Τρίτη 5 Μαΐου 2015

Καλημέρα…

Σήμερα κλείνουν 10 χρόνια που έχουμε τον Οδυσσούλη όπως τον φωνάζουμε.

Σαν σήμερα πήγαμε στην φιλοζωική στο κορωπί και τον πήραμε.
Περιμέναμε να του κόψουν τα ράμματα ,του περιποιήθηκαν το τραύμα ,μας έδωσαν οδηγίες και από τότε ζούμε μαζί την απόλυτη αγάπη.

Η αδελφή μου είχε φύγει στην αρχή του χρόνου.

Ο πόνος για όλους μας μεγάλος.

Ετσι όταν ο γιός μου είδε σε ένα περιοδικό την αγγελία για την υιοθέτηση του ( αλλιώς θα του έκαναν ευθανασία) κανένας δεν σκέφτηκε τον εαυτό του.

Η μητέρα μου συμφώνησε για να μη πληγωθούν κι άλλο τα παιδιά, εγώ για τον ίδιο λόγο και ο άντρας μου είδε λίγο πιο μακριά και είπε ότι θα έκανε καλό στην μητέρα μου.

Ετσι κι έγινε. Το πρώτο σοκ για μένα ήταν το μέγεθος του.
Αν και κουτάβι μου φάνηκε τεράστιος διότι στην φωτογραφία που συνόδευε την αγγελία με φωτοσοπ τον είχαν αισθητά μικρύνει.

Τον πήραμε αγκαλιά (μέχρι να συνηθίσει ότι  πλέον είχε 3 πόδια) τον βάλαμε στο αυτοκίνητο και ήρθαμε σπίτι.

Αυτό που αν και έχουν περάσει 10 χρόνια θυμάμαι ακόμη έντονα από εκείνη την μέρα είναι η στάση του στο αυτοκίνητο.

Στο πίσω κάθισμα δεν μας έριξε ούτε μια ματιά τόσο σε εμένα όσο και στην κόρη μου που καθόταν δίπλα του.
Σαν να μην υπήρχαμε εκείνη την στιγμή.

Στο σπίτι ή μητέρα μου τον περίμενε στην πόρτα με λίγη ζάχαρη (για να είναι γλυκός) και ένα κομμάτι ψωμί (διότι το σκυλί που τρώει ψωμί  χέρι σου δεν σε δαγκάνει ποτέ.)

Επι 4 μήνες δεν βγήκε από το σπίτι. Κάθε φορά που το προσπαθούσαμε έμπαινε κάτω από το τραπέζι και δεν έβγαινε.
Το πιο πιθανό είναι ότι φοβόταν την εγκατάλειψη.

Χάρη στον Οδυσσέα η μητέρα μου μείωσε το κλάμα.
Κάθε φορά που άρχιζε να κλαίει ο Οδυσσούλης ξάπλωνε μπροστά της και με το μπροστινό του πόδι σκέπαζε τα μάτια του. Δεν ήθελε να την βλέπει να κλαίει.

10 ολόκληρα χρόνια βιώνουμε την αγάπη που ένα σκυλί μπορεί να δώσει. Απόλυτη ,ολοκληρωτική ,χωρίς όρους και χωρίς όρια.

Ο κούταβος που ήρθε να μείνει μαζί μας τον Αυγουστο κλείνει τα 11. Είναι ο γεράκος μας όπως τον αποκαλώ καμιά φορά.

Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα μας φύγει. Ελπίζω να αργήσει αυτή η στιγμή και να απολαμβάνουμε την αγάπη του για πολλά χρόνια ακόμα.

Συνειδητοποιώ  ότι αν για μας  ο οδυσσέας είναι μέρος της ζωής μας ,για τον ίδιο είμαστε όλη του η ζωή.

Οδυσσούλη το κούνημα της ουράς σου κάνει τις μέρες πιο όμορφες.

Σε ευχαριστούμε για την αγάπη που μας έδωσες και μας δίνεις.

10 σχόλια:

  1. Καλημέρα γλυκιά μου και ..είναι η ωραιότερη ανάρτηση που διάβασα μέχρι τώρα! Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσω τα συναισθήματα που μου γέννησε αυτή η ανάρτηση μα μπορώ να υποκλιθώ στη δική σας ευαισθησία και αγάπη. Βλέπεις κορίτσι μου η δική μας "φιλοζωία"και βάζω μέσα τον εαυτό μου αρκείται στο να δίνω τροφή σε αδέσΠοτα και κάποιο χάδι..η δική σας ΕΙΝΑΙ φιλοζωία..είναι ΑΓΑΠΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα και από εμένα Μαρία μου! Θα συμφωνήσω με την Αχτίδα ότι είναι η πιο γλυκιά ανάρτηση που έχω διαβάσει! Ευχομαι ο Οδυσσέας να σας συντροφεύει με την αγάπη του για πολλά πολλά χρόνια ακόμη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ, Μαράκι μου... κλαίω... Πολύ με συγκίνησες...
    Θυμάμαι την πρώτη φορά που μου είπες για τον Οδυσσέα...
    Ήταν μόλις είχε φύγει από τη ζωή η γάτα μου, η Αφροδίτη, που επίσης είχε 3 ποδαράκια...
    Δεν νομίζω πως χρειάζεται να σου γράψω κάτι... Ξέρεις ακριβώς και την άποψή μου και τα συναισθήματά μου...
    Άντε, καλά είναι με τα δάκρυα...
    Πήγαινε, δώσε του ένα ζούληγμα στη μουσουδίτσα και μοίρασε και χαδάκια (και στη Φίτσα!)
    Σε λατρεύω πολύ-πολύ!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι συγκινητικό !!!!
    Προφανώς Μαρία, είστε άνθρωποι που δίνετε αγάπη και γι αυτό παίρνετε κιόλας !!!!
    Να είστε καλά και ο Οδυσσέας να σας κρατήσει συντροφιά για όσο πιο πολλα χρόνια γίνεται !!!! Σ ευχαριστούμε για τα διδάγματα !!!!!!!!!!
    Σε φιλώ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι πολύ όμορφος ο Οδυσσέας σας Μαρία μου και εύχομαι να τον έχετε κοντά σας για πολλααααααααα χρόνια ακόμα .Τα ζώα καταλαβαίνουν και την χαρά και την λύπη έχουν ψυχούλα και πολλές φορές καλύτερη από πολλών ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οτι και να με στενοχωρούσε πριν σε διαβάσω αλήθεια δεν το θυμάμαι !! Αυτά τα γλυκά λόγια και συναισθήματα για το σκυλάκι μου γαλήνεψαν την ψυχή !! Τα ζωάκια όταν παίρνουν αγάπη στην επιστρέφουν διπλή
    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρία καλή σου μέρα και καλό μήνα .Πολύ όμορφο το κείμενο σου .Είμαι η Χρυσάνθη από το Κέντησε ,αν είσαι το Σάββατο στην Σ.Ε.Ν. στην έκθεση θα ήθελα να τα πούμε από κοντά .Θα είμαι εκεί κατά τις 12 .Ευχαριστώ και συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάρα πολύ συγκινητικό!!! Μαρία μου πόσο χαίρομαι που τον σώσατε τότε και του δώσατε μία δεύτερη ευκαιρία και νομίζω ότι η αγάπη του έδωσε κουράγιο στην μαμά σου να προχωρήσει!!! Τι όμορφο συναίσθημα αυτή η αγάπη με τα ζώα!! Να τον έχετε κοντά σας όσο περισσότερο γίνεται!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κουκλος να τον χαίρεστε και μπραβο σας που τον σωσατε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

χάρηκα που σε είδα εδώ.....