Η Πέμπτη είναι πιεσμένη μέρα…

 Είναι η μέρα του αργαλειού και των βοτάνων (τα μαθήματα που παρακολουθώ), πρέπει να ετοιμάσω φαγητό που να μπορούν να το σερβίρουν μόνοι τους οι άντρες της οικογένειας, να πάω στην λαϊκή, αν και τώρα τελευταία προτιμώ το σ/μ οπου μπορείς να ψωνίσεις την ποσότητα που θέλεις.

Και το απόγευμα, βραδάκι μάλλον μετά τα μαθήματα, να πάω στην μητέρα μου, να βγάλλω τον οδυσσέα βόλτα και να καθίσω μαζί της για να της κάνω παρέα….παρέα με τα βελονάκια μας.

Διότι η μητέρα μου ξαναβρήκε την αισιοδοξία της με το πλέξιμο, τελικά το καλύτερο φάρμακο-αν μπορούμε να το πούμε έτσι-είναι  η εργασιοθεραπεία.

Και μαζί με αυτά τελείωσα τις μελιτζάνες στο λάδι που κάνω κάθε τόσο.

Σαν συνταγή είναι απλή ,θέλει όμως λίγο χρόνο για να γίνει.
Παίρνουμε μια τσακώνικη μελιτζάνα -μια μελιτζάνα φτάνει για ένα βάζο του 1/2 κιλού- την κόβουμε στα 4 και κάθε κομμάτι σε λεπτές φέτες.
Τις αλατίζουμε και τις αφήνουμε ένα 24ωρο να στραγγίξουν τα υγρά τους.
Τις ξεπλένουμε και τις βάζουμε σε πετσέτες κουζίνας να στεγνώσουν πολύ καλά, τις αφήνουμε το λιγότερο 12 ώρες.

Μετά τις βράζουμε λίγες  λίγες σε κρασί και ξύδι για λίγα λεπτά και τις βάζουμε πάλι να στραγγίξουν καλά πάνω σε πετσέτα κουζίνας.

Σε βάζο τοποθετούμε σε στρώσεις, μελιτζάνες ,σκόρδο, ρίγανη,θυμάρι, κόκκους πιπέρι και δάφνη και τέλος σκεπάζουμε με λάδι.

Τρώγονται αμέσως και διατηρούνται εκτός ψυγείου.

Συνοδεύουν όλα τα φαγητά ή σνακ και απογειώνουν ένα απλό τόστ με τυρί.

Προσοχή όλη η επιτυχία της συνταγής εξαρτάται από το καλό στέγνωμα της μελιτζάνας για να μην έχει καθόλου υγρά όταν θα μπει στο λάδι.

Αυτό ήταν το βραδυνό μου φαγητό….. μετά φυσικά έπινα όλη την νύχτα νερό λόγω του γαύρου που είχε.

Να είστε όλοι καλά.

Καλημέρα φίλοι μου να έχουμε μια όμορφη εβδομάδα….

Σήμερα ο Φλεβάρης πάει σύμφωνα με την παροιμία  ο φλεβάρης κι αν φλεβίζει του καλοκαιριού μυρίζει…. Ισως όχι καλοκαίρι αλλά μας λέει ότι η άνοιξη είναι προ των πυλών.

Τα ζουμπούλια μου ,το ροζ που είναι ανθισμένο έχει υπέροχο άρωμα…

Το ή μάλλον τα φυτώρια μου…..έχω φυτέψει και λουλούδια και λαχανικά. Σε λίγες μέρες θα ετοιμάσω και φυτώρια με ντομάτες ,από ντόπια ποικιλία κομοντόρι και κανονική για σαλάτα.Τα ξυλάκια που γράφω τι περιέχει το σπορείο είναι πιρουνάκια ….

Τα παχύφυτα μου ξεκινούν την ανθοφορία τους….

Αυτό το λατρεύω γιατί σε πλήρη άνθιση είναι κατακόκκινο και κρατάνε πολύ τα άνθη του.

Ο παπαγάλος μου …..ή συμβία του δεν φαίνεται γιατί κλωσσάει αυγουλάκια….επειδή δεν ξέρω τίποτα από παπαγαλάκια μωρά ,όποιος μπορεί να μου πει όταν βγουν  (αν βγουν) από τα αυγά τι πρέπει να κάνω από θέμα τροφής  τον ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Και τέλος ή πριγκηπέσα μας….. η γατούλα μας ή φίτσα.

Προσέξτε στυλ πάνω στο υφαντό μαξιλάρι!!!!

Να είστε όλοι καλά.

το σ/κ που κατέβηκα στο χωριό πήρα μαζι μου και την πλεκτή κουβέρτα που τελείωσα ..επιτέλους.

την έστρωσα στο κρεβάτι και ξέχασα την κούραση του πλεξίματος, όταν από ένα σημείο και μετά έγινε ασήκωτη όπως την έπλεκα στην αρχή σε κύκλους και μετά σε σειρές. 

την είχα ξεκινήσει για την κόρη μου στην αγγλία, αλλά δεν τήν ήθελε,   κατά πως φαίνεται ήταν προορισμένη για το χωριό.

κάθε φορά που κατεβαίνω στο χωριό κουβαλάω και το εργόχειρο μου, συνήθως πλέξιμο. έτσι και αυτή την φορά με την διαφορά ότι δεν έβαλα στην τσάντα τα νήματα που χρησιμοποιώ. δεν στεναχωρέθηκα....όπου και να κοιτάξεις θα βρείς κάποιο νήμα σε μια άκρη.....έτσι δημιουργήθηκαν τα μοτιφάκια αυτά.

τι θα τα κάνω;;;; ακόμα δεν ξέρω .... μπήκαν κι αυτά στο καλάθι με τα διάφορα ξέμπαρκα πλεκτά και κάποια στιγμή θα βρούν τον δρόμο τους.

να είστε όλοι καλά.

Πλέκω........

Πλέκω..........

πλέκεις........το πλέξιμο ήταν πάντα στην μοδα......

πλέκει...
ποιός;;;; η μητέρα μου. τα νήματα στις αποχρώσεις του μπλέ με συνδετικό νήμα το άσπρο θα γίνουν κουβέρτα που ξεκινάει σήμερα η μητέρα μου.

 το σχέδιο απλό....ρίγες σε διαφορετικά πλάτη που θα ενωθούν αργότερα με το άσπρο. με χοντρό βελονάκι για να μπορεί να βλέπει , πετούσε απο την χαρά της χθες που της το πρότεινα. 

οπως λέει η παροιμία.... πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούϊ.

93 χρόνια κουβαλάει στους ώμους της και το να κάθεται είναι βασανιστήριο.

έτσι σήμερα το απόγευμα θα ξεκινήσει η κουβέρτα. λέτε να την τελειώσει;;;;;
να είστε καλά..

Γεια σας φίλοι μου......
οι τελευταίες μέρες ήταν και θα μείνουν αξέχαστες.
ημέρες που ο κάθε γονιός εύχεται να ζήσει .
να δει το παιδί του περιστοιχισμένο από την οικογένεια του και τούς φίλους του να ορκίζεται.
η χαρά μου πολλαπλή.
εκτός από την μεγάλη στιγμή του γιού μου είχα την χαρά να έρθει η κόρη μου από την μ.βρετανία για να είναι δίπλα στον αδελφό της. 
και ίσως το πιο σημαντικό, ή μητέρα μου στα 93 της ήταν κι αυτή παρούσα στην εκδήλωση.
όταν πρίν 5 χρόνια είχε ορκιστεί η κόρη μου, δεν πίστευα οτι η μητέρα μου θα ζούσε για να  δεί και την ορκομωσία του γιου μου....κι όμως έγινε.
 στιγμές που τα μάτια θολώνουν και δεν σε νοιάζει αν σε βλέπουν....οπως  όταν ο γιός μου έβγαλε φωτογραφία μαζι με τον πατέρα του.
το ύφος του άντρα μου πρόδιδε όλη την χαρά και την συγκίνηση του κι ας ήθελε να φαίνεται σοβαρός.
στιγμές τρυφερές.....οταν μου έπιασε το χέρι ο άντρας μου και μου ψιθυρισε.....τα καταφέραμε.
να είστε ολοι καλά.

Γεια σας φίλοι μου,βροχερή η μέρα που ξημέρωσε (ευλογημένη η βροχή πάντοτε) και μέχρι να αποφασίσω να ξεκινήσω τις δουλειές  ειπα να βάλλω σε μια τάξη τα υλικά μου. Και τι καλύτερο απο το να τα χρησιμοποιήσω;;;  

Πήρα ένα απο τα στεφάνια απο  styrofoam που έχω , το έντυσα με κορδέλα -λινάτσα , διότι πάνω στην λινάτσα μπορώ να κολλήσω με πιστολάκι θερμοκόλας και μαζεψα τα υπόλοιπα από τα λουλούδια που είχα. τα είχα βαρεθεί να τα σέρνω πότε από δω και πότε από εκεί και είπα να τα χρησιμοποιήσω.

εδώ είναι τα υλικά, που περίσσεψαν από άλλες κατασκευές

και εδώ επίσης

και εδώ σας δείχνω πως διαλύω τα έτοιμα μπουκέτα για να χρησιμοποιήσω τα επιμέρους υλικά τους-φύλλα ,λουλουδια.

και εδώ το στεφάνι έτοιμο. ξέρω δεν είναι ότι καλύτερο αλλά χρησιμοποίησα τα τελευταία λουλούδια που είχα και και γι αυτό βγήκε λίγο παρδαλό. ουφ!!! άδειασε το κουτί με τα υπόλοιπα.

Γεια σας φίλοι μου..... να είστε όλοι καλά.

Καλημέρα και καλη εβδομάδα.....άλλο ένα όμορφο σ/κ στο χωριό τελείωσε χθες βράδυ με την επιστροφή στην αθήνα. Χαρούμενοι γιατί οι δουλειές για τις οποίες κατεβήκαμε τελείωσαν.Τα λιόκλαρα κάηκαν,τα ξύλα μαζεύτηκαν για κόψιμο η κληματαριά μόνο έμεινε αλλά την αλλη φορά.

Τα κρεμμύδια που φύτεψα τον περασμένο μήνα βγήκαν. Θα τα μαζέψω ελπίζω τέλη Ιουνίου .Ντόπια ποικιλία, αχλαδιανή (απο ενα χωριό κοντα στο δικό μου στην κρήτη) και καυτερά.Πρώτη φορα φυτεύω κρεμμύδια για ξερά ας ελπίσω οτι θα φάω κι ολας.

Η ρόκα μου... άνθησε ,τα τελευταία 2 χρόνια δεν φυτεύω γιατί πέφτουν οι σπόροι και έχω ολο τον χρόνο αρωματικά φύλλα για πίτες και σαλάτες.Τα λουλούδια της δεν είναι εντυπωσιακά  αλλά επειδή βγαίνουν σε συστάδες δημιουργούν ανθισμένες οάσεις.

Η καλέντουλα που φύτεψα την περασμένη εβδομάδα δείχνει καλά αν και φυτεμένη σε γλάστρα .Φύτεψα ακόμη μια στο περιβόλι ελπίζοντας οτι θα πιάσει κι αυτή.Είναι περίεργο αλλά τα λουλούδια της καλιεργημένης καλέντουλας είναι πιο ισχυρά απο της αυτοφυούς οταν θέλεις να τα χρησιμοποιήσεις σε βάμματα.

Αυτά τα μώβ λουλουδάκια κρύβουν εναν νόστιμο βολβό, μόνο που είναι στα αλήθεια πολυ βαθειά.Χρειάζεται σκάψιμο με τσάπα για να βγεί και επειδή ο χειμώνας είναι η εποχή τους καταλαβαίνετε ότι το χώμα είναι σκληρό.Οσο και να μου αρέσουν οι αγροτικές δουλειές μια φορά που δοκίμασα να βγάλω τον βολβό ήταν και η τελευταία....ασε που τον εβγαλα κομμάτια.Και για το τέλος αυτή η ρομαντική εικόνα με τις πλεγμένες ουρές. Η γκρίζα γάτα είναι γάτος.....και μάλλον αρέσει στην μουστάρδα (το όνομα της γατούλας) οπως φαίνεται απο το κτητικό πλέξιμο της ουράς της αλλά και απο το βλέμμα της......

Κάθε 2 χρόνια κάνουμε κρασί…..ροζέ πάντα.Για να λεμε ομως την αλήθεια δεν τι κάνουμε εμείς αλλά ένας φίλος οινοποιός ακολουθώντας πάντα τις αυστηρές οδηγίες του άντρα μου……δεν βάζουμε στο κρασί τίποτα.
Πολλές φορές προσπάθησε να τον πείσει να βάλλουμε διάφορα που δρουν σαν βελτιωτικά ή συντηρητικά αλλά ο σύζυγος ανένδοτος. Και να χαλάσει δεν θα σου πω τίποτα. 
Ετσι γύρω στα τελη Οκτωμβρίου μας φέρνει το κρασάκι μας απολασπωμένο  και πάντα καλόπιοτο.

 

Πέρισυ είχα κατέβει στο χωριό μόνη μου και παρορμητική όπως είμαι λέω…. δεν κλαδεύω την κληματαριά;;;;

Ανέβηκα λοιπόν σε σκάλα και έκοβα απ εδώ εκοβα απ εκεί …..λέω την κλάδεψα. Θα ομολογήσω ότι τα κλαδιά που έκοβα τα προόριζα για στεφάνια οπότε μια σκοπιμότητα στο κλάδεμα υπήρχε και δεν ήταν φυσικά υπέρ του κλήματος.Όταν την είδε ο άντρας μου, το μόνο που μου είπε είναι…..δεν πειράζει ας ξεκουραστεί για 1-2 χρόνια γιατί ετσι που την πετσόκοψες σταφύλια δεν κάνει φέτος.

Επεσε τελείως έξω. Γέμισε με ωραιότατα τσαμπιά και επειδή φέτος τα προφυλάξαμε από τις καρακάξες έδεσαν και ήταν μια χαρα.Τέσσερις διαφορετικές ποικιλίες πλέκουν τα κλαδιά τους στην κρεβατίνα.

Γιατί τα είπα όλα αυτά;;;; διότι επειδή τα σταφύλια ήταν πολλά έτσι για πλάκα κάναμε κρασί στο σπίτι.

Έκοψα τις ρώγες από τα τσαμπιά και τις άλεσα στον μύλο των λαχανικών ,πέρασα τον χυμό μια φορα από τρυπητό και μια δεύτερη από ψιλο τουλπάνι και τον βάλαμε σε δοχεία με ανοικτό καπάκι. Από την πρώτη μέρα άρχισε να βράζει- ζωντανός οργανισμός. Είχα αναλαβει να το ανακατεύω μια φορά την ημέρα και μόλις σταμάτησε ο βρασμός, ρίξαμε ελάχιστο ξυνό που καθαρισε το κρασί και σιγά σιγά το μεταγγίσαμε σε μπουκάλια .15 λιτρα βγαλαμε ,ακόμα και την ώρα που το πίνω δεν το πιστεύω ότι το κάναμε στην κουζίνα του σπιτιου στηνΑθήνα.

Τ

Τα κλαδιά τα πλέκω την ιδια ώρα σε στεφάνι  επειδή είναι μαλακά και πλέκονται ευκολα. Με τον καιρό ξεραίνονται και γίνονται κατάλληλα για κατασκευές.Εδώ χρησιμοποίησα τα αμάραντα για την διακόσμηση μαζί με κορδέλες.

Εδώ ενα πασχαλινό με αυγά σε διάφορα μεγέθη για το πάσχα....

και εδώ με υφασμάτινα λουλούδια και κορδέλες.

να είστε ολοι καλά.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα…….

Σαβατοκύριακο στο χωριό. Πόσο ωραίο είναι και ας γυρίζουμε πτώμα στην κούραση. Γεμάτες οι ώρες συνεχώς και τις πιο πολλές φορές δεν φτάνουν. Πάντα αφήνουμε κάποια δουλειά στην μέση….για την άλλη φορά. Αυτή την εποχή κατεβαίνουμε για κλάδεμα. Τις ελιές.  Κάνε με φτωχή σε ξύλο , να σε κάνω πλούσιο σε λάδι….λέει μια παροιμία. Και αυτό κάνουμε.

Ο άντρας μου κλαδεύει και εγώ ασχολούμαι με το κάψιμο των κλαδιών και την μεταφορά των μεγάλων κορμών στην αποθήκη για να κοπούν κάποια στιγμή για καυσοξυλα.

Είναι κούραση να ΄΄ ταίζεις΄΄ την φωτιά με τα κλαριά , άσε που είμαι συνήθως απρόσεκτη και πάντα κάτι καίω. Συνήθως τα μαλλιά μου, αυτήν την φορά όμως ξεπέρασα τον εαυτό μου. Εκαψα τα φρύδια μου και το κατάλαβα όταν το κάψιμο από τον ιδρώτα που χωρίς εμπόδια πλέον έμπαινε στα μάτια μου ήταν ανυπόφορο. Την επόμενη μέρα προνόησα και έβαλα καπέλο αλλά ήταν αργά. Την επόμενη φορά δεν θα έχω να κάψω……Ενας καλός κύριος από το χωριό  που έχει αρνιά ήρθε και πήρε όλα τα λιοκλαρα για τα ζώα του και με απάλλαξε.

Ασχολήθηκα λίγο με τον βοτανόκηπο μου…. Το δενδρολίβανο άρχισε να βγάζει άνθη  (φταίει η συνεχόμενη καλοκαιρία) η λεβάντα φουντωσε, έκοψα λίγα φύλλα από το τσάι του βουνού και φύτεψα ένα καινούριο φυτό ….υσσωπο.

Εννοείται ότι επλεξα μοτιφάκια, το πρωί που σηκώνομαι πολύ νωρίς δίπλα στην σόμπα με μια κούπα αχνιστο καφέ και αφού εχω ταίσει τα γατόνια μου.Η διακοσμητική πιπερίτσα μου γεμάτη καρπούς.

Η ρόκα , στο περιβόλι. Ενα απο τα πολλά φυτά .....που γίνονται απο τους σπόρους που πέφτουν .

Το βιβούρνο ,στην αυλή του σπιτιού καρποί και μπουμπουκια μαζί.

Μια ελιά στο περιβόλι, που ξεράθηκε αποτομα  και στην ρίζα της λουλουδάκια αγριας καλέντουλας που θα μαζεψω την επόμενη φορά για να κάνω λάδι.

Μοτιφάκια ξέχασα να φορτώσω..... την επόμενη φορά μαζεμένα.

Να είστε όλοι καλά.