Αγάπα τον φίλο σου........

Γύρισα απο το αγαπημένο μου αναπλάκι, χθές βράδυ....

Εριξα μια ματιά σε σάς......δεν γινόταν αλλιώς, αισθάνομαι την ελλειψη της επικοινωνίας οταν λείπω πολλές μέρες.....αλλαξα και την φωτο στο προφίλ μου (αν και δεν βρήκα αυτή που ήθελα, το κόκκινο καπέλο που φορούσα χρόνια στην δουλειά μου) και τώρα λίγο ήρεμη κάθομαι να γράψω τις σκέψεις που με προβλημάτισαν τις τελευταίες μέρες.

Εχω μία φίλη και χρησιμοποιώ την λέξη αυτή με τον σεβασμό στην βαρύτητα της.

Φίλη αληθινή που αν και πολύ μακριά, στην άλλη άκρη της ελλάδας, μου στάθηκε και συνεχίζει να το κάνει.

Φέτος την φιλοξένησα στο ναύπλιο μαζί με την οικογένεια της.

Το ήθελα πολύ να έρθουν και το χάρηκα ειλικρινά.

Ειχα κάνει σχέδια και ειχα καταστρώσει πλάνα εξόρμησης στις γύρω περιοχές για να τις γνωρίσει.

Ολα μα όλα τα κατάργησε με την στάση της.

Η αιτιολογία στην οποία επέμεινε , ήταν οτι δεν ήθελε να με κουράσει. Ούτε στιγμή δεν πέρασε απο το μυαλό της οτι ετσι μου στερούσε την χαρα της φιλοξενίας.

Εναν υπνο κι ενα πιάτο φαγητό το βρίσκεις παντού. Ομως στάθηκε μόνο εκεί. Ολα τα άλλα που της πρότεινα τα εβρισκε ή κουραστικά ή αδιάφορα ή δεν της αρέσανε.

Μόνο μια εκδρομή μέχρι τις Σπέτσες κάναμε κι αυτή με γκρίνια για την διαδρομή (δεν της αρέσανε οι ανηφόρες στα Δίδυμα) και μια επίσκεψη στην Επίδαυρο .

Αρνήθηκε κατηγορηματικά να πάμε στην παράσταση που δινόταν την περασμένη βδομάδα, οπως αρνήθηκε να πάμε στο Παλαμήδι για την μουσική βραδιά με την πανσέληνο.

Πρώτη φορά στην ζωή μου φιλοξένησα ανθρώπους που τους άρεσε να την ΄΄βγάζουμε΄΄ σ΄ενα παγκάκι στον φάρο στο Ναύπλιο, απο το να καθίσουμε κάπου αλλού.

Επειδή στην Κρήτη, τον δεύτερο τόπο καταγωγής μου, εχουμε μια παροιμία που λέει, ο ξένος απάνω στην κεφαλή μου.....συμφώνησα σε ολα οσα τους αρέσανε και σε καμμιά περίπτωση δεν επέβαλα την γνώμη μου.

Αισθάνθηκα ανήμπορη ομως να αντιδράσω οταν σε όλα τα πράγματα που κάναμε ή στις περιοχές που πήγαμε (βιβάρι, κάντια, μύλους, κεφαλλάρι, καραθώνα) σε όλα ανεξαιρέτως, είχαν (οικογενειακά) να αντιπαραθέσουν τις δικές τους εντυπώσεις απο ενα συγκεκριμένο νησί που πηγαίνουν κάθε χρόνο διακοπές, και οι οποίες εντυπώσεις ηταν φυσικά υπέρ του νησιού.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν οταν δεν τους άρεσε το Μπούρτζι.

Με τον άντρα μου εχουμε πάει διακοπές σχεδόν σε ολα τα νησια των Κυκλάδων και οχι μόνο.

Ποτέ δεν κάναμε συγκριση οταν μας φιλοξενούσαν ,ποτέ μπροστά στους οικοδεσπότες μας (και σαν οικοδεσπότες βλέπαμε τους κατοίκους των νησιών που επισκεπτόμαστε και που συνηθίζουμε να πιάνουμε κουβέντα για να γνωρίσουμε τα μέρη τους).

Οταν επέστρεψα ήμουν έξαλη. Πρώτα με τον εαυτό μου που άφησα να με παρασύρει ή στεναχώρια, και μετα με την φίλη μου.

Σήμερα είμαι σε πολύ καλύτερη διάθεση -βοήθησε πολύ κι ο αντρας μου που ειναι πολύ ήρεμος και καταφέρνει πάντα να με ηρεμεί.

Και πάλι καταλήγω στην αγαπημένη φράση οτι οι παροιμίες ειναι πάντα σωστές.... αγάπα τον φίλο σου με τα ελατώματα του......

(σε λίγες μέρες ξαναφεύγω για το αναπλάκι μου και πιστεύω να ξεκουραστώ.....)