Τρίτη 25 Απριλίου 2017

 Η λέσχη της χαράς !!!

 Κοιτάζω το πληκτρολόγιο ,κοιτάζω τα χέρια μου την επικεφαλίδα και δεν μπορώ να ξεκινήσω.
Μετά απο εναν χρόνο σχεδόν απουσίας οι σκέψεις δυσκολεύονται να γίνουν λέξεις, να εκφράσουν συναισθήματα.

Λοιπόν ας μπω κατευθείαν στο θέμα, στο κλίκ που μέ έκανε να ξαναρχίσω το γράψιμο.

Την περασμένη Παρασκευή η Μπέσσυ η Θεοδώρα και εγώ πήραμε την απόφαση να συναντιόμαστε μια φορά την εβδομάδα και να ράβουμε, να πλέκουμε , να κουβεντιάζουμε.
Η ιδέα και ο τίτλος ανήκουν στην Μπέσσυ  . 


 Κάποια υλικά έχουν ήδη μεταφερθεί στο σπίτι της μητέρας μου που θα είναι και η βάση μας. Σιγά σιγά θα το κάνουμε μια αληθινή λέσχη της χαράς.
Εννοείται οτι δεν θα εργαζόμαστε μόνο ...... 
Θα κάνουμε σχέδια και όνειρα και θα μιλάμε ,θα μιλάμε πολύ....

Θα πίνουμε αρωματικά τσάγια και ζεστή σοκολάτα με μπαχαρικά, θα τρώμε μικρά γλυκάκια και αλμυρά ..
Αυτήν την Παρασκευή ξεκινάμε.....απο τις 9 για ατελείωτες ώρες χαράς και δημιουργίας.

Μπέσσυ έπιασα πάλι το βιβλίο και το διαβάζω.
Για μένα που η κατάθλιψη μου στέρησε την χαρά του διαβάσματος αυτό είναι μια μεγάλη νίκη.
Μπέσσυ σε ευχαριστώ.

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Καλημέρα , καλό μήνα να έχουμε......

Πότε φθάσαμε και περάσαμε ήδη το πρώτο μισό του χρόνου ειλικρινά δεν το κατάλαβα και νομίζω ότι δεν είναι και πολύ ευχάριστο αυτό.

Σαν παιδί θυμάμαι περίμενα τον Ιούλιο για να κόψουμε το πρώτο καρπούζι στο σπίτι και τώρα τα βλέπω από τον Μαϊο στην λαϊκή και στα σουπερ μαρκετ.

Δεν ξεχωρίζουν οι εποχές πλέον...


Ας αφήσω όμως την γκρίνια (τώρα τελευταία πιάνω τον εαυτό μου να διαμαρτύρεται πιο συχνά από πριν....ίσως επειδή μεγαλώνω ).
Λοιπόν έχουμε και λέμε....

Το δεύτερο μισό μιας φράσης ταιριάζει απόλυτα με εμένα....
Μάθαινε σαν να πρόκειται να  μην πεθάνεις ποτέ....

Και το  πρώτο μισό της ίδιας φράσης (ζήσε σαν να πρόκειται να πεθάνεις αύριο ) το ενστερνίζομαι αλλά ας το αφήσουμε προς το παρόν.
Στους περιπάτους που κάνω στο Pinterest βρήκα εικόνες με χαλιά με μια τεχνική που δεν την ήξερα.
Locker hooking λέγεται.

Οπως ήταν φυσικό το έψαξα το θέμα και επειδή με τα κουρέλια που έχω μπορώ και να μαγειρέψω (που λέει ο λόγος ) προμηθεύτηκα τα υλικά που ήταν απαραίτητα.

Το βελονάκι που είναι ειδικό (στο πίσω μέρος του μοιάζει με βελόνα ραψίματος )  οταν πήγα να το ζητήσω είπα...μήπως έχετε ενα βελονάκι που μπροστά μοιάζει με βελονάκι και πίσω με βελόνα;;;;

Οσο και να μου φάνηκε παράξενο η πωλήτρια κατάλαβε τι ζητούσα και μου το έφερε.

Και μετά ξεκίνησε η δεύτερη φάση που ακούει στο όνομα youtube  Απίστευτο εργαλείο πραγματικά. Κοίταζα ξανακοίταζα  μέχρι που θεώρησα οτι έμαθα αρκετά για να ξεκινήσω.

Το έργο που σας δείχνω είναι το δεύτερο και γι΄αυτό έχει λιγότερα λάθη. Το πρώτο που το τελειώνω κι αυτό βρίθει λαθών αλλά είναι το πρωτάκι μου και γι΄αυτό αγαπημένο.
Ξεκινάμε.
Καμβάς ειδικός για χαλιά.
Το βελονάκι που μοιάζει με βελόνα.
Βαμβακερή κλωστή αρκετά χοντρή. (χρησιμοποίησα το νήμα που βάζουμε στημόνι στον αργαλειό τελάρο)
και κουρέλια 

 Το βελονάκι με την κλωστή βρίσκεται στην μπροστινή πλευρά του έργου και τα κουρέλια από κάτω. Αν και δυσκολεύεσαι λίγο στην αρχή , μετά παίρνεις τον αέρα και προχωράς αρκετά γρήγορα. Το βάρος όμως που αυξάνεται συνέχεια σε δυσκολεύει αρκετά.
 Εδώ μόλις το έστρωσα για να το φωτογραφήσω η Μπόξι το μικρό μας γατί πήγε αμέσως να ξαπλώσει πάνω του.Ζεστάθηκε γρήγορα και προτίμησε την δροσιά από τα πλακάκια.
 Και εδώ χωρίς παρεμβολές  πάνω του.
Οταν το τελείωσα σκέφτηκα οτι δεν επιδέχεται σκληρή χρήση όπως τα άλλα πατάκια που έχω κάνει. Ο καμβάς απο την μια μεριά και η άγνωστη συμπεριφορά των κουρελιών στο πλύσιμο απο την  αλλη το κάνει χαλάκι για μαλακή έως καθόλου χρήση ( εννοώ στο κρεββάτι μπροστά ή σε ένα σημείο που δεν πατιέται καθημερινά ) και φυσικά χωρίς ζώα στο σπίτι, οι τρίχες δύσκολα φεύγουν γιατί η επιφάνεια είναι ανάγλυφη.

Να είστε όλοι καλά και να χαίρεστε.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!! 

υγεία χαρά και δημιουργία.

Τον χειμώνα που πέρασε όταν δεν είχα διάθεση να κάνω κάτι συγκεκριμένο εφτιαχνα κουβάρια ενωνοντας διαφορετικά νήματα.

Οταν πρωτοξεκίνησα να το κάνω ήθελα να χρησιμοποιήσω τα υπόλοιπα που μου είχαν μείνει ,μικρά κουβαράκια που όλο μπλέκονταν μεταξύ τους.

Δεν περίμενα πρώτον ότι  τα μοτιφ που εκανα  θα μου άρεσαν  τόσο πολύ και δεύτερον ότι η διαδικασία του ενώματος θα ήταν τόσο  χαλαρωτική.

Ετσι  αφού τα υπόλοιπα κάποια στιγμή τελείωσαν  άρχισα να κόβω νήματα σε διαφορετικά  μήκη και να τα ενώνω.  Το αποτέλεσμα;;;;  τεράστια κουβάρια. 

Και μετά ξεκίνησε το πλέξιμο και το ένωμα των μοτιφ....

Τελείωσε και στρώθηκε στο χωριό.



Και δεν είναι μόνο αυτή....τελικά  οπως αποδείχθηκε μου άρεσε τόσο πολύ να κόβω και να ενώνω που τα κουβάρια εγιναν πολλά και μεγάλα.Θα βγάλω φωτογραφιες απο τα αλλα που επλεξα  και θα σας τις δείξω.

Να είστε όλοι καλά.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Καλημέρα φίλες μου και καλή εβδομάδα.


Αυτή είναι ή Μπόξι..... 

Εδώ είναι τριών μηνών  ,τήν βρήκα περίπου 10 ημερών.  Δεν συνηθίζω να μαζεύω τα παρατημένα γατιά που δυστυχώς βρίσκω αρκετά συχνά αλλά στην γατούλα αυτή δεν μπόρεσα να αντισταθώ.

Ηταν ο θυμός που με έκανε να σκύψω και να την μαζέψω αυθόρμητα , χωρίς ή δεύτερη σκέψη να επηρεάσει την πρώτη.

Ο φιλόζωος που την άφησε μέσα σε ένα κουτί ,της άφησε δίπλα ένα μπολ με ξηρά τροφή και ένα άλλο με νερό και πήγε με ήσυχη συνείδηση σπίτι του.  Ενα μωρό με μισόκλειστα ματάκια ......

Γάλα με το σταγονόμετρο στην αρχή και με μπιμπερό για έναν μήνα περίπου ακόμα. Η επαφή της με την Φίτσα την έκανε να αρχίσει την ξηρά τροφή γρήγορα και να μάθει να χρησιμοποιεί την άμμο της .


Το φιτσόνι δεν χάρηκε ιδιαίτερα όταν την είδε. Στην αρχή την φοβόταν , μετά άρχισε να την γλύφει αλλά και να της δίνει μερικές ανάστροφες αλλά έπεσε σε κατάθλιψη. Δεν μας πλησίαζε και δεν άκουγε όταν την φωνάζαμε. 
Τώρα έχει συνέλθει αρκετά και επειδή το μικρό είναι ζωηρό παίζουν (με νύχια και με δόντια ) . Φυσικά τα χάδια που εισπράτει είναι περισσότερα από πριν. Εδώ μου κάνουν παρέα όταν πλέκω.


Μια πλεκτή  φωλιά που την έκανα για την Φίτσα αλλά την καπάρωσε ή Μπόξι αμέσως. Τα σύρματα που φαίνονται είναι από μεταλλική κρεμάστρα και έχω κρεμάσει κουρελάκια και ένα μπαλάκι με το οποίο παίζει αρκετά.

Και τελευταία άφησα τον Οδυσσούλη . Εδώ μιλάμε για έναν αμοιβαίο έρωτα. Μόνο στο φαγητό γινόμαστε ΄΄έχθροί΄΄ ( ο οδυσσέας δεν θέλει συνδαιτημόνες στο φαγητό του).
Μαζί κοιμούνται  μαζί παίζουν. Την δέχθηκε από την πρώτη στιγμή  και την αφήνει να τον παιδεύει με τις ζαβολιές της.
Και έτσι βρέθηκα στα καλά καθούμενα με 2 γάτες ,εναν σκύλο και 2 παπαγαλάκια.
Να είστε όλοι καλά.

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Καλημέρα φίλες μου.........
Πέρασαν σχεδόν 4 μήνες από την τελευταία ανάρτηση μου.
Ελπίζω η επόμενη (!!!!;;;;;) να γίνει  πιο σύντομα.

Πρίν 3 χρόνια στην ηλικία των 59 ετών είπα να κάνω μέτρηση οστικής πυκνότητας. Ακουγα φίλες και συμμαθήτριες να μιλάνε για την οστεοπόρωση ,για τα φάρμακα που παίρνουν και είπα....για στάσου ,εσύ τί κάνεις;;;;; Μήπως έχεις αργήσει πολύ;;;;

Ετσι πήγα, μου την έγραψε ο γιατρός και τήν έκανα. Οπως ήταν αναμενόμενο έδειξε οστεοπενία.
Μου πρότεινε ο γιατρός να ξεκινήσω κάποιο χάπι ,δεν το ήθελα όμως και ζήτησα να μάθω τι μπορώ να κάνω εναλλακτικά.
Δεν του άρεσε και πολύ η επιμονή μου αλλά στο τέλος μου είπε :
Γάλα ( δεν το πίνω, τρώω  όμως πολύ γιαούρτι το γνήσιο με την πέτσα ) και γυμναστική (δεν κάνω , περπατάω όμως πολύ με γρήγορο βηματισμό κάτι που το δέχτηκε).
Και επανεξέταση σε 1 χρόνο  ( το τεστ θα το πλήρωνα μου είπε διότι το δικαιούμαι κάθε 2 χρόνια).
Ολα καλά μέχρι εδω.

Η επανεξέταση τελικά δεν έγινε στον χρόνο επάνω αλλά σε τρία χρόνια .
Πήγα με φόβο. Ημουν σίγουρη ότι θα είχα στην καλύτερη περίπτωση οστεοπενία και στην χειρότερη οστεοπόρωση.

 Η μέτρηση έδειξε ότι δεν έχω καν οστεοπενία, στην μέτρηση δε στην περιοχή του ισχίου η οστική πυκνότητα είναι απόλυτα φυσιολογική.

Τι παραπάνω έκανα στο διάστημα αυτό;;;;
Επινα πολυκόμπι, ένα βότανο που είναι πλούσιο σε πυρίτιο το οποίο είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την απορρόφηση του ασβεστίου.
Και έκανα το ματζούνι με το αυγό και το λεμόνι.
Προσωπικά πιστεύω ότι στο  ματζουνι αυτό  οφείλω την αύξηση της οστικής πυκνότητας.

Πως κάνω το ματζούνι;;;
Οταν χρησιμοποιώ αυγά στην μαγειρική ,τα πλένω πολύ καλά με ξύδι και τα αφήνω να στεγνώσουν η τα στεγνώνω εγώ με χαρτί.
Τα σπάω για να τα χρησιμοποιήσω και τα τσόφλια τα ξαναπλένω με τρεχούμενο νερό μόνο.
Τα σπάω σε μικρότερα κομμάτια και τα βάζω σε μπώλ και τα σκεπάζω με φρέσκο χυμό λεμονιού.
Τα αφήνω για 48 ώρες (το καλοκαίρι τα βάζω στο ψυγείο αυτές τις ώρες)  και παρατηρώ οτι έχουν αφρίσει.
Τα σουρώνω με σουρωτήρι την πρώτη φορά και με τουλπάνι ακόμα μια φορά για να πάρω όσο πιο πολύ χυμό μπορώ και φυλάω τον χυμό στο ψυγείο. 1 κουταλιά της σούπας 3 φορές την ημέρα.

Μην φανταστείτε ότι μόλις τελειώσει κάνω αμέσως άλλο ( αν και θα έπρεπε ), συνήθως όταν κάνω ομελέτα το θυμάμαι .
Η γεύση του δεν είναι ξινή και πίνεται ευχάριστα.
Ηθελα να μοιραστώ μαζί σας την γνώση αυτή και ελπίζω να φανεί χρήσιμη.
Να είστε όλοι καλά.


Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο να έχουμε.....



Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην Χρυσάνθη  που χάρη στις κατανοητές οδηγίες της έκανα το κρεμαστό αυτό για τον λαιμό.


Της το αφιερώνω με τις ευχαριστίες μου...
Να είστε όλοι καλά.

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

 Καλημέρα
Ο υπολογιστής μάλλον κρυωσε και πότε ανοίγει πότε όχι.
Για να δω τι κατάφερα με το κινητό.
Έχω την εντύπωση ότι θα γίνει μια ανάρτηση "αχταρμας" αλλά τολμώ.
Στην φωτογραφία τα ανακατεμενα κουρελια περιμένουν να γίνουν κουβάρι.
Μόνο όταν το κουβάρι είναι μεγαλύτερο από το φιτσονι μπορώ να είμαι ήσυχη ότι δεν θα το μπλέξει. 

Το πρώτο χαλακι στρωθηκε και φέρνει την άνοιξη με τα χρώματα του. 

Το ίδιο χαλακι και πίσω η πολυθρόνα που ντυνω σιγά σιγά με μοτιφ. 
Να έχετε μια υπέροχη μέρα και ένα ομορφότερο σ/κ.