γυρισμός

Ανοιξα την πόρτα, έτριξε λιγάκι είναι αλήθεια -να φανταστήτε ήταν τόση η λαχτάρα μου που ξέχασα πως μπαίνω στο blog αλλα τα κατάφερα.
Είμαι πάλι εδώ, κι αυτό χάρη σ΄ενα κατσαρομάλικο αγγελάκι που μου έδωσε το λαπτοπ,γιατί ο υπολογιστής μου δεν ξέρω αν θα επανακάμψει. Είναι για επισκευή- ακόμα!
Δεν σας ξέχασα. Αλλά δεν μπήκα ουτε μια φορα στο μπλογκ, δεν μπορούσα να ρίξω μια ματιά και να μη μπορώ να γράψω κάτι.
Πολλές φορές, οταν έκανα κάτι, ή εβλεπα ή μάθαινα, έλεγα μέσα μου ....αυτό πρέπει να το γράψω, να το μοιραστώ, κι έχω τόσα πολλά που δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να το κάνω.
Θέλω να σας επισκευτώ, να σας διαβάσω, να μάθω νέα σας και σιγά σιγά θα λέω και τα δικά μου.
Αν και το καλοκαίρι πήγα στην Κρήτη στο χωριό της μητέρας μου, και πηγαινοερχόμουν στο χωριό του άντρα μου, βρήκα τον καιρό να κάνω κάμποσα πράγματα.
Το πιο όμορφο όμως για μένα, ηταν οτι διαμόρφωσα ενα δωμάτιο στο σπίτι (στο χωριό) σε εργαστήριο, κι έτσι εχω ενα χώρο που μπορώ να δουλευω άνετα.
Και επίσης οτι ξεκίνησα να υφαίνω.
Ομως θα σας τα λέω σιγά σιγά.
Καλό φθινόπωρο, χαίρομαι που είμαι πάλι μαζί σας.