πόνους των ρευματισμών της ποδάγρας και των αρθριτικών.
Μόλις ξεραθεί και αρχίσω να το πίνω θα σας ενημερώσω αν μειωθούν οι πόνοι των ποδιών μου.
Εδώ http://botanologia.blogspot.gr/2012/04/blog-post_10.html θα βρείτε πολλές πληροφορίες για το πολυκόμπι.
Εγώ το μάζεψα για να το χρησιμοποιήσω σαν τσάι .καινούριες έρευνες εστιάζονται στην συμμετοχή του στην πρόληψη της οστεοπόρωσης ,που είναι πολύ σημαντικό για τις γυναίκες.
Να είστε όλοι καλά