Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Πάνε πάνω απο 50 χρόνια -μισός αιώνας- απο την ημέρα που είδα για πρώτη φορά τραίνο.
Ειχαμε πάει στον σταθμό στην Θεσσαλονίκη για να αποχαιρετήσουμε τον Γιάννο που εφευγε για Γερμανία, μετανάστης.
Μικρή γύρω στα 5 δεν είχα καταλάβει γιατί τα χαμόγελα σβήστηκαν μόλις το τραίνο ξεκίνησε, και γίναν μορφασμοί και τα μάτια μεταμορφώθηκαν σε λίμνες και ποτάμια.
Το κατάλαβα αργότερα. Η μάνα, η αδελφή, η γιαγιά οι θείες ήθελαν ο Γιάννος να πάρει μαζί του μόνο χαμόγελα.
Θα γυρίσει έλεγαν, για λίγο πάει, μην στεναχωριέσαι.
Σήμερα εγώ -η μάνα- και η γιαγιά αποχαιρετήσαμε με χαμόγελα και ευχές την κόρη μου που φεύγει κι αυτή μετανάστρια.
Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές ο λαιμός μου είναι κλειστός και τα μάτια μου βουρκωμένα όσο και να λέω στον εαυτό μου, οτι δέν είναι οπως παλιά, οτι σίγουρα είναι καλύτερα έξω απο εδώ, οτι είναι χαρούμενη γιατί θα δουλέψει σε αυτό που σπούδασε. Αυτή η λέξη που στοίχιωνε σπίτια , 50 χρόνια πρίν εμφανίστηκε πάλι. Μετανάστης.

Για την ιστορία ο Γιάννος (πρώτος μου εξάδελφος) δεν ξαναγύρισε. Πρόκοψε στην Γερμανία, παντρεύτηκε είδε παιδιά και εγγόνια, αλλά δεν ξαναγύρισε. Πέθανε εκεί.

4 σχόλια:

  1. Καλησπέρα φίλη μου.

    Σαν Μάνα, δάκρυσα κι εγώ μαζί σου, είναι βαρύς ο πόνος που μόνο μια μάνα νοιώθει.

    Σαν μετανάστρια, είμαι χαρούμενη που κατάφερε να φύγει από την χώρα αυτή, την πατρίδα που δεν υπάρχει μέλλον πλέον.

    Τα συγχαρητήρια μου για το κουραγιο και το θάρρος που έχει.

    Πολλές θερμές ευχές για την κορούλα σου ΚΑΛΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ!
    Ήρθε σε καλό μέρος και δεν θα απογοητευτείτε.

    Κουράγιο φίλη μου και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ Evie....
    Κι εγω το ίδιο πιστεύω, οτι εκανε καλά που έφυγε. Ομως το σπιτι ειναι αδειο απο την παρουσία της, και αυτό που δεν μπορώ να αποδεχθω ευκολα ειναι οτι αυτό θα είναι μόνιμο.
    Δυστυχώς πολλά παιδιά διαλέγουν αυτόν τον δρόμο σήμερα και σίγουρα καλά κάνουν.
    Και πάλι σε ευχαριστώ. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα φίλη μου,
    Δεν σου κρύβω, ότι και εγώ δάκρυσα γιατί και τα δικά μου παιδιά είναι στην ηλικία που θα ανοίξουν σε λίγο τα φτερά τους. Με τρομάζει η μετανάστευση, αλλά αν δεν υπάρχει τρόπος να βρουν εργασία, δεν θα μπορέσω να τους εμποδίσω. Εύχομαι στην κόρη σου να έχει καλή σταδιοδρομία και ένα λαμπρό μέλλον και σένα δύναμη και υπομονή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σε ευχαριστώ Βαρβάρα.
    Ούτε εγω θέλησα να σταθώ εμπόδιο . Αλλωστε είναι τέτοια η κατάσταση εδώ που τι να τους πείς ;;;;Ελπίζω να είναι μια απόφαση που δεν θα μετανοιώσει επειδή την πήρε.

    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....